sevdiğim kız evlenmiş facede gördüm şimdi

amk bugün içime doğdu resmen!
yine aklıma geldi birden...

terabayta attığım resimlerine bi bakıyım dedim tv den.
önce duman dan bu aşk beni yorarı açtım melankoli niyetine... http://www.youtube.com/watch?v=lZm5GxBNRGQ
sonra bakakaldım sevdiceğimin resimlerine...
o resimleri de face den indirmiştim yıllar önce...
tanımadığım lavuklarla çektiği ve hep güldüğü resimleri...
ortaya çıkan elma yanakları,kırmızı dudakları gülünce...
çok da güzel olmadığını fark ettim yıllar sonra...
hatta bi çok kişiye çirkin gelecek bi yüz...
ama işte gönül bu amk, aşık oldu mu güzellik aramıyor...
o kişiyi dünyanın en güzel kızından bile daha güzel yapıyor...

yıllarca "ilerde bir gün ünlü ve başarılı biri olarak çıkacağım karşısına" dedim,
itiraf edecektim ona olan aşkımı ve son bulacaktı kederim!
birden "ya son sevgilisi ile evlenirse?" dedim içimden.
ne yapardım lan işte o zaman ben?

şimdi girdim facetak a,yazdım adını arama çubuğuna
değişmiş soy isimi, gelinlikli foto koymuş yeni.
tebrik mesajlarıyla dolmuş resmen profili! :((

o an dünyam başıma yıkıldı!
başımdan aşşağa kaynar sular döküldü!
nefesim kursağıma takıldı!
gözlerime yaş perde örüldü... ;(((

ahhh panpalarım ahhh bırakın işinizi...
dinleyin hele birazcık şu kardaşınızı...

toplaşın hele toplaşın!!
sizde onla beraber ağlaşın!!
teselli edin,tutun kollarından,
derdine derman olun, geçip gitmeyin yanından!

bu hikaye benim hikayem, şiir gibi yazdığım
aşk acısı ile birlikte inci sözlüğe kazdığım!

yazıyorum bir gaz ile şuanda,
inanmayan karşıma çıkmasın iki cihanda!

ortaokuldan beri aşıktım bu kıza lan!!

hep içimde gizli kaldı,
bu soktuğumun platonik aşkı!!

hiç bi zaman itiraf edemedim!!
en yakın arkadaşlarıma bile söylemedim!!!
kimseler ile dertleşemedim...

ortaokul bitti, herkes başka liseye gitti...

ben onun gittiği düz liseye gitmek istedim.
ama o kahrolası notlarım!
yüksek olduğu için dostlarım,

ailem beni süper liseye kayıt etti!

önce hazırlık okudum ingilizce,
ama dersi giblemiyordum onu düşündükçe!
sıralara, duvarlara aşk şiirleri yazdım gizlice...

ve başka kızları görmedi hiç gözüm,
aşk dedin mi sadece o idi benim özüm!

hiç sevmediğim huur sınıf hocası karı,
derdi ara sıra; "bu çocuk aşık, belli"
"hiç ders çalışmıyor, kafası hep başka yerde,
gırgır şamata işi gücü tam binlik var bunun serde."

komiktim, hazır cevaptım her zaman daha önceden de,
ama bu sefer içimdeki kini, ezikliği bastırmak adına
acımıyordum kimseye, sokuyordum laflarımı bir dolu sarkazmla!

düşünemedim ondan başkasını, hiç ders çalışmadım.
sınıfta kalmaya doğru gidiyordum pek farkına varamadım...

@4 susun giberim geçmişinizi susun ;((

@8 öyle deme lan duman giber adamı..
gerçi şu an şunu dinliyorum. daha fazla ağzıma sıçıyorum! http://www.youtube.com/watch?v=qZbQLq1rkgk

zaten bu çelsi wolf aynı o na benziyor tip olarak..
ben gidip sigara alıyorum..
döndüğümde liseli binler terketsin burayı, okulları tatil oldu diye onları çekemem şimdi amk.. gidip yatsın ipneler..

evet panpalarım aşk acısı çeken platonik aşk erbabı panpalarıma haber verin toplansınlar...

bu gece bizim gecemiz ulan dertleşicez.. o huurların şerefine kalkacak kadehlerimiz...

istek olursa bu şekil şiir formunda yazmaya devam ederim..

tıkanırsam kafiye bulmada normal yazmaya devam ederim... (gerçi şuan bile kafiyeli yazmışım amk!!)

@20 eyvallah panpa haklısın da işte.. komedi dizisi açtım az önce. the it crowd u izliyordum.. gülüyordum falan da..

ama işte bi anda aklına geliyo insanın amk.. gözlerin doluyo birden suratın ağlama pozisyonuna geçiyor falan...
ama göz yaşı da dökemiyon.. sonra giberim lan kendine gel diyosun.. ama işte bi daha ki aniden gelecek ağlama hissine kadar normal hayata dönebiliyosun...

diğer geçmiş olsun diyen panpalarım sizlere de eyvallah var olun!!

@23 sorma panpa sorma.. benimki de senin k igibi devamlı sevgili değiştirip duruyordu amk.. işte son sevgilisiyle evlenmiş en sonunda..

ama şimdi umudum bigün boşanacaklar oldu..

ben zaten bu kızla ilerde bir araya gelip sevgili olsam bile, öylesine takılıyormuşum gibi davranırım büyük bi ihtimal...

yılalrdır olan platonikliğimi söyleyemem... gururum izin vermez amk..

çünkü kaç kişi ile birlikte oldu kim bilir amk...

rahat edemem, aklıma gelir devamlı huur çocukları!!!

ben de çakıp geçerim herlade sürtüğe..

belki o zaman duygularım kaybolur bir anda

bu muymuş lan derim... yıllardır kafamda büyüttüğüm bir aşk balonuymuş meğer derim belki...

@29 de huur çocukları şiir gibi kafiyeli şekilde yazdım mısra mısra.. halen özet geç diyosunuz! sizin o olmayan beyninizin cücüğünü gibiyim emi!!

neyse devdıbını yazmaya çalışayım hikayemin
dinlemek istemiyorsanız hemen gibtirin gidin!!

platonik aşktan dolayı kafayı sıyırdım sonunda
lise bir hazırlıkta kaldım sınıfta...

babam çekti beni karşısına hemen, ağır bir konuşma tertipledi
sen de abin gibi okumayacakssan giberim belanı dedi!

adam ne dese haklıydı beyler,
pek okuyan adam çıkarmadı bizim eller...

benim okuyup adam olacağımı düşlerdi hep
doktorluk okuyup mezun olacaktım kafam kep!

ama olmadı yarım kaldı idealler,
aşk acısı adamı mezcup eyler!

lise bir lise 2 tak gibi geçti
devlet o yıl süper liseleri bertaraf etti
tüm liseler 4 yıllık yeni müfredata geçti.

benim gibi süper lisede kalan eski müfredat öğrenciler
yeni oluşturulan başa bir sınıfta birleştirildiler...

bir gün yeni liseme doğru okula gidirken sabahın köründe
onu gördüm birden otobüste!

kalabalıktı otobüs, herkes ayakta
ben ise oturmuştum yine en arkada...

millet iniyordu teker teker,
o bana yaklaşıyordu arkaya doğru üçer beşer!

kalbim güm güm atar oldu
heyecandan zütüm tavana vurdu!

yanımda oturan kişi indi sonunda,
tam karşı karşıya kaldık onunla.

elinde çantası, hemen önümde duruyordu
saçları rüzgardan dalgalanırken o, camdan dışarıya bakıyordu.

bana taraf baktığında
kafamı cama çeviriyordum anında.
ama beni halen fark etmemişti galiba.

birden yanımdaki kız indi otobüsten,
dayının biri o na "geç otur kızım" dedi hemen.

o an kalkıp dayının elinden öpesim geldi
bu yaptığı hareket bana çok güzel bir hediyeydi!

oturdu yanıma dizi dizime deydi!
birden omuzuma bir el geldi *

dürterek omuzumu "heyy, tayfur naber?" dedi,
kafamı çevirip baktım, şaşırmış gibi yaptım.

"aaa ... sen misin? tanıyamadım seni birden"
deyiverdim aniden!

yalan söylüyordum halbuki,
onu otobüse bindiği ilk anda tanıştım tabii ki!!!

yine esprilerime gülüyordu,
bana kendimi değerli hissettiyordu!
gözlerime baktığında ise içimi bir hoş ediyordu!

sınıfta kalmamı anlattım komik bir dille,
gülmekten katıldı, gözünün yaşını sildi eliyle.

bilseydi eğer, en çok onun yüzünden kaldım sınıfta,
asosyal oldum çıktım, bi başıma kaldım hayatta.

o zaman belki, gülmekten yaşaran gözlerini,
utancından başka yöne çevirirdi!

ama o bana kendi dertlerini anlatmaya başladı,
ineceğim durak ise çok gerilerde kaldı.
"öff tayfur ya napıcam uff" derken dudakları,
yine çok tatlı bir hal aldı!
beni zaten onun bu çocuksu tarafları tavladı!

bi an herkesin içinde, otobüs cdıbına vuran sabah güneşinin ışığında
yapışacaktım kırmızı pembe dudaklarına!
ama zor tuttum kendimi,
düşünmek zorundaydım bu hareketimin bedelini!

ama şimdiki aklım diyor ki
"sokarım lan bedeline!!
böyle hareketleri çok düşünme!!
aşk bu amk aşk!! benzemez hiçbir şeye!!!
seni reddetse de, istemese de, öptüğüne, ilanı aşk ettiğine pişman etse de,
durma et, durma yap! sen yine de çekinme!!!"

@39 eylavvah hacı zaten bi kaç entry önce aynı şeyleri yazdım ben de.. yaşım 28.. ortaokul 2-3 te tanıştım bu kızla. o zamandan beri aşığım işte hesap et kaç yıl olmuş amk... bir sürü kız girdi hayatıma ama hiç biri bunun gibi olmadı.
çünkü platonik aşklar unutulmuyor.. onun büyüsü farklı luyor. kafanda kurduğun bişey...
doğu felsefesinde aşk böyle oluyor platonik aşk, ulaşılmaz aşk!! gerçekk aşk bu bizim kültürde...

sevmek zamanı filmi, leyla mecnun kerem aslı v.s. de olduğu gibi..
çünkü elde edilince, değeri kaybolacakmış gibi oluyor...

halbuki bence bu düşünce de sapık bi düşünce amk...
aşk dediğin, dokunmaktır, göz göze diz dize olmaktır, öpüşmektir yiyişmektir, sarılıp uyuymaktır, gece el ele uzanıp kayan yıldızlara falan bakmaktır amk!!