Deniz'in dalgaları ne kadar hırçındı bu gece.. Soğuk esen kuvvetli rüzgar fırtına'nın habercisiydi adeta.. içimdeki kopan fırtınalardan bihaber olan ey gafil dünya diye haykırmak istedim o an.. Ard arda yakılan sıgaralar sığınabileceğim tek liman'dı.. Ağlamamak için zor tutuyordum kendimi.. Erkek adam ağlamazdı.. Bize ilk öğretilen buydu.. Keşke ilk olarak hiçbir kıza hak ettiğinden daha fazla değer vermeyin cümlesini kazısılardı hafızalarımıza.. içimden küfür bile etmek gelmiyordu ona.. Hiç bir şey hissedemiyordum.. Ne kadar da ruhsuzlaştirmişti beni.. Ah Nalan diyebildim sadece.. Devdıbını bile getiremedim..