/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 47.
    +5
    Rezleri alın beyler seri şekilde atacağım.
    ···
  2. 46.
    +6
    iade-i ziyaret… Karanlıkta oturuyor, doktorun eve gelişini bekliyordum. Bütün odalarda sıkı bir araştırma yapmıştım ama bana ait delilleri, fotoğrafları sakladığı yeri bulamamıştım. Belki iş yerinde tutuyordu. Fark etmiyordu ama bu riski göze almıştım. Yakalanmak umurumda değildi artık. En azından ünlü olurdum.
    Gecenin onu olmuştu ama hala gelmemişti. Doktorlar böyleydi işte; ya mesaiye kalmıştı, ya da iş çıkışı bir randevuya gitmişti.
    Anahtarın kilitte dönme sesini duyduğumda heyecanlandım. Uyuşturuculu oku atacak olan silahı tutan elim terlemişti. Tetiğe basmak için parmağım kaşınıyordu.
    Kapı ardına kadar açıldı, apartman lambasının sarı ışığı koridoru ve kısmen oturma odasını aydınlattı. Gölgesini bekliyordum ama bir ses duyuldu.
    “Beklettiğime üzgünüm ama işim çıktı. Elindeki silahı aşağı bırakır mısın? Ölmeye niyetim yok.”
    içimden küfrettim.
    “O uyuşturuculu ok atar,” dedim sakince.
    Bir kıkırdama duydum. “Özel mekanına zütürüp üzerimde çalışmak istiyorsun anlaşılan ama öyle bir şey olmayacak. içeri geliyoruz. Sakin ol.”
    Sakin olmak mı?! “Geliyoruz,” demişti. Tuzağa mı düşmüştüm?
    Önce gölgelerini gördüm ardından takım elbiseli ve iri yapılı birkaç genç adam salona girdi. Savaşmadan teslim olmaya niyetim yoktu. Tetiği çekip birini vurdum, ardından bıçağımla üzerlerine atıldım ama hiç şansım yoktu. Geldiklerini bile görmediğim iki darbe ile bayıltıldım.
    ···
  3. 45.
    +8
    Bir hafta sonra…
    Yağmurlu bir güne uyandım. Gökyüzü gri bulutlarla kaplıydı. Böyle havalarda genellikle depresif bir ruh haline girerim ama bugün keyifliydim.
    Kurbanlarımın cenazesi bugün kalkacaktı. Gazetelerde epey yer bulmuştu eserim.
    Cinayetten sonra telefon beklemiştim ama aramamıştı avım. Bunun üzerine bir plan yapmıştım. Planın en önemli parçası cenaze törenine gitmekti.
    Kahvaltı sonrası hemen yola çıktım.
    Katiller cinayet mahaline mutlaka döner derler. Kurbanlarının cenaze törenlerine katılmayı seven de vardır. Benim öyle bir huyum yoktu ama her şeyin bir ilki vardır.
    Sıradan bir insan gibi davrandım, dikkat çekmedim. Sürekli ağlayan kocayı ve akrabaları uzaktan seyrettim.
    Eve döndüğümde heyecanlıydım. Paltomu ve omuzlarına sakladığım iki küçük kamerayı çıkardım. Bilgisayara bağladım. Evrim avcı hayvanların gözlerini iki yana koymuştur. O iki gözüm yerine kameraları kullanmıştım. Avımın tuzağa yakalanıp yakalanmadığını görme zamanı gelmişti.
    Bir saatlik bir görüntü kaydıydı. Baştan sonra seyrettim ve üç anın dakikasını kaydettim.
    Gülümseyerek, tıpkı onun gibi, “Ve bingo!” dedim. Tören boyunca üç kere, hafif arkamda duran, kırklı yaşlarda biri yan gözle beni süzmüştü.
    “Seni avladım!” diye bağırdım.
    Şimdi sıra kim olduğunu bulmaya gelmişti.
    Cinayet sonrası koca facebook hesabını kapatmıştı doğal olarak. Günümüzün hastalığı… Gazete haberlerindeki kişilerin sosyal medya hesaplarına hücum ediyordu millet. Röntgenciliğin bir versiyonu…
    Bunu tahmin ettiğim için bütün fotoğrafları ve arkadaş listesini kaydetmiştim.
    Birkaç dakikalık çabam sonuç vermişti. Koca ile beni süzen adamın birlikte fotoğrafını buldum. Sıra arkadaş listesine gelmişti. Ve işte oradaydı.
    Yanılmamışım, polisle bağlantılıydı: Adli Tıp’ta çalışıyor yazmıştı hesabına. Doktordu. Evli değildi.
    ismiyle bir araştıma yaptığı zaman bir kaza haberine ulaştım. Karısı ve iki çocuğunun içinde bulunduğu araba uçuruma düşmüştü. Kaza yazıyordu ama ben başka bir türlü tahmin yapabiliyordum.
    Ekrandaki resmini büyüttüm. Gülümseyen dudaklarına parmağımı koydum.
    “Yakında tanışacağız!”
    ···
    1. 1.
      0
      Rezzi katil
      ···
    2. 2.
      0
      "bugün keyifliydim."
      bugun degil o gun olacak o, Turkce ogrensene lan once!!!
      ···
  4. 44.
    0
    Reserved
    ···
  5. 43.
    +14 -1
    Başlıyoruz beyler uplayında herkes görsün len mk

    Ailesinden kurtulmak isteyen bir koca mı? Olabilirdi. Kesin işin içinde hayat sigortası da vardı. Hemen kafamda bir düşünce zinciri oluştu.
    Adam, genç ve güzel bir sevgili bulur. Eski ailesi silinmesi gereken yanlış bir denkleme dönüşür. Boşanmak çözüm değildir, zira nafaka ödemek istemez. Özgür hissetmeyecektir o zaman. Bir katil bulur ve seyahatteyken onları öldürtür. Hem denklem silinir, hem sigortadan parasını alır.
    Hiç mutlu değildim. Hangi avcı yaratığın hoşuna gider ki güdülmek?!
    Kurduğum düşünce zincirindeki tek sorun bendim. Sıradan bir kiralık katil değildim. Kocaysa, onu da öldürmek isteyeceğimi mutlaka tahmin ederdi. Güvencesi neydi? Ölümü halinde polise verilmek üzere cinayet kanıtları ve kimliğim mi?
    Konuşma boyunca tehdit etmemişti. Demek ki zekama saygı duyuyordu, zaten aklıma gelecek şeyleri dillendirmemişti bile. Bir an hayranlık duydum.
    Yatak odasına gidip üçüncü zarfı aldım. Adres, isimler ve anahtarlar; hem daire, hem apartman kapısının.
    Hemen internete girip kurbanları araştırdım. Kocayı merak ediyordum. Facebook hesabı vardı. Ailesiyle mutluluk pozları veren, tepesi kelleşmiş, sıradan bir tip. Orta ölçekli bir ilaç şirketinde yöneticilik yapıyordu. Daha çok ithal edip, satıyorlardı.
    Kurduğum mantık zinciri biraz çökmüştü. Bu adam hayalimdeki soğuk, ailesinden kurtulup, tazelenme, kabuk değiştirme isteği duyacak bir profile uymuyordu.
    ikinci seçenek neydi? Mesleki rekabet mi? Adamı yolundan çekmek isteyen hırslı, genç bir yönetici mi? Belki bir ihale kazanmak için rakip şirketten kurtulmak isteyen bir patron…
    işin içinde reddedilmiş veya terk edilmiş bir aşık da olabilirdi. Kadının, kocasını aldattığını ve bir aşamada ailesini tercih ettiğini düşündüm.
    Beni kullanmaya çalışanın polisle bağlantılı bir işi veya konumu olduğunu unutmamalıydım.
    Başım patlayacak gibiydi. Tam kapana kıstırılmıştım.
    Hedefleri öldürmek sorun değildi. Gerçi daha önce hiç çocuk öldürmemiştim ama içimdeki sıkıntının nedeni bu değildi.
    Öldürmek benim için bir ibadet gibiydi. Kurbanlarımı kutsuyordum. Oysa şimdi başkasının emrine girmiştim. Beni bu hayata bağlayan en özel anlar kirlenecekti.
    Bir tek çözüm görüyordum. Tasmamı tutan eli bulacak ve onunla günlerce uğraşacaktım.
    Ne kadar talihsizdim, adice kullanıyordum.
    Seri katillerin yüz karasıydım.
    Tümünü Göster
    ···
    1. 1.
      0
      "adice kullanıyordum."

      kullaniyordum degil, kullaniliyordum olacak, Turkce hocana attirayim senin!!!
      ···
  6. 42.
    0
    Rezervasyon
    ···
  7. 41.
    0
    Razırezra
    ···
  8. 40.
    0
    Benim sevdigim marquis de sade. Bu gun kitaplarini amicam
    ···
  9. 39.
    -1
    "Ama elbette yüzlerce kurbanı olup da, ihtiyarlayıp ölen, bilinmeyenler de vardır."

    intiharlamak!?
    Turkce ogretmenin oldu mu hic okulda?

    Not: Kusursuz cinayet konusunda cok bilgiliyimdir.
    ···
  10. 38.
    0
    Reservashas
    ···
  11. 37.
    0
    Okurum rez
    ···
  12. 36.
    0
    6 da kaldim guzel hikaye bro devam
    ···
  13. 35.
    0
    Rezerve devam et
    ···
  14. 34.
    0
    Kesin yaşanmıştır bu olay
    ···
  15. 33.
    0
    Rezerve
    ···
  16. 32.
    0
    Rez panpa
    ···
  17. 31.
    0
    Rez kanka güzel kafa
    ···
  18. 30.
    +1
    Rezzeverlened
    ···
  19. 29.
    0
    Kardeşim yazsana mk okuyorduk ne güzel
    ···
  20. 28.
    0
    ihbar ettim kardeş
    ···