olum yıllardır bu sözlükteyim, nadiren kalmış dötüncülerdenim, hiç bu kadar hevesliyken bi şeyler anlatıp içimi dökmeye, bu kadar giblenmediğimi görmemiştim lan

Bu ilk kısmı çok kısa geçicem beyler, özet bile denmez. Neyse, geçen senem üniversiteye hazırlıkla geçti. hedefim izmirdi. ocakta sevdiğim kıza açıldım, her şey ilk başlarda çok güzeldi. ocak, şubat, mart falan habire muhabbet ettik, görüştük de. ama mayısta arkadaş kalmaya ben bile ikna olmuşken mallığımdan dolayı her şey taka battı, aramız bozuldu. ygsden istediğimi alsam da lysye doğru çalışmayı bıraktım, gidip oyun oynadım. ama kafa sonradan dank etti, ulan bi amlı için hayatını bu kadar gibmeye değer mi, önce kendini bi düzelt sonra gibersin dedim belki de ve 4 gün kala adam gibi çalıştım ve istediğim puanı alıp izmire yerleştim ama o yaz kızla ne kadar konuşmaya çalıştıysam çalışayım kız beni hiç tınlamadı, koskoca yazım zehir oldu.

bu arada beyler, klagib gelecek ama ben ne yakışıklı ne de çirkin bi adamım. çok şükür alıcımız olabilecek bi tipiz amk. boy 1.85, kilo 76-77 arası gidip geliyo, pek kaslı değilim ama vücut yine de yapılı. saçlarımı herkes çok beğenir, sakalı falan da yapınca bi şeye benzedik, yakışıklı denecek seviyeye geldik ama dişler her şeyi bozuyo, dişleğin tekiyim anasını gibeyim, tel de taktırmayı düşünüyorum zaten. dıbına koyim etrafta kız falan varsa rahat rahat gülemiyoruz lan böyle hayat mı olur.

eyvallah panpa yazıyorum, her yazışımdan sonra uplarsan sevinirim, daha fazla kişi gelir en azından, ilk defa bi hikaye anlatıyorum züte gelmeyelim.

Rez anlat

6 kişi nezih, sakin bi kafeye gittik. ne çay ne kahve, bunların biri gitti kola aldı, biri ice tea falan, ben de gittim soda aldım. muhabbete falan girdik ama bizim karı benle pek konuşmuyor, ilk muhabbetler falan ya. ben konuşmaya çalışıyorum ama fazla konuşturamıyorum kızı. bizimkiler tavla aldı. kız da ben iyi oynarım deyince, ben de muhabbet olsun diye gel oynayalım dedim. yoksa ne tavlası amk, doğru dürüst bilmem bile.

Anlat dinliyoruz

benim yaz aylarım berbat geçer gençler. her yaz evde yalnızımdır, arkadaşlarım yoktur, hepsi memleketindedir, bense evde tak başıma kendi kafamı giberim. o yüzden kışları daha çok severim, en yakın arkadaşım hep yanımdadır, beraber gezer tozarız, çok severim onu. biz erkeklerin en yakın arkadaşlarıyla aralarında alttana alta yatan inanılmaz bi bağlılık duygusu vardır, ne birbirimize ne de başkasına belli ederiz, kızlar gibi arkadaş konuşur sonra yüze gülmeyiz. neyse, çocukluğumdan beri gelen pgibolojik bi şeydir bende bu yazı sevmeyip kışa hasta olma durumu. fakat bu yaz ben de memleketten kaçıp kafa dinleyeyim dedim, hem istediğim puanı da aldım ya nasıl olsa, ailem bi kıyak yapar dedim.

kız da beni görmüş, yakışıklı çocuk falan demiş, oda arkadaşım sevgilisinden geldiği habere göre anlatıyor tabi bunları. vay anasını lan dedim şaşırdım, hayatımda ilk defa bi kızdan benim için yakışıklı çocuk, hoş çocuk kelimesini duydum. ailemden, arkadaşlarımdan falan hep bozulmayayım diye duyardım sanki bu kelimeyi. neyse, ilk defa biri benden hoşlanmış galiba falan dedim. tanışalım lan dedim, zaten daha önce de göstermişlerdi kızı, iyiydi, güzeldi ama tanımak lazımdı, sonuçta ciddi anlamda iç güzellik çok önemli beyler, dışarıdan çok önemli lan, insanlar o kadar karaktersiz ki anlatamam, sizin de vardır yaşadıklarınız, gözle görmesek inanmayacağımız tarzda, benimki de öyle işte.

Rezervasyon

neyse biz şimdi olaya dönelim

yine yurda geldik ve odaya girdik, günlerden 12 nisan, tarihlerle falan aram iyidir. neyse, odaya girdim, bi baktım bizimkiler gülüşüyor. isimleri sallıyorum bu arada, ya da ikinci ve kullanmadıkları isimleri kullanıyorum burada. neyse, bi baktım gülüşüyolar, ne oldu lan dedim beyler, neye gülüyonuz falan. gökhan sana iyi bi haberim var kanka dedi ama bi sigaranı alırım dedi. tabi kendisi sigarayı şubatta falan bıraktı 1 ay, sonra otlakçılığa girdi amk, neyse ki şimdi tekrardan paket almaya başladı da kurtulduk*

bu arada şiddetle öneririm gençler

https://www.youtube.com/watch?v=Ffa2CONoW5Q

o gün akşam eve geldiğimizde yine konuşmaya devam ettik, ben taşlardan falan bahsettim. sıra geldi yine burçlara, ben yine dalgasına aldım, halamla bunu konuşturdum burç konusunda. kız bana, benim de burçlarla alakam yoktu, yakın bi arkadaş sayesinde çok alıştım dedi, ben de beni de burçlara alıştırma, ben hiç anlamam falan dedim. bana: alışmazsın, ben seni burçalrdan ayrı olarak tanımak istiyorum, onlara göre değil dedi. sonrası aptal aptal gülücükler, mutluluklar falan tabi.

saat yine sabah 5 olmuştu. uyuyacaktık. bana aldığı kitapla beraber uyuyacağını söyledi. ben de ona öyle yapmayı düşündüğümü söyledim. beyler çocukca ama aşkın kuralı bu be, cidden. aşk çocuksuluk dinlemez, 20 yaşına gelseniz de böyle işte. neyse, kitabımı yatağımın köşesinde ayrı bi yastığın üzerine koyacağımı söyledim, o da bana aynısını yapacağını söyledi. ardından iyi uykular dedi, ben de iyi uykular dedim. ve teşekkür ettiğini söyledi, hem de her şey için. Bense aynı şekilde ben de diyebildim fakat şu an onu bilmem de, ben ne kadar ona karşı kin tutuyor olsam ve bu daha ne kadar sürecek bilmiyor olsam da -ki onu affetmem neredeyse imkansız- yaşadığım o duygular için halen daha ona teşekkür ediyorum, onunsa bundan zerre haberi yok.

neyse beyler, benden bu gecelik de bu kadar. yarın yine devam ederim. okuyanlara teşekkürler.

okuyom yaz

akşam yine whatsapp'tan konuşmaya başladık. fakat bu sefer işler bir hayli derinleşti. zaten ertesi gün memleketine gidecekti. bu tam tanışmamızın üstünden 1 hafta geçtiği güne denk gelecekti. daha yeni tanışmış olmamıza rağmen ayrılık zordu ama sonunda kavuşacak olmak çok güzeldi. neyse, gece whatsapp'tan konuşmaya devam ettik. bana canının sıkkın olduğunu, memleketine gitmek istemediğin söyledi. istersen canın sıkkınsa konuşmayabiliriz dedim ama bu yaptığım kız gözünde fazlasıyla odunluğa kaçıyordu. o da zaten konuşmamaya ikna olsa da konuşmak daha iyi olacak dedi.

o akşam kafeden çıktıktan sonra ilk kez yolumuzu uzattık, sırf birbirimizle daha fazla vakit geçirip, yurtlara da daha sonra dağılırız diye ilk kez kaldırıma oturduk. bundan sonra her kafeden çıktığımız gece yurtlara dağılmadan önce bir kaldırıma oturacak ve zamanın hiç geçmemesini dileyip sonunda ne yazık ki yurtlara dağılacak ve o bir yöne, ben bir yöne giderken aynı anda arkamıza dönüp birbirimize bakacaktık.

kitap fuarından sonra çocukca olacak ama luna parka gittik. bizimkilerin çenesi durmadı, korku tüneline binelim dedi. kızla ben yan yana oturdum, bayağı korktuğu için bitene kadar bana sarılmadan duramadı. o gün istemsizce de olsa bana sarıldığı ilk gündü. neyse, akşam olduğunda beraber dışarı çıktık yine. keşke her gün gittiğimizde kafede konuştuklarımı size aktarabilsem fakat hafızam ne kadar iyi olsa da bunları aktarabilmem bir hayli zor.

o günü çok iyi hatırlıyorum. saatlerce beraber gezdik, tozduk. güneşin altında terledik, yandık ama hiç umursamadık. ben bi kitapçıda gördüğüm sarı zeybek'i buldum ve aldım. sonra beraber devam ettik. bi kitap sergisine denk geldik. fuarın en ilginç kitabı tarzı bi şey yazıyordu. bayağı ilgimizi çekti tabi. adam da bizi ikna etti almaya. ayriyetten oradaki bi kitap daha hoşumuza gitti. iki kitabı da beraber aldık. dönüşmeli okuyacaktık.

ertesi gün izmir'de kitap fuarına gidecektik. bunu kız bana daha pazartesi günü, yani önceki gün ben izmir'e daha yeni dönmüşken teklif etmişti. gökhanla kız arkadaşı kitap fuarına gidecek, biz de gidelim dedi. ben de olur dedim. nasılsa hem beraber oluruz, hem de yeniden kitap okumaya başlayabilirim, benim için güzel bi sebep olur dedim.