O yaşta birine ilgi duymanız fazla önemli bir şey olmazdı. Çocukluk aşkı dedikleri şey yıllar sonra karşına geldiği zaman kahkahalarla hatırlayacağınız şey olurdu. Ben yaşadıklarımı yıllar sonra kahkahalarla anlatsam bile içimdeki burukluktan utandığımdandır, gururumdandır.
Konuyu fazla dağıtmayalım, gözümde canlandırdığımda bile suratımda tebessüm oluşuyor, kalbim zaten buruk. Öğretmen masasının hizasındaki sıralardan en arkadakine oturdum. Birine karşı ilgi duyduğunuz zaman onu hep görmek istersiniz, insanoğlu her zaman keşfetmek ister. Ben ona çok farklı bakıyordum. ilk gün dikkatimi çok fazla çekmişti ama hiç bir zaman ciddi olarak ona karşı birşey hissettiğimi düşünmedim. Çünkü hiç bir zaman böyle bir şey yaşamamıştım, Daha önce hiç çay içmediyseniz çay içtiğiniz zaman onun çay olduğunu anlamazsınız. Benimkide o hesap. O akşam eve gelip yatağıma uzandım. o zamanlar sosyal medya hesabım falanda yok önümüze geleni araştıramıyoruz. Bir süre aklımda kaldı sınıftaki kız. Neyse dedim geçiştirdim o gece uyudum. Ertesi gün yine sol en arka sırada oturuyorum. Can diye bir arkadaş vardı hiç unutmam. Çok gevşek bir çocuktu ama sonradan çok sevdiğim bir dostum oldu. 2. günden kızlara sarkmaya başlamıştı. Gereğinden fazla gevşekti. Deniz sağ tarafımdaki sıralardan orta kısımda otururdu. Ben denize bakarken birden can geldi. Laf atmaya, garip garip muhammet kurmaya çalıştı. Kızın rahassız olduğunu çaktım. Bende o an bir patlama oldu, ne bileyim çekingen çocuk gitti mahalle abisi geldi. artık kime güveniyorsam ? " Rahat bıraksana kızı, daha 2. günden karışmadığın kız kalmadı." dedim. Buda sanane gibisinden konuşurken muhabbet uzadı. Deniz en sonunda daha ileriye ve kötüye gitmemesi için bana boşvermemi söyledi ve canla beraber sınıftan çıktı. O gün öyle bitti. Gece sağıma yattım, soluma yattım. Nereye yatarsam yatayım aklımdaki kızın yeri gitmedi kafamdan. ertesi gün okula gittim. Birkaç dakika sonra diğerleri gelmeye başladı derken deniz geldi. Kendi çantasını sırasına bıraktı ve bir an bana baktı hafifçe gülümsedi ve yanıma geldi. oturabilir miyim dedi. Sesi kendinden daha güzeldi, tabii demek için gayretler gösterdim, Oturdu. Dün orada beni savunduğun için teşekkür ederim, Can ortaokuldan arkadaşım. Babasını kaybettiği için pek birşey diyemiyoruz idare et iyi çocuktur böyle olduğuna bakma falan gibisinden konuştu. O konuştu, ben onu izledim. Sanki dedikleriyle çok uğraşır gibi arada sırada kafamı sallıyordum.