Kardeş malmısın ag
edit: vazgeçtim 800.000 üye seri katilliğin inceliklerini merak ediyoruz devam et

iddiaya girerim boyun 174ten kısa kan görsen bayirlirsin ve hiç silah kullanmadin

Az kurbanım var, çünkü yakalanmamak için dikkatli davranıyorum. Ava çıktığım geceler, kıyafet altına giydiğim naylon içlikle, poşetlenmiş, prezervatif içine tıkılmış gibi oluyorum. Oysa tensel teması çok isterdim. Kıla, kana çok dikkat etmeliyim. Diş izim kalmasın diye doya doya ısıramıyorum bile!
Tipimi değiştirmek için makyaj uzmanı bile oldum. Annem tembel oğlunun seri katil olmak için edindiği uğraşları ve başarısını görse gurur duyardı.
Seri katil olacaksanız, makyaj, biçki-dikiş, anatomi bilmeniz, teknolojiden de azami anlamanız lazım. Saw’dakileri kastetmiyorum ama ölüm makineleri yapacak kadar da yetenekli olun.
Dedim ya eski seri katiller çok şanslıymış.
Size, ne kurbanlarımı, ne de yakalanmamak için yaptıklarımı anlatacak değilim. Özel mekânımdan hiç bahsetmeyeceğim. Ama içinizden biri zaten bunları biliyor!

Okuyan bir kişi bile olsa devam ediceğim. Asıl olay şimdi başlıyor.

Hayatımın cehenneme döndüren ziyaret bir cuma gecesi oldu. En son cinayetimin üzerinden henüz iki gün geçtiği için hala mutluydum. Islık eşliğinde son günlerde popüler olan bir reklam cıngılını mırıldanıyordum.
Anahtarı kilide sokmadan önce tükürüğümle yapıştırdığım kıla baktım. Yerinde duruyordu. Ben yokken kimse kapımı açmamıştı.
Biraz paranoyak olduğumu söylemiş miydim?
Evimde beyaz ışık bulundurmam; salonda, rahat koltuğumun yanında bir okuma lambası vardı. Onu yaktım ve kahve kupamın altlığının yanındaki sarı zarfı gördüm.
Olduğum yerden bir yarım metre geriye sıçradım.
Birisi evime, yuvama, kaleme girmişti! Bütün tuzakları aşarak hem de… Bir an müthiş güvensizlik, korku, kızgınlık duygularını ardı ardına yaşadım. Dizlerimin bağı çözüldü ve yere yıkıldım.

Rezerved

Kendimi toparlayıp sakinleşmeyi başardığımda, mor ötesi ışık, eldiven ve cımbızlarla zarfı inceledim. Biyolojik veya kimyasal bir tuzak izi yoktu. Nihayet kenarını yırttım ve içinde birkaç fotoğraf ve bir sim kartı düştü.
Orta yaşlarında bir kadın ve üç çocuk fotoğraflarda kameraya gülümsüyordu. Hepsinin ayrı ayrı pozları da vardı. Bunun anlamı neydi? Tanımıyordum bu aileyi.
Yedek telefonlarımdan birine sim kartı taktım, beklemeye başladım.
Avcı ruh halime bürünmüştüm. Evime tecavüz eden kişiye ne işkenceler yapacağımı hayal ederek iki saat kadar bekledim. Tam gece yarısı çaldı telefon.
Karşıdan gelen nefes alma sesine karşı, ben de ona sadece bunu sundum. Başka bir seri katili tanımak çok zor değilmiş.
“Fotoğrafları beğendin mi?” diye sordu. Sesinde zevk dolu bir tireme vardı. Belki de benimle konuşurken kendini tatmin ediyordu.
“Evet,” dedim. “Kim onlar?”
“Sıradaki kurbanların,” dedikten sonra daha fazla dayanamayıp kahkaha attı.
“Mantıksız,” dedim. “Bu işler öyle olmuyor.”
Sinirli, titrek bir kıkırdama. Hasta bin!
“O çok sevdiğin koltuğunda oturuyorsun sanırım. Sırtını yasladığın minderin arkasına bak.”
içimden bir küfür savurdum. O kadar kızmıştım, evi kolaçan etmeyi unutmuştum. Kolumu arkaya uzattım. Biraz daha şişkin ikinci bir zarf beni bekliyordu.
Bu sefer tedbiri iyice boş verip, hemen kenarını yırttım. Hasmım istese çoktan beni çoktan öldürebilirdi zaten. Sadece kimin patron olduğunu göstermeye çalışıyordu.
Bu kez fotoğrafların ana unsuru bendim. Evden çıkarken, iş yerimde… Ve lanet olsun! Son kurbanımın üzerinde çalışırken!
Çok özel anlarımda beni seyretmişti.
Telefonu sehpanın üzerinden aldım.
“Zevk aldın mı seyrederken? Kendini tatmin ettin mi?”
Kontrolümü kaybetmemeye çalışıyordum.
“Daha iyilerini gördüm,” dedi pislik. Hasta ruhlu olabilirdi ama tasmayı boynuma takmıştı.
“Nasıl buldun beni?”
“Çok kolay oldu,” dedi.
Ve açığımı tek kelime ile dile getirdi:
“Çiçekler.”
Bütün özgüvenimi çökertmişti.
“Kurbanların tek ortak yönü çiçeklerdi. Ondan sonrası kolaydı. Bir aday listesi oluşturdum ve kısa sürede tek isimde karar kıldım. Gerisi bir süre takipti… Ve bingo!”

aynen adamı öldür, sonra parçalara ayır, parçaları 10 ayrı şehre göm, uzun iş

“Polis misin?” dedim.
“Hayır,” dedi hemen. Fazla kesin ve titreme yok. Ona inandım. Ama polisle bağlantılı bir işi veya konumu olduğunu da anladım. Bu kimliği hakkında ilk açığıydı.
Derin bir nefes aldı. “Sohbetten sıkılıyorum. Konuşmak yorucu, o nedenle hemen konuya geleyim. Fotoğraflardaki aileyi üç gün sonra, yani pazartesi akşamı altı buçukta evlerine girerek öldüreceksin. Yatağının üzerinde bir zarf daha var. içinde adresleri, kapı anahtarlarının kopyası var. Yarım saat önce eve girip, gelmelerini beklersin.”
“Erkek?” diye sordum.
“Hayır, kadının kocası dört günlük bir iş seyahati için yarın sabah isviçre’ye uçacak. Yani salı öğlen evine dönecek. Karısının ve çocuklarının cesetlerini o bulacak. Mümkün olduğunca kanlı çalış. Evin kırmızıya boyanmasını istiyorum.”
“O sen misin?”
O sinir bozucu kahkalarından birini atıp telefonu kapattı.

Beyler prim için demiyorum okuyan varsa şukulasında diğer pnplarımızda görsün

Şikayet ettim panpa polisler ip adresinden bulup yakalayacakalar diyenler gelmeden

Bıçağın ucunda ay yıldız var beyler her yerdeyiz

Okuyoruz yaz

Rezerved

Reserved

Güzel gidiyor yaz pnp okuyalım

Rezerve

cinayet büro.avi

rezervasyon

reserved yaz amk