seni sevmek için sana ihtiyacım yok ki benim

varlığına alışmıştım tam sen gittiğinde. yokluğun varlığından daha durgun daha huzurluydu. kurduğun cümleyi gibim emi..

insan okucak bunu dıbına kodumun evladı

-
Varlığına alışmıştım tam sen gittiğinde. Yokluğun varlığından daha durgun daha huzurluydu.
Sen yokken seni özlemek,sen varken özlemekten daha az incitti beni.
Ömür boyu yanımda olma sözlerini, hiçbirzaman ciddiye almamış olmam sadece şansımdandı
yoksa seni sevecek kadar salaktım. Gidersin diye korkuyla geçen onca gece geçti
seni düşünerek.Sen asla gitmedin.Ama gelmedin de.Paylaşmayı daha küçük bir çocukken öğrenmiştim.
Bilmezdim büyüyünce acıtacağını konu sen olduğunda.En son senin için çarptı bu kalp deli gibi.
En son senin için gözlerim dalıp gitti uzaklara,her gece olduğu gibi.
Benim değildin belki ama.Hep sen benimle tamamlanmış olan
ekgiblerine bakıp daha fazlasını isterken,ben sende yeni boşluklar yaşyırodum.
Daha çoğunu isterken sen, bense yarımlarında kayboluyordum.
Kaç kez vazgeç dedi bu yürek, kaç kez yolun kenarındaki ormana girip
yok olmak istedi. Senin varlığını bilmek bile yeterken bana
sende kendimi yok hissetmek "yok olduğumdan başka" ne düşündürebilirdiki bana?
Oysa düşünsene ne coşku doluydu yüreklerimiz, başlarken yeni bir hayata.
Gecelerimizide gündüzlerimizi de,adamaya hazırdık birbirimize
koşulsuz içten ve sımsıcak duygularımızla. Yaşadığımız her an unutulmaz
doyumsuz ve vazgeçilmez olacaktı.Sen bir sonbahar rüzgarında
savrulmuş bir gül yaprağı bense taç olacaktım sana.Şimdilerde kim savruluyor ve
kim onu sarmaya çalışıyor karıştırıyorum artık.Ben bu uykuları böyle uykuları unutalı çok olmuştu.
Acı uykusu hüzün uykusu korku uykusu.Ama çok sürmez esaretim biliyorum
Içimdeki bu yenilginin acısı sürsede yıllarca ,bir yolunu bulup kavuşurum özgürlüğüme.Şimdi gitmek zamanı belki
geride yaşanmış yada yarım kalmış anları bırakarak. Sende tüm ürkekliğinle tüm hatalarınla
tüm ekgiblerinle tüm haklı gördüğün yalanlarınla, vede vicdanınla başbaşasın şimdi.
Hepbir şeyler tamamlancak değil ya,bu da böyle yarım kalsın.
Yine yanıldım.ilk acım değil ama en büyük acımsın. Sevmemeye yemin etmiştim kimseleri
kendimden daha fazla sevmeycektm, uğruna hiç bir şey feda etmeyecektim.
-
özet : SENi SEVMEK iÇiN SANA iHTiYACIM YOK Ki BENiM