Gozlerim dolarak anlatıyorum. Inanin değer

Senenin kac olduğunu hesaplayamiyorum. 4. sinifa gidiyorum o zamanlar. Cok mutluyum ama hayat harika. Egleniyorum cosuyorum guluyorum surekli. Ortaokul 3lere tükürüp kaçıyorum falan. Ogretmenimin ayagina meyve suyu sıkıp gülüyorum. Anliycaginiz benden mutlusu yok.

Yine bi gün Tülay hocamı dellendirdim. Kafayi yedi kadın, haklı da. Çağırdı babamı. Babam geldi, müdürün odasindayiz. Tülay hoca su cumleleri kurdu.
-Siz evlat yetistirmemissiniz efendim, Şaklaban yetistirmissiniz. Alin bunu goturun sanayiye. Okumaz bu adam olmaz asla.
Babam şöyle cevaplandırdı:
-Bu cocuk okuyup bu okuldan 1.likle mezun olduğunda 1 kere liseden 1.likle mezun olduğunda 2 kere suratiniza tukurucem.

Dedi ve beni kolumdan çekip disari zütürdü. Gozleri dolmuştu adamın anlamazdim tabi o zamanlar ne kadar agir cumleler kurdugunu Tulay hocanın. Simdilerde anlıyorum.

O gunden itibaren babam bana her gun ders çalıştırdı. Benden önce konuları okuyup bana anlattı. Test kitaplarında soruları cozemediginde hırs yapıp 2-3 saat ugrasti çözdü.

Bugun ben fen lisesinden mezun oldum ve özel bi universitede tam burslu Tıp okuyorum. Cenazesinden geldim şimdi Tulay hocamin. Ne buyuk hocaymissin sen hocam. Toprağın bol olsun, Allah rahmet eylesin.

O kadar boş basliklar tutar bu tutmaz tabi