sene 1994 sabaköy olayı

kurt uluması mı bu!? az önce bunu mu duydum? kafayı mı yiyordum amk!?

"gül! gül kendine gel!" diyordu mustafa. kapının gacırtısı artmıştı. bir yerlerden bir esinti geliyordu ince ve serin. dizlerimin titrediğini hissettim. "koyverme kendini amk!" dedim içimden. sonra içime sövdüm "gel de sen verme" diye.

hala gül ün gözlerine bakıyordum. son baktığım yer orasıydı. korkutucu olsa da mecbur hissediyordum. şu an tek gerçeklik oydu çünkü. geri kalan her şey de karanlık.

kapı aralandı sanki! solumda ince ve belli belirsiz bir ışık hüzmesi.

Nihayet! Bir karış bir açıklık oluştu. içeriye hava girdi serin serin. ve ay! kurban olduğum ay ışığı. gıdım da olsa karanlık bitmişti artık. bir yandan bildiğim sureleri peş peşe sıraladığımı farkettim.

ahmet açtığı aralığa ağzını dayamış isimlerimizi sayıyordu. mustafa dediğinde cevap geldi.

"geldim kirve, gül bayıldı. bir şeyler oldu acil dışarı çıkarmamız lazım kızı."

kapı aralığına iki koluyla asıldığında ancak fark ettim mustafayı solumda. hemen yanına yetişip ben de asıldım kapıya. bir karış aralık bir metre oldu sonunda. dışarı attık kendimizi.

upupuup devam panpa

takipteyiz panpa mal mal yazıyon sanma yani *

nüfus sayımı bittiğinde gül baygın herkes ayakta idi. serhat hem korkarak hem de üzüntüyle süzüyordu yerde yatan celladını.

tarık - az önce ne oldu amk!?

mustafa - uyansın anlarız amk! serhat sen iyi misin?

serhat - iyiyim kirve. sağol.

ben - arkadaş az önce kurt uluması duyan var mı?

ahmet - yok amk! ciddi misin lan!?

ben - yemin edebilirim. gerçi ... bilmiyorum amk!

nilay - ne oldu içeride?

serhat - kankan boğazımı kesecekti az kalsın!

nilay - (başını önüne eğdi) keşke gelmeseydi.

tarık - he amk! keşke hiç biriniz gelmeseydiniz!

mustafa - bizi sen davet ettin züt!

tarık - bileydim etmezdim gib!

ahmet - lan başlarım ergen atışmanıza amk!. kitabı ne yaptınız?

tarık - (eliyle içeriyi gösterdi) nah orada!

ahmet - onca şey yaşadık ve daha kitabı açamadık bile öyle mi?

mustafa - acaba bu bir mesaj mı amk!? acaba gibtir olup gitsek mi artık?

ben - o kitabın da, imdıbının da, defterinin de...

serhat - lan yeter be yeter! ölümden döndüm amk! ben görmek istiyorum hacı!

mustafa - ha bu yetmedi mümkünse dört beş posta daha alayım diyorsun yani!

serhat - (eve doğru yürürken) neyse ne amk! ben o kitabı görecem!

ben - şimdi içeri girermiş.. geri gelmezmiş.. biz de seslenirmişiz önce.. cevap gelmeyince hep beraber..

mustafa - (sözümü keserek) "zütüne koyayım serhat ın hadi eve" deyip gidermişiz buralardan.

ben - yok lan ben korku filmi klişesi yapacaktım ama.

tarık - deneyelim hacı! (bağırarak) serhaaat!

...

upupupup

Hadi aq

ses yoktu amk! tam ben de bağıracakken kapıda belirdi bin! elinde kitap! "ohaaa!" dedi ahmet. "doğruymuş lan!"

serhat yerde para bulmuş çocuk gibi koşar adım geldi yanımıza gülümseyerek.

ben - lan gül ne olacak amk!?

nilay - (saçlarını okşuyordu gülün) büyük eve zütürelim, hatta biz de geçelim artık oraya. ne tak yiyeceksek orada yiyelim.

mustafa - doğru söylüyorsun. haydi.

hep beraber büyük eve geçtik. gül ü rahat edeceği bir şekilde yatırdık. çay, sigara içilirken serhat kucağında kitapla bağdaş kurmuş bizi bekliyordu.

tarık - boşuna heveslenme serhat!

serhat - ne!? ne hevesi?

mustafa - yani diyor ki kitabı açacaksak beraber, okuyacaksak beraber, yakacaksak beraber diyor.

tarık - yakmak mı? yakmak yok! olur mu lan yakmak!?

mustafa - cayır cayır yakarım onu. belanızı gibtirtmeyin. başımıza ne geldiyse sırf bunu bulana kadar geldi. okusak kim bilir neler olacak!

ben - lan ciddi misiniz siz? gerçekten okumayı planlıyor musunuz?

nilay - boşverin lan vallaha bak. tamam işte. kitap varmış... en fazla üçüncü sayfadaki resme bakarız mesela..

ben - evet. en azından onu bir görelim.

mustafa - meraklı şerefsizler sizi. ben de merak ettim onu bak!

ahmet - ben etmiyorum amk! bensiz bakın emi? biz adam değiliz ya!

serhat - yok lan daha bakmıyoruz. fikir alışverişi.

alkole geçiş yaptık gül kendine gelirken. nihayet uyanmıştı amk! serhat kızgın kızgın bakıyordu kıza.

mustafa - günaydın kız!? hepimizin katili olacaktın az kalsın.

tarık - lan yuh be önce bir geçmiş olsun de, nasılsın de!

gül - (yüzü acı içerisindeydi) ne oldu lan bana!?

ahmet - ooooooooh! hatırlamıyor amk! şeker gibi!

serhat - nasıl lan nasıl? boğazıma pıçaa dayadın kirve. kesecektin amk!

gül - (sinirle gülümsedi) lan iki gibtir git amk! kafa bulmayın benle. (nilay ın yüzünde bir onay aradı sanırım, bulamayınca ciddileşti) gerçekten mi lan!?

ben - gerçekten. kesiyordun çocuğu.

tarık - mundar edecektin.

serhat - komik huur çocuğu!

mustafa - ne oldu kızım sana hatırlamıyor musun?

gül - en son eve girdik! (başını tutarak kaşlarını çattı) kapı üstümüze kapandı.. (düşündü bir süre) ondan sonrası boşluk!

serhat - e iyii, iyiii, iyiymiş amk, şahane.

gül - dalga geçme lan bin! özür dilerim.

serhat - bir de yaptığın şey için özür dile.

gül - diledim ya?

serhat - o "bin" içindi.

gül - (sırıttı) yoo. o olay içindi.

serhat - amk senin.

mustafa - (bir bardak viski uzatırken) al şunu iç. sigara da verin kıza! kitabı açıp açmamayı tartışıyorduk.

Muptela olduk hikayeye

iyi sarıyoda hızlı yazsan

rezerved

tekte okudum devam panpa güzel gidiyor şimdilik güzel kurgu

rezerved yaz amk panpa

Yazsana got bıde dıger hıkaylerı varmıs bunun lınkını atabılırmı bırı

reserved

rezerved

her gün sol daşşakta lan bu yeter uplamayın artık

amk yazip bitir sunu
yazmiyacaksanda bagla bi sona bitir

sayfa 11 reserved