serkan ın inadına cinli hikaye anlatıcam

evet lan...

---
önemli not ; ben bu hikayeyi anlatacağım, ama bu hikayeden etkilenen olacak olursa, onun da sorumsulu ben değilim.
yani diyorum ki, cin, şeytan, peri, dini olaylar konularında, hassas olan arkadaşlar okumasın. eğer fenalaşır ise, gidip intihar ederse, kendini öldürürse, onun da sorumlusu ben değilim...
---

birazdan başlıyorum anlatmaya.

edit; sadece benim entrylerimi okumak için;

http://ccc.incisozluk.cc/...%C4%B1cam/@romantik-prens
---
başlıyoruz,
---

bölüm 1;

bundan 5 yıl önceydi, o zaman 18 yaşındaydım. 2 tane kuzenim vardı, ben bu çocuklarla kardeş gibiydim, yediğim içtiğim ayrı gitmezdi. zaten aynı yaş grubundaydık, her şeyi beraber yapardık, beraber gezerdik, beraber geneleve giderdik, beraber içerdik, yani hep beraberdik. kuzenimin bir tanesinin adı yiğit, bir tanesinin adı da murat. murat olan, biraz daha saf birisiydi, yani nereye çeksen gelirdi, ama yiğit olan biraz daha kurnazdı, cin, şeytan, büyü, gibi olaylarla çok uğraşırdı, böyle şeylerle uğraşmamasını çok kişi söylemişti ona, ama o dinlemiyordu...
bir gün benim ailem ve onların ailesi, beraber bizim yazlığa gitmişlerdi. bizler gitmemiştik, bizim evde 3 kişi kalmayı, yemek yapmayı, film izlemeyi falan düşünüyorduk.

bu kadar mı rezerved?

o gece evde oturduk, yemek falan yaptık yedik, sonra okey oynadık, zaten oyun, muhabbet falan derken hepimizin uykusu gelmişti...
herkes odalarına çekildi... aradan yarım saat geçti, sonra bizim evin telefonu çalmaya başladı, biz de korktuk tabii, sonra telefonu açtım, yengem arıyordu, dayımın kalkp krizi geçirdiği, hastaneye zütürdüklerini söyledi, biz de hastaneyi öğrendik, sonra evden çıkıp hastaneye gittik, kapıda dayımın oğlu vardı, ne olduğunu sorduk, dayımın öldüğünü söyledi... hepimiz yıkıldık, o sırada annemleri arayıo haber verdik, zaten onların gelmesi yaklaşık 3 saat sürdü, yol çok uzundu...

sonra dayımların evine gittik, zaten geldiğimizde annemler de gelmişti, hava açmıştı, sabah olmuştu, dayımın mezarını falan ayarlamıştık, gömüleceği yeri bulduk, cenazesi yıkandı, sonra cenaze namazını kıldık, ardından kaynaklar mezarlığına getirdik ( izmir de yaşayanlar bilir bu mezarlığı. olay izmir de geçiyor zaten. )
cenazesi gömüldü, dualar okundu, sonra oradan ayrıldık, ben, annem, babam, ablam, eniştem, bizim eve geldik, herkes banyo yaptı, tabii mezarlığa gidip gelince insanın üstüne bir ağırlık çöküyor, banyo yapmadan geçmiyor...
neyse işte, sonra yemek yedik, akşam oldu...
ben de 18 yaşındayım dedim ya, işte ehliyetimi daha yeni almıştım, sonra aklıma bir şey geldi, hemen kuzenleri aradım, bize geldiler, babama kuzenlerle beraber yazlığa gideceğimizi söyledim, arabayı istedim, babam da verdi, sonuçta ehliyetim var, ve 10 yaşından beri araba sürüyordum, zaten gece olduğu için yollar fazla kalabalık değildi. neyse işte, arabayı aldık, kuzenlerimle birlikte bizim yazlığa/dağ evine doğru yola çıktık. gerçi mevsim yaz değildi, oraya gidenler zaten kafa dinlemeye gidiyordu, hava gayet soğuktu. bizim dağ evimiz de izmirin manisa tarafında olduğu için, kışın manisaya çok kar yağar, gidenler bilir...
yani dağ evine geldik, hava çok soğuktu, etrafa daha önceden kar yağmış, sonra da durmuştu, ara ara yine yağıp yağıp duruyordu kar...
sonra arabayı garaja koyup eve girdik, hemen şömineyi yaktık, içerisi biraz ısınmıştı... bu arada, yola gece 12'de çıktık, eve vardığımızda saat sabaha karşı 4 idi...

eve girdik, dolaptan bir şeyler çıkartıp yedik, hala hava açmamıştı. ve hafif hafif kar yağamaya başlamıştı, sonra hep beraber dışarı çıkıp, ormanda biraz gezmeye karar verdik, amaç macera olsun...
giyindik, babamın her ihtimale karşı sakladığı bir tabanca vardı yazlıkta, ben de ne olur ne olmaz diye aldım. ( tabanca'nın markası; cz 75 b. )
tabancanın şarjöründe 15 tane mermi vardı, ben bir tane daha 15'lik yedek şarjör aldım, fener, çakı, aldık yanımıza, sonra evden çıktık, yürüyerek ormana doğru girmeye başladık, etraf çok soğuk, sadece rüzgar sesi var, çok karanlık.. ellerimizde fenerler ile ilerliyoruz, biraz daha ilerledik ve ileride boş bir kulübe gibi bir şey gördük, ona doğru yürüdük, sonra kapısına geldik, ben tabancayı çektim, kuzenlerin elinde de fenerler vardı, yavaşça içeriye girdik, zaten çok küçük bir yerdi... hava çok soğuk olduğu halde, içerisi çok pis kokuyordu, sanki domuş ölüsü gibi pis bir koku vardı... etrafı inceledik, duvarlarda bir sürü eskimiş, siyah beyaz resimler vardı, yaşlı amcaların, teyzelerin resimleri... klübede bir tane kömür sobası, bir tane de eski bir yatak vardı...

zaten evdeki bu manzara bizi korkutmaya yetmişti, yani ev am korku filmi çekmelik bir evdi... sonra kuzenim çekmeceleri karıştırırken bir kaç tane kitap, defter buldu, onları çantasına koydu, ne olduğunu merak etmiştik, hemen oradan çıkıp eve döndük, saat 6 olmuştu...
eve geldik, hemen o kitaplara, defterlere göz attık, bazılarında arapça yazılar vardı, bazılarında ise türkçe..
türkçe olanlara baktık, kapağını açtık ve, çıkan kitap şuydu; http://www.kitapokuyoruz....ak/74006-Cinler-Alemi.jpg

biz bu kitabı gördük, ve kuzenim okumaya başladı, içine cinler ile sohbet eden insanların yazıları vardı, o günü bir şekilde, gezerek, eğlenerek geçirdik, sonra gece oldu, internetten cin çağırma ile ilgili şeylere baktık , bir kaç şey bulduk, deneyecektik ama hem merak ediyorduk, hem de korkuyorduk...

ve denemeye karar verdik, saat gece 1 olmuştu, bir yere oturduk, ve cin çağırma ile ilgili yazılan şeyleri yapmaya başladık, aradan 15 dakika geçti, gözlerimiz kapalıydı, sonra gözlerimizi açtık, evdeki bütün lambalar kapalıydı, ev kuzenlerim ile yan yana geçtik, kapıya doğru baktık... keşke bakmasaydık...
kapının tam önüne siyah bir şey dikilmişti, boyu çok uzundu, yaklaşık 2 metra boyunda, siyah bir şey. parlıyordu, evdeki lambalar kapalı olduğu halde onu görüyorduk, kuzenlerle birbirimizin elini tutuyorduk korkudan, bildiğimiz ne kadar dua varsa okuduk, ama o şey hala kapıde dikiliyordu, hiç bir şey yapamadık, o sırada orada uyuyup kalmışız, sabah uyandım, yanımda sadece 1 tane kuzenim vardı, onu uyandırdım, kardeşinin, yani diğer kuzenimin nereye gittiğini sordum, o da bilmiyordu... sonra dışarıya çıktık, arabayı aldık, her yeri aradık, ormanları, dağları, v.s.. ama yoktu... geriye tek bir çaremiz kalmıştı, o da jandarmaya haber vermekti... hemen arabayla jandarma karakoluna gittik, durumu anlattık, ama cin çağırdığımızı falan söylemedik, sadece uyuduk, uyandık ama uyandığımızda kuzenimin yanımızda olmadığını söyledik, her yeri arayıp bulamadığımızı söyledik, yazılı ifademizi aldılar, sonra oradan çıkıp annemlerin yanına döndük, durumu anlattık, ama cin olaylarını anlatmadık...

aradan 2 hafta geçmesine rağmen haber yoktu...
3. hafta cep telefonum çaldı, jandarma arıyordu, bizim dağ evinin yakınlarındaki bir derede bir ceset bulmuşlar, ama üzerinden kimlik çıkmamış, sonra kaldırıp morg'a atmışlar, yani bizi manisaya, cesedi teşhis etmemiz için çağırıyorlardı, kayıp kuzenimin babası, benim babam ve ben, bizim dağ evine doğru yola koyulduk, 4 saat de dağ manisaya vardık, gerekli yerlere gittik, sonra bizi morga zütürdüler, cesedi açtılar, ve ölen kişi kuzenimdi... ama bize nasıl öldüğünü söylememişlerdi.
bizler de nasıl olduğunu sorduk, kalbinden bıçaklamışlar ve içinden kalbini almışlardı...

edit; bu gece devam edeceğim beyler, yemek yemem lazım, sonra bira falan alırım, kafam güzelken yazarım, hem kendim de etkilenmem...