beyler öncelikle durumun ciddi olduğunu belirtmek isterim. 8.5 aylık güzel giden bir ilişkim var. babamı 2003te geçirdiği bir iş kazasında kaybettim. 2010 senesinde de annem felç oldu. bu zamana kadar ona ben bakıyorum her ihtiyacını karşılıyorum. 8.5 ay önce bir kızla tanıştım ve onun sayesinde pgibolojik bunalımdan çıktım diyebilirim. lakin kız arkadaşım annemin durumunun bu şekilde nereye kadar devam edeceğini bana sorup duruyor. geçen gün dayanamayıp " selin tam olarak ne demeye çalışıyorsun?" diye sitemvari bir çıkış yaptım. "tuğrul biz ömür boyu annene mi bakacağız? ben bu şekilde bir hayat istemiyorum" dedi. açıkçası ben de sıkıldım bu durumdan içten içe. yaşım 33 başımda baba yok ailenin başka bir ferdi yok. sosyal hayatımı hiç yaşayamadım, gençliğimin en güzel çağı sinir stresle geçti. selin de beni bırakırsa büsbütün bir çıkmazın, bir karamsarlığın pençesine düşeceğim. sizce ben bu durumda ne yapmalıyım?