sevdiğim işi yapıyorum capssiz anlatıyorum

Beyler ilk sınavlarda elle tutulur bir sonuç almam gerekiyordu yoksa motivasyon çöker ve gibsen bir daha tutunamazdım Allah'a şükür sonuçlar gayet iyiydi ve düşünün trafik dersinden bile zayıf alan bir mal adam varken ortada, zayıf derslerinden 80 90 alan bir adam yaratmıştım. Nasıl hoşuma gitti anlatamam ama pedere valideye seslenmiyorum tabi bekleyin diyorum sadece pederin gibinde değilim zaten *

Okuyom panpa

Biraz olsun keyfim yerine gelmişti ancak bunun bir önemi yok, evde hala sıkıntılı süreç devam ediyor ve bir de işin ucunda öss olayı var bir yandan ona da çalışıyorum ama o konuda biraz daha rahatım çünkü pederin şöyle bir düşüncesi var: ilk sene derslerini bi hallet, öss'ye okul yokken daha rahat hazırlanırsın. Haklıydı beyler okulla öss muhabbeti yürümüyordu bir de okul başarı puanı muhabbeti var o yüzden teşekkür almam en azından şarttı.

Metin bini ve çevresinin bakışları iyiden iyiye değişmeye başladı, bildiğin nefret ediyordu adamlar benden ama ses etmiyordum zaten ses etsem de ağzımı burnumu kırardı kürttü eleman, abisi falan da aynı okuldaydı yani sağlam dövebilirlerdi beni. Neyse kimseye kulak asmıyor derslere devam ediyordum. Bu arada cemaat dershanesine gidiyordum, o dönem benim memleketimde Uzem diye bir yer vardı. Hocalar, abile falan severdi beni ama öss pek umrumuzda değildi.

reserved

Deli gibi ders çalışan adam gitmiş, yerine serserinin teki gelmişti ama o dönem mizah dergileri ile aram çok iyiydi Allah'tan yalnızlığımı onlarla gideriyor ve pederle valide ile çok fazla muhattap olmuyordum. Bir süre sonra başarısızlık iyiden iyiye ortaya çıkmaya başlayınca peder aldı karşısına konuştu: Dedi okumayacaksan bizi de uğraştırma, gerek yok. Dükkan var geçersin başına.

Yok dedim okuyacağım, okuyamadım. o yılın ilk dönemi 5 tane 1'le eve döndüm. Benim yaptığım hesaplara göe hocaların hepsi kanaat muhabbetine en azından 2 verir, eşşeklik etmezlerdi ama öyle olmadı.

Eve gittiğimde anahtar yoktur yanımda hiç unutmuyorum o günü. Merdivenlerde oturdum öyle, bizimkilerin gelmesini bekledim, tabi o dönem telefon yoktu bende kimseyi de arayamadık. Üniformalar falan var üzerimde mal gibi bekliyorum. Baktım gelen giden yok mahalleye indim, binler basketbol oynuyordu gidip onlarla bi güzel maç yaptım, karanlık olunca eve kaçar , azarımı yerdim.

Ha bir de o dönem bir kız vardı onu da anlatayım aradan çıksın. Beyler ben o kadar içine kapanık bir adamdım ki hani teklif eden kızları bile sevgilim var diye geri çeviren bir adamdım, maldım yani kabul ediyorum. Kimya dersi vardı, bu arada benim bölüm sayısaldı. Kızın adı Fulya. Hani fena kız değildi bir de benden hoşlanıyordu ama ben sığır olduğum için kızı sürekli itiyordum, onunla ilgili laboratuar olayını da biraz sonra anlatırım. Neyse kız arkadaş falan yok bende, tek bildiğimiz internet cafe işte Gta falan yeni patlamış o dönem, yaz aylarında da full cafedeydim diyebilirim.

neyse gel zaman git zaman pederle ara biraz düzeldi, valide nuh diyor peygamber demiyordu. Dayanamadım aldım bi gün karşıma: Sen benimle muhattap olma, ben bu dönem en azından bi teşekkür belgesi alıcam, yeter ki şu yüzün bi gülsün, bana bi güven. Tamam dedi, karışmıyorum nasıl istiyorsan yap ama sene sonunda konuşurum dedi, eyvallah dedim. 5 zayıfı kurtarıp nasıl teşekkür ya da takdir belgesi alıcam bilmiyordum ama o muallak metin'den kaçmam gerekiyordu.

anlat kardeşim

Peder dedi sen gelme, gibtir et. Sen otur amk sadece otur. Tersinden kalkmış belli, eyvallah dedim yine ses çıkaramadım. Öyle mal gibi bekliyorum evde. Metin muallaksi falan hiç arayıp sormuyor tabi, verdi zehri gitti muallak ama olsun iyi çocuktu.

ilginç bir şeye benziyo lan bu

Neyse çok fazla uzatmıyorum... Mizah ve müzikle aram bayağı iyi o dönem ama tabi valide ve peder için bunların pek bir önemi yok, onların tek istediği iyi bir başarı ve iyi bir üniversite. Dönem başladı... Metin ve muallaklerden uzaklaşmaya başladım yavaş yavaş. ilk olarak arka sıralardan yavaş yavaş önlere doğru kaymaya başladım, bu binler anladı tabi olayı, işin ilginci bunların hiçbirinin zayıfı yoktu yani bir tek ben sapıtmış ve dersleri salmışım en çok da gücüme giden bu oldu. Metin anladı durumu ses etmedi ama her ders gelip inceden taşşak geçiyordu, sesimi çıkarmıyordum. Bi gün bir araya geldik, dedim ki dönem sonu ben ya teşekkür alıcam, ya takdir alıcam dedim. 27 yaşındayım ben o kadar gülündüğü, dalga geçildiği bir olay hatırlamıyorum.

Dedim binler gülün bakalım, sene sonunda görüşücez nasılsa. Ben hayatımda o kadar hırs yaptığımı hatırlamıyorum ama iş hakikaten zor beyler, yani teşekkür almam için en azından o 1'leri 4 yapmam gerekiyor, diğer dersleri saymıyorum bile, yani ebesinin amı gibi bir olay bu. Metinlerden iyiden iyiye uzaklaştım, ön sıralara doğru kaymaya başladım, karılarla biraz konuşup yardım aldım, öss kitapları vs derken dershanenin de yardımı ile yavaş yavaş toparlanıyordum.

Eve geldiğimde peder valide yerini almış beni bekliyordu. Gösterdik karneyi, o günü de hiç unutmam, yemediğim azar kalmadı. Bana mısın demedi valide, okumaz bu diye de pederi gazlamaya devam etti. Ses çıkaramadık tabi 5 tane zayıf var karnede ne deseler haklı ikisi de. Peder Allah'tan çok ses etmedi zaten yapısı öyleydi babamın, sakindi ama her zaman son cümleyi okkalı söylerdi.

Bu kısmı çok uzatmıyorum beyler, ikinci sınavlar yani artık son sınavlar geldi çattı, o dönem belki hatırlayanlarınız vardır ortak sınav diye bir muhabbet vardı tüm sınıflar aynı sınavı olurdu ve bazıları erken çıktığı için de sorular falan elimize ulaşırdı. Yemin ederim hiçbirine bakmadım beyler çünkü benim olayım başkaydı ve ben kendimi ispatlamak istiyordum. ikinci sınavın sonuçlarını merak edenler için önce şu Fulya muhabbetini anlatmak istiyorum, lise yıllarında tek icraatimdir belki de *

panpa işi yaz artık gibecem

rezerved anlat panpa burdayız

Lise 1-2 döneminde gayet başarılı bir öğrenci iken garip bir arkadaş ortamında yerimi alınca işler değişti. Bizim aile bir hayli muhafazakar, ben de onlara ayak uydurmaya çalışıyordum fakat arkadaş ortamı daha keyifli gelmeye başladı ve ilk olarak sigaraya başladım.