sensörlü lamba beni görmüyordu

beni görünce yanmıyordu diye kırdım ve bunu öğrenen babamla konuşmamız ;

athanenin önünden geçerken babam beni gördü ve çağırdı. Boş bir masaya oturttu beni.

babam - Apartmanın girişindeki lambayı sen mi kırdın ?

ben + hangisini?

- Otomatik yanan, sensörlü lamba.

+ hayır ben kırmadım.

-komşu görmüş, yalan söyleme. süpürge sapıyla kırmışsın dün gece!

önüme baktım...

- neden kırdın ?

cevap yok.

- hasta mısın evladım? söyle bana, neyin var, neden kırdın lambayı, yapma böyle...

+kırdımsa kırdım, ne olacak! çok mu değerliymiş?

-lamba senden değerli mi evladım, lambanın dıbına koyayim, lamba kim? yöneticiye de dedim. lambanızı gibeyim, kaç paraysa veririz. sen değerlisin benim için.

+ beni görünce yanmıyordu baba.

- nasıl ya ?

+ görmezden geliyordu, yanmıyordu. kaç sefer yok saydı beni.

-ee beni görünce de yanmıyordu bazen, böyle el sallayacaksın havaya doğru, o zaman yanıyor.

+ hadi ya! sahiden mi ?

- evet. ucuzunu takmışlar. bizimle alakası yok.

ve yıllar sonra babama sarıldım.

özet falan yok okuyun.

hahah cok güldüm dıbına koyim kap şuku

tebessüm ettim pic verdim şukunu

eel sallayınca da o bana el sallamadı diye kırar bu veled mk

emrah serbes terk dıbına kodumun bini

birazcık bıyık altından güldüm. fazla değil ama şımarma.

düşündürdün bin

ağlayarak güldüm bin

güldürdün bin

verdim şukunu panpa

çalıntı.avi