sene 2006 bir cuma günü

sınıfta benim hiç konuşmadığımı gören ipneler ne zaman kitap okusam en heyecanlı yerinde gelip olm kalk biraz bi gez,gel yanımızda takıl diyorlar. çoğu zamanda elimden kitabı çekiştirip inceliyor ismi hakkında saçma yorumlar yapıp kitabı bırakıyorlardı tekrar sıraya. bende bi saat kaldığım sayfayı ararken ana bacı söverdim huur cocuklarına. hatta bi tanesi bi kere yüz başının kızını okurken noldu lan aşıkmı oldun diyip sonra aynı hızla konuyu değiştirip hiç osbir çekionmu lan doğruyu söle dedi.amk o herife kafa atmadığıma şaşırıyorum şuan.bi arada uzun zaman yanımda oturan bi gibkafalı sefilleri okuduğumda ben bunu okumuştum berbat diye atmıştı kıtabımı yere.amk ne mallar var ya...

reserved

ahmet en azından kaliteli kitaplar okuyorsun diyor.ben gülüyorum sadece.ya sen neden hiç konuşmuyorsun diyor bana daha önce bin kere duyduğum aynı ses tonuyla.ilk defa bu soruya cevap vermek geliyor içimden. konuşmayı pek sevmiyorum diyoyorum en sonunda duyulur duyulmaz bir sesle. haklısın diyip susuyor. uzun bir sessizlikten sonra ama bu kadarda suskun olmama derslere katıl ki öğretmenlerinin gözüne girebilesin. benim öyle bi amacım yok ki diyorum. benım amacım bir an önce şu pis kokulu iğrenç okuldan ve bütün günü boş işler peşinde koşarak, amaçlarını kaybetmiş et yığınlarından kurtulmak diye ekliyorum.bu kadar uzun bir cümle kurmanın verdiği mutluluğu ve sohbet etmenın keyfini anlıyorum. hiç bilmediğim bir duygu bu.duygular havuzuma yenı bır renk eklemenın heyecanı ile kafamı tekrar masaya çeviriyorum. dün karaladığım şaheserimin üstü biraz silinmiş.

okuyormusunuz lan yazdırmayın boşuna

reserved
edit: okuyoz hızlı yaz

ahmetin bu cümlemden sonra biraz bozulduğunu anlayınca hemen toparlamaya çalıştım. tabi bazı kişiler bu sözümün dışında diyerek. örneğin senin bunlardan farklı oldugunu bu okula benım gibi mecburiyetten geldiğini anlıyorum. haksızmıyım diye sordum. hayır anlamında başını salladı. mesela felsefe derslerinde hocayla aranızdaki tartışmaya katılamadığım için ben eko ile konusurum sureklı diye karşılık verdim.eko kım ya diyince hasgibtir amk şu an gerçekten konusuyorsun mal diye bir ses duydum.eko olsa gerek diye tamam amk sustum diye ona karşılık verdim tavana bakarak.ama devreler karısmıstı bir kere tekrar dışardan konustuğumu fark edince en ıyısı susmak diyip kapattım cenemı.

ahmet hafif gülerek ayağa kalktı. seninle iyi anlaşıcaz galiba diyerek uzaklaştı.ben biraz mutlu biraz da mahçup tavırla kitabımın kıvırdığım sayfasını açtım.ilk kez böyle sohbet ettiğimi düşünerek gururlandım biraz.o gün hava güneşli olmasına rağmen sigara içişimi hatırlıyorum. sigara içerken aklımda tek bir soru var acaba ölünce nereye gideceğim. cevap gecikmedi tabi.eko nereye olacak toprağın altına sonrada böceklerin midelerine. saçmalama amk ondan bahsetmiyorum ruhum nereye gidecek acaba dedim.eko ruhun yok olm senın çünkü ruh diye bir şey yok. ölünce yok olucaksın başka bir tak düşünme dedi.bu ipnenin ne oldugunu hala çözememiştim eve yürürken hala ölümü düşünüyordum.

reserved

takip ediyorum şimdilik

okurum bi ara

evde her zamankı gibi patateslerimi yiyip kapalı televizyonu seyrediyordum. annem içeri girip tv yi kapalı görünce kel sayılacak kafama bir şaplak atıp ne alıp veremediğin var sununla diyip tvnın en gerekli aynı zamanda en gereksiz tuşuna basıp kırmızı ışığı yaktı. sonra kumandadan bir takım tuşa basıp sessizliği bozan çamaşır makinesi sesini bastırır bi şekilde kahkaha tufanı yaratan televizyonu açtı. kafamı yemekten kaldırmadan hızlı hızlı patateslerimi bitirip soğumus çayımı diktim kafama. odamın yarattığı sessizliği bile dağıtıyordu bu kahkahalar.amk televizyonuna sövüp uyumaya çalıştım. kafkahalar buna engel olunca biraz bilgisayarı açayım dedim.

reserved

anlamsızca biraz takıldıktan sonra annem akrabalara gittiğini haber vermek için odaya girdi. sonra acıkırsan evde ekmek var tost yaparsın kendine diyip çıktı.her asosyal ergenın yapacağı gibi internetten ferre film açtım. okulda bana hiç osbir çekionmu diğenlere hayır diyordum. acaba öbür dünyada onlar bu yaptıklarımı göreceklermi diyordum. görürlerse ne tak yicem amk diye aklım geçirirken. derinlerden o sevdiğim sesi duydum. ekoyu.öbür dünya yok evlat açda bi ferre izleyelim.onu aldırmadan açtım bi tane. izleyim osbir çekmek için.

bune lo.ad

bu ne lan herif buraya kiyap yazmış " gençlik anılarım" diyeney.

işim bitince müziğimi son ses açıp tuvalette işedim. sonra geri gelip düşünmeye başladım. ulan her zaman şu osbirden sonraki 5 dk içinde kalsam prof. olmuştum amk. aklıma hiç böyle şeytanlıklar gelmezdi. gibtiğim kızlarını düşünüp kafamı onlara yormazdım.ama ne yapalım bir nikola tesla değilim ki amk. hep aciksüel olmak isterdim o zamanlar.

bi fırına gidim devam ederim beyler okuyanlar için.

(bkz: 07 03 2014 incisözlük ziyareti/#140828773)

okuldan sonraki güneşli günlerde sigara almadığım zaman montumun gizli cebine atardım paralarımı. gidip gizli zulamdan biraz para çıkarıp bakkala gittim bi kaçtane dal sigara alıp bi tanede çakmak aldım geceleri kibrit yakmamak için. odamın perdeleri her zamanki rolü gibi hareketsiz üst üste geçmiş beni izliyorlardı sol taraftan. pink floyd tan welcome o the machine yi açıp sigara dumanının -ciğerlerime-yaptığı sessiz ve öldürücü yolculuğunu içimde hissettim.son ses müzik sigaralarımı tüttürüm artan 1 tanesini yatak altı zulama sakladım. sonra da aşırı derecede tedbirli bir seri katil gibi bütün kanıtları tek tek yok ettim. kül tablasını eski haline getirip evin tüm pencerelerini açtım. çok tedbirli bir ipneydim o zamanlar...

ertesi sabah okula her zamankinden daha yorgun olarak gittim.o zamanlar simsiyah anlamsız hayatıma biraz grilik katmak için işe girmiştim. öğleden sonra kolfeksyonda çalısıyordum. kolfeksyon.türkiyede okuyan bir öğrencinin gidebileceği en kötü yerlerden birisi gibi gelirdi bana. nefret ederdim oradan ama gitmek istiyordum. kolfeksyonda çalan iğrenç müziklerden, ilginç tiplerden, emir yağdıran kambur göbekli ipnelere kadar herşeyden nefret ederdim. burada harcadıgım zamanın tek kötü yanı ertesi gün okulda daha az kitap okumamdı. yorgun oluyorum genelde gözlerim kapanırdı. işte böyle bir yorgunluk varken üzerimde son zamanlarda daha da sıklaşan ziyaretleri ile ahmet belirdi sıramın sağ tarafında.