sene 1994 sabaköy olayı

yazsana oç

basligi kaybettim sandim cok koyktum

bana bak amın oğlu işin sonunu filme bağlayıp hikayeyi yarım bırakırsan seni öldürür ruhunu giberim haberin olsun ona göre yaz

yazsana oç ne maraklandırdın amk

reserve

Gözlerini açtığında kendisini hala küçük evde ve masaya yüzüstü kapaklanmış şekilde bulmuş. Korkunç bir boyun ağrısı dışında bir şeyi yokmuş. Etrafına bakınmış. Kızı görememiş. Hemen değirmen taşına yürümüş. Kitap oradaymış. Çıkarıp kontrol etmiş. ilk üç sayfa artık doluymuş. "Ben bayıldıktan sonra "o" yazdı bunları" demiş içinden. Şekiller dikkatini çekmiş. Arapça harflerden eğilip bükülmüş resimlermiş bunlar. Birinci sayfadaki şekil bir koçmuş. Altında yazanları deftere daha önce yazmış. ikinci sayfadaki şekil bir kurtmuş. Onun altında yazanları deftere yazmaya korkmuş. Üçüncü sayfadaki resim...

Hikay e guzel ama ah bide seri yazsan tadindan yenmeyecek

reserve

bütün bunlar olurken nereye sıçtınız amk harbi merak ettim

yaz amk yaz amk yaz

3.sayfada ki resimdeyse bir kapi resmi varmis... Sonsuzluga acilan bir kapi. Kızı köye baglayan bir seyler varmis bu yüzden köyden ayrilamiyormus. Bu kapiysa o kızdan kurtulmanın tek yoluymus. Ve resimin altındaki yazidaysa bu kapiyi acan her kim olursa ona hediyelerimi sunacagim yaziyormus. Aslinda kiz imamla son oyununu oynamak üzereymis. Imam bu kapinin kücük evde ki kapi oldugunu anlamis. Besmele cekip iceri girdiginde ortalik zifiri karanlikmis ve karsisinda iki alev alev yanan göz belirmis. Ve o da ne saniyeler icinde o alev sanki zütünde yanmaya baslamis. Ve o kizin sesi ,seni gibmeden bu köyden ayrilacagimi dusunmuyordun herhalde, demis.

@187 entry nick

rizörvettin

@188 bu ipne yazmayinca hikayeye heyecan katmaya calisiyorum.

yazsa dıbına kodugum malı

Kusura bakmayın beyler isim cikti da. Ucuncu sayfadaki resim derken büyük bi gürültü oldu. Herkes Tarık'a dönmüs korkudan ne yapacagimizi bilememistik.
Nilay- Tarık ne oluyo amk.
Ahmet- Sakanin sirasi degil dedik ya oc.
Tarık- (Yüzü bembeyaz bir halde) Aslinda kitabin 3.sayfasinda da boyle yarim kalmis cumle ve kanli bi sayfaydi.
Gül- (Aglamaya basladi ve nilay'a sarilmis halde) bizi nasil bi belaya bulastirdin.
Ben- (Sadece hikayeye heyecan katmak icin ugrastigini dusunuyordum.) Kirve yeter amk birak rol kesmeyi.
Birden o ses yankilandi odanin icinde gibtim belani liseli...

// bazı amın feryatlarından gelen film teklifleri şiddetle reddedilmiştir. Noterli telifli hazırım. Sadece okuyun amk. Kitap çıkınca oradan okursunuz diğer hikayelerimi. //

@193 tamam amk kitabınıda alırız hızlı ol biraz yarım yarım bırakıyon

hikayenden değilde, bidaha yazmıcaksın diye korktum hastayısık

Tarık susmuştu. Çayının dibini yudumlayıp sigarasından bir fırt çekti.

Nilay - eee?

ahmet - üçüncü sayfadaki resimde kaldın?

tarık - çünkü imam o kadar yazmış.

Ağzımız açık kalakaldık. Mustafa telaşla deftere sarılıp karıştırdı sayfaları.

Gül - bu kadar mı amk!? o kadar zahmete girdin lan?

mustafa - (defteri sertçe kapatıp fırlatırken) doğru söylüyor bin. Son cümlesi oymuş.

Ahmet mustafa nın savurduğu defteri kapıp kurcaladı biraz.

Ben - e içimde patladı lan benim!? acı çekiyorum şu an.

Tarık - çözüm belli. Merakımızı gidermenin tek bir yolu var.

Hepimiz tarık a sonra birbirimize baktık.

Tarık - ya biraz daha takılır hava kararmadan dönüş yoluna düşeriz, ya da havanın kararmasını bekler vekendi gözümüzle görürüz!

mustafa - küçük ev.

Sırtım ürpermişti o an. Hem merak içerisinde tatlı bir heyecan hem de derin bir korku kapladı içimi.

Serhat - allaaaaaaaaaaah! kirve macera şimdi başlıyor amk!

nilay - hiç sorma.

Ahmet - ben girmem o eve amk!

gül - korktun mu ibiş?