seni seviyorum

uzun uzun yazmayın ulan huur cocukları

bu ne amq öle bir giriş yapılmışki "sıkıcı" senin yüzünü gözünü dıbını daşşağını gibim züt

kutsal kitaplarda yazmıyor yokluğunun reçetesi, kaç rekat gerekir ki yüzünden yansıyan ışıklara gözlerimle bir kez daha şahitlik etmek için. mumlar yakıp tütsülerle adaklarla diledim seni, güneşi selamladım, ferrarimi sattım, transandantal uçurum kenarlarında seni diledim, ama yok, nafile. haftalarca su verilmemiş, çarmıhlara gerilmiş, tırnakları sökülmüş, gözleri dağlanmış haldeyim sensiz. evimin üzerine balonlar bağlayıp çok uzaklara gidebilmek için bile gücüm yok sensiz. deniz kenarlarında milyonlarca çakıl taşı var, biliyorum. içlerinde yeşilleri de yok değil. yere bir zümrüt düşse, nasıl ayırt edip bulursun ki onu orada. tenimde sevginden kalma son ışıltılarla, kimselerin geçmediği bir sahilde büyük patili kaplumbağalara yem olmak üzereyim, neolur dön, farket, bul beni.

diyebilmek

dudaklarının kıvrımları değil tek özlediğim, yunus balıklarını andıran yüzün, o kadınsı gülüşün, o hipnotize edici kaşların, görülmeden yaratımdaki ayrıntıların bukadar ileri gidebileceği tahmin bile edilemeyecek gözlerin, saçlarının yüzünün yanlarından birer tutam düşüşü. seni sevdiğini idda eden hangi ölümlü teninin epidermisinden daha derine invaze olabilir ki. tensel temastan psişik komplekse kim geçebilir seninle, benim gibi. bedenine dokunduğum ilk saniyelerin ömrümün son saniyeleri olmasını isterdim, bir şey varsa yanıma kalacak bu düzenden, bu dünyadan, bir resimle gideceksem tek hücreli şuursuz hafızamda, o sen ol isterdim.

deyip susmak

ne namertler, ne şerefsizler var şu dünyada, kafası ezilesi. sevda nedemek, yürek nedemek, maneviyat nedemek bilmeyen çok nefes alan dinine yandığım hayvanzede. gittiğin günden beri onlardan birine denk gelme ihtimalin hançerliyor boğazımı. sanıyormusun ki binliğin dibine vurmadık, alemin günahına herkesten daha kral girmedik. sığdı mı meşrebimize. insan yapımı içkiyi de denedik, biri için, kahrolası, unutulası. imanda da kaybettik bedenimizi, benliğimizi. tutturamadık, otutturamadık. ne aşşağı aldığımız adamlar, ne altımıza aldığımız kadınlar unutturdu. ne bin paralık küfrün bini, ne kendini akıllı sananların yedi ceddi. yazık ettin yıllara, harcadın. içimde çok büyütmüşüm seni, anladım. delikanlı adam gangren olduğunda kendi kolunu kendi keser dedik kırmızıya bulandık. sevilenler böyle kahpe böyle insanii, nefsii harcamalarda bulundukça, dünyanın gibinin ucunda döndüğünü sanıp rotasını gibi yönünde belirleyen amsalaklar da oldukça, bu devran, bu düzen böyle gider, bir gün biter. ortalıkta karı gibi adamlar kol gezer, erkekten arsız kadınlar sinkafı hak eder. benden alaa cümle kuran, farkındalığı benden daha yüksek olan, senin benden daha farkında olan biriyleysen, varsın son nefes yamacımıza gelsin. gençliğimizi, içimizdeki çocuk tarafı kaybetsek de, öldüremediğimiz lanet adamlık kırıntılarıyla yıkanıp kefenleniriz.

gibi anlamlara da gelebilir.

gibişirken ki en büyük yalan

sana insan diyen ölsün

adam olsan seviyorum seni dersin.

ama yakarış cümlesi lan bu

ben de seni marla. bebeğim.

şu 2 kelimeyi bir araya getiren bünyenin ben aklını ...

herkese söylendiğinde hiçbir anlam taşımazken bir tek kişiye söylendiğinde çok büyük anlamlar taşır

yalan söylüyorsun

seni seviyorum de!

inci severde giberde.

gibmek istiyom seni

am istiyorum am am

seni seviyorum gibene kadar..

http://www.youtube.com/watch?v=wfrjZssd2Og

şimdi gibtirgit

seviyeyi yükseltmeyin lan