Uzerinden yıllar geçti. Attıgım her adımda onu duşunuyormuşum meger, yaptıgım her hatada ona ihanet ediyormuşum. Bilemedim.

Okuyan varsa anlatıyorum.

ifşa olmamak amacıyla zaman kavrdıbını yok edecegim ve kişi isimlerini degiştirecegim.

Anadolunun deniz gören bir ilçesinde yaşıyorduk. Okulumuz tepede bir yerde, alabildigine uzanan mavi sulara bakıyordu. Çok zaman, tenefus vakitlerinde, bahçede manzaraya bakarken yakalıyordum onu. O benden habersiz manzaraya bakıyordu ben ise ona. Beni farketmiyordu. Yahut da ben, kendimi gösteremiyordum. Lise hayatı boyunca bu izlence devam etti.

Okulun mezuniyet balosunda yanına gittim ve elimi uzatıp dansa kaldırdım. Tek kelime laf etmemiştik fakat yuzune doyasıya bakmıştım. Beni ilk farkettigi gun, işte o gundu.

Universite sınavlarına girdik. Ben izmir'de bir okul kazanmıştım. O da şehrimizde. iyi bari diye teselli etmiştim kendimi. Hiç degilse tatillerde görebilirim belki onu.

Derslerin başlamasına 1 hafta kala, bir gece yarısı izmir'e giden otobusteydim. insanın hayalleri olur böyle zamanlarda, yeni arkadaşlıkları duşler, ortam duşler veya bunun gibi şeyleri duşler. Ben onu duşluyordum.

Eee gerizekalı, o kadar zamanın olmuş neden kızın yanına gidip konuşmadın, dans etmişsin orada neden söylemedin sevdigini diyecek yazarlar çıkacaktır aranızda.

Kolay degildi beyler. Hiç kolay degildi Seni seviyorum Duygu diyebilmek. Gözleri bile başlı başına bir uçurum gibiydi ve bu uçurum oldukça davetkar bakıyordu. Hem bana karşı hem de digerlerine. Ben onun, bendeki yansımasına aşık olmuştum belki de. Eger onu daha yakından tanısaydım bu aşk uçup gidecekti. Bilemeyiz.

Sevmek Zamanı bu film aklıma geliyor her nedense. Duygu'yu bu film anlatıyor belki de: Sevgimi de bu film anlatıyor.

takip eden yok sanırım