1. 1.
    +1
    Tabi gabarda 4 kişiyiz halil kollarımda öldü
    ···
  2. 2.
    +1 -1
    annemle babam ayrılalı bir ay olmuş... babam her sabah erkenden kreşe bıraktırıyor beni. diğer çocuklar öğlene kadar dururken ben akşama kadar duruyorum kreşte. akşama doğru erlerden biri gelip lojmana bırakıyor. 1 saate yakın evde tek başıma duruyorum, o sırada sandalyeyi koyup dolaplardan tabak çıkartıyorum, kaşıkları masaya koyuyorum. sonra babam geliyor. 1 aydır hayatım böyle... benim yalnızlığım çok erken başladı, ama hiç bir zaman şikayet etmedim. bu sayede alıştım kendi başımın çaresine bakmaya. o gün babam gelince yine yemek getirdi, gelir gelmez yine suratı asık. o zamanlar böyle cep telefonu filan yaygın değil. gitti ev telefonunu kaldırdı babaanemleri aradı. yarın öğlen beni eskişehir'e göndereceğini, o saatlerde otogarda olmlarını söyledi. tayini çıkmış... van ercişe. haliyle beni zütüremez oraya. hiç üzülmedim nedense. sevindim hatta. sıkılmıştım bu düzenden.
    ···
  3. 3.
    0
    rezerved
    ···
  4. 4.
    0
    reserved
    ···
  5. 5.
    0
    rezerveeeeeeeeeeeerrr
    ···
  6. 6.
    0
    ya gibmiyim senin dramatik hikayeni amk git senaryo yaz da kanal d dramaya sat amk
    ···
  7. 7.
    0
    bebeydim daha, mem emiyordum

    reserved
    ···
  8. 8.
    0
    ilginc hikaye, reserved.
    ···
  9. 9.
    0
    reserved
    ···
  10. 10.
    0
    adam dogdugu senenin hikayesini yaziyo beyler .s

    reserved
    ···
  11. 11.
    0
    Reserved
    ···
  12. 12.
    0
    ne alakası var kendi başınnın varesine bakmasıyla amk görende anasız babasız kalmıs sokakta yetişmiş sancak.
    eksi
    ···
  13. 13.
    0
    panpa ağlayacaksam okumayayım bak
    ···
  14. 14.
    0
    rezerved
    ···
  15. 15.
    0
    reserved
    ···
  16. 16.
    0
    devam. bi de şu sadece senin yazılarını gördüğümüz linki fişeklesene
    ···