sene 1994 sabaköy olayı

Aklımı kaçıracam. Kimdi o? Aklımda bin türlü soru. Bir o kadar da kıyamet senaryosu. Kafam allak bullak oldu. Paniklememeye çalışıyorum bir yandan da.

1-2 dakika gözlerimi kapattım. Düşünmem lazımdı. Ne yapacaktım ki amk!

Gerçekçi olmak lazım diyorum içimden ama kafamdaki zemberek kurmuş kendini kitaba, büyüye, ele geçirilemeye ve diğer bin türlü zırvaya.

Durduk yere aklıma geldi adı "o"nun.

Mekir!

Gecenin karanlığında sanki yankılandı düşündüğüm isim. Başladım sureleri dizdirmeye korkudan. Amk korkmasak hatırlamayız tek kelime. Ezberden ayetel kürsü okuyorum, züt korkusu işte.

Kafamı toparlayıp düşünmeye çalıştım:

Tamam! Hızlıca gözden geçirelim.

iki seçenek var.

bir - bu dıbına koduğumun çocukları şakanın takunu çıkardılar, bir yada bir kaçı anlaştı kalanımıza oyun çekiyorlar. tarık elebaşı! mümkün mü? aklımı gibeyim. böyle şaka mı olur amk!

iki - bu tövbe yarabbi tövbe cin bize dadandı. iflahımızı gibmek için de bizi ele geçiriyor tek tek. veya ona benzer bir şeyler. mümkün mü? olmasa bile başka seçenek mi var amk!?

ne olabilir? Korucu! Korucu geldi, evin ırzına geçtiğimizi gördü. kafayı yeyip bizi gibiyor... lan gibtir git amk! neden yapsın?

köylü!? ortada yoklar amk! kaç gecedir tek ışık yanmıyor o taraftan. birileri kafayı yemiş geldiler bizi gibiyorlar?.. gül ne olacak!? gül de mi köylü. kafana sopayı o giydirdi mal!

"eeeeeh! yeter lan!" dedim ama dememle kendi ağzımı kapatıverdim elimle. bağırmıştım bir an.

tırsa tırsa küçük evin girişine baktım. gölge! geri çektim hemen kafamı. bekledim biraz. bir daha kaçamak bakıverdim. gölge! hareket ediyor ama içeride. dışarıya çıkmıyor. kim bilir ne yapıyor amk!

la olm kimse yokken anlatıyonuz millet doluşunca da yazmıyonuz bide yanlız hissetme diye entry giriyoz

YAZ BiTiR ŞUNU AMK. GÜNDE Bi PARÇA YAZMAYA BAŞLADI GÖT

ulan huur cocugu nasıl son bu senın kıtabını sıkıyım yalanlarının dıbına koyayım amın evladı

bana bak amın oğlu işin sonunu filme bağlayıp hikayeyi yarım bırakırsan seni öldürür ruhunu giberim haberin olsun ona göre yaz

bütün bunlar olurken nereye sıçtınız amk harbi merak ettim

reserved seri yazmassan seni 1994 kere giberim

gül - en son eve girdik! (başını tutarak kaşlarını çattı) kapı üstümüze kapandı.. (düşündü bir süre) ondan sonrası boşluk!

serhat - e iyii, iyiii, iyiymiş amk, şahane.

gül - dalga geçme lan bin! özür dilerim.

serhat - bir de yaptığın şey için özür dile.

gül - diledim ya?

serhat - o "bin" içindi.

gül - (sırıttı) yoo. o olay içindi.

serhat - amk senin.

mustafa - (bir bardak viski uzatırken) al şunu iç. sigara da verin kıza! kitabı açıp açmamayı tartışıyorduk.

dıbına koyim heyecanlandım devam panpa

@308 mekik çıktı amk.

mustafa avuç içlerine tükürüp zütünün çatalını göstere göstere asıldı değirmen taşına. ıkına sıkına kaldırıp yan yatırdı taşı. köşede karanlıkta kalmıştık. serhat kenarda duran gaz lambasını alıp yanımıza getirdi.

mustafa - ananın dıbına koyayım!

tarık - yok artık, ohhaaaa!

itişip kakışıp taşın altından çıkan kumaş tomarına bakmaya çalışıyorduk.

serhat - alayım mı lan!?

mustafa - lan bunun içinde o kitap varsa..

ben - olm bırakın gidelim bak. zaten midem gibildi.

gül - gidalim abi, saber haklı.

ahmet - hadi bana eyvallah!

nilay - dur ahmet! ben de geliyorum. (dışarı çıktılar)

ben - kirve bence gidelim bunu burada bırakıp.

tarık - lan içinde kitap var mı bilmiyoruz amk! daha açmadık çapıtı!

mustafa - lan tarık giberim belanı çocuk! millet huzursuz amk! gel bırakalım gidelim buradan.

tarık - yok aga! ben buraya kadar geldim, bunu görmeden gitmem!

serhat - (yere çöküp aldı kumaş tomarını) of of of, ıslak lan bunun altı!

tarık - topraktandır. (amk çocuğu, yüzük görmüş gollum gibiydi sıfatı pekekentin)

mustafa ve gül soldan tarık, serhat ve ben sağdan kapıya yöneldik. serhat kitabı iki eliyle yeni gelinin kahve taşıdığı gibi taşıyordu. masayı geçtiğimiz anda kapı gürültüyle çarparak kapandı!

ben - lan!! (kapıya koştum) lan ahmet!? (ses yoktu. tarık, serhat ve mustafa yanıma geldiler)

mustafa - açılmıyor mu kirve?

ben - (çekiyorum çekiyorum gelmiyor kapı amk) yok amk! sıkışmış! ahmeeeeeeeet! nilaaaaaaaaay!!!

serhat - çocuklar!

tarık - ya aksiyon yapmayın amk! ahmet bini kafa buluyordur. ahmeeeeeeeet!! (kapı halkasına o da geçirdi bir elini, aynı anda çekmeye başladık) ahmeeeeeeeet!

dışarıdan çıt ses gelmiyordu amk!

nüfus sayımı bittiğinde gül baygın herkes ayakta idi. serhat hem korkarak hem de üzüntüyle süzüyordu yerde yatan celladını.

tarık - az önce ne oldu amk!?

mustafa - uyansın anlarız amk! serhat sen iyi misin?

serhat - iyiyim kirve. sağol.

ben - arkadaş az önce kurt uluması duyan var mı?

ahmet - yok amk! ciddi misin lan!?

ben - yemin edebilirim. gerçi ... bilmiyorum amk!

nilay - ne oldu içeride?

serhat - kankan boğazımı kesecekti az kalsın!

nilay - (başını önüne eğdi) keşke gelmeseydi.

tarık - he amk! keşke hiç biriniz gelmeseydiniz!

mustafa - bizi sen davet ettin züt!

tarık - bileydim etmezdim gib!

ahmet - lan başlarım ergen atışmanıza amk!. kitabı ne yaptınız?

tarık - (eliyle içeriyi gösterdi) nah orada!

ahmet - onca şey yaşadık ve daha kitabı açamadık bile öyle mi?

mustafa - acaba bu bir mesaj mı amk!? acaba gibtir olup gitsek mi artık?

ben - o kitabın da, imdıbının da, defterinin de...

serhat - lan yeter be yeter! ölümden döndüm amk! ben görmek istiyorum hacı!

mustafa - ha bu yetmedi mümkünse dört beş posta daha alayım diyorsun yani!

serhat - (eve doğru yürürken) neyse ne amk! ben o kitabı görecem!

ben - şimdi içeri girermiş.. geri gelmezmiş.. biz de seslenirmişiz önce.. cevap gelmeyince hep beraber..

mustafa - (sözümü keserek) "zütüne koyayım serhat ın hadi eve" deyip gidermişiz buralardan.

ben - yok lan ben korku filmi klişesi yapacaktım ama.

tarık - deneyelim hacı! (bağırarak) serhaaat!

...

reserve

reserved i ara okunur

kirveninaminakoyimyaz

reserved yaz sana mk

sigaralar bitince kapıya dizildik amk ördek sürüsü gibi. önde mustafa elinde fener. biz de ikili sıra oluşturmuşuz farkına varmadan peşine.

mustafa yavaşça araladı kapıyı biraz daha. feneri tutup aydınlattığı yerde ne varsa söylemeye başladı bize. bir yandan da kapı eşiğinden içeri su gibi sızıyordu bin.

mustafa - amk bir tabure var lan burada. üzerindeee.. ne lan bu!? ... kuş ölüsüymüş amk!

tarık - kuş sürüsü ölse böyle kokmaz amk! ne kuşu!?

mustafa - (sinirle dönüp tarık a) amk envanterde bu kayıtlı ben ne yapayım gibik!

serhat - tamam lan kızma amk! devam et kirve!

mustafa bir ayak boyu daha araladı kapıyı. bir o kadar da içeriye ilerledi.

mustafa - sandalye var.. geriye düşmüş, yerde. arkasındaki duvarda bir heybe asılı... bir masanın kenarını görüyorum.. hassgibtir!

mustafa geriye doğru acemi adımlarla çekilirken kapının halkasına tutunarak denge sağlamaya çalıştı.

mustafa - hasgibtiiir! laaan!

tarık - ne oldu lan!?

adamı tutmaya uzanırken kapı çarparak kapandı. mustafanın da eli kurtuldu halkadan ve yere düştü. ellerini ensesinden içeri sokmaya çalışıyor bir yandan da yerde kıvranıyordu!

mustafa - laaan! birşey girdi lan içime. amk!

ahmet yere düştü. bayılmıştı amk! gül yanımıza koşup mustafanın üstünü çıkarmasına yardım ederken jetonum düştü.

mustafa - lan böcek mi o ne o !? güüül! çabuk çabuk!

gül - lan tamam amk! çıkar çıkar çabuk!

serhat - lan bayıldı olm bu manyak! ahhahahahah!

ben - ne gülüyon huur çocuğu! adamla ilgilensene!?

nilay - kesin lanetlendik amk!

tarık - lan böcektir o ne laneti amk!?

gül - örümcek miş lan ıyyy! (ayağa kalkıp ezid yerde bir şeyi) sarı omar bu!

mustafa kan ter içinde kalmıştı! azar işitmeyi bekleyen çocuk gibi bakınıyordu etrafına. ahmete takıldı gözleri.

mustafa - (nefes alıp verirken) bu neden bayıldı lan!?

sinirli gülüşmeler.

yazacağı yok bunun amk

Ayrac 217

bekliyom reyiz