Bugün 29 Mart 2017 . Büyük bir limanı yaktım . Yakıtsız kaldım . Içim bomboş. Sadece yüzüyorum . Sebepsizce yüzüyorum . Hayattan zevk alıyor muyum ? Sanırım hayır almıyorum . Bembeyaz bir sayfa açıyorum hayatıma , ilk kez sigara içiyorum şuan . Kimsesiz insanların kimsesi oluyor derlerdi sigara . Öyleymiş beyler baksanıza .

2 gün oldu . Ne çektiğimi bi ben bi Allah bilir . Burdan da damla isimli kıza çok çok teşekkürlerimi iletiyorum beyler . Kalbimden daha önce kan akmamıştı . Onu gördükten sonra kalbimde ilk defa bir şeyler hissettim . Ama bu çok daha farklıydı . ilki ne kadar mutluluk vericiyse ikincisi bir o kadar acı verdi bedenime, bilmiyorum ne kadar yaşayabilirim böyle . Yaşarım yaşamasına da yaşamak denirse buna ?.
Şuanda kafam karışık , kimim kimsem de yok beyler. ( Söz meclisten dışarı, sigaram üstüne alınmasın ) Sizinle sohbet edip sabahlamak istiyorum . Burdaysanız belli edin kendinizi binler .

Yaşadıklarımızı anlatmak istemiyorum size inanın bana tadı kalmadı . Hiçbir şey kaybettiğimi düşünmüyorum aslında ama tek bir şey kaybettim beyler . Az önce galeriye girdim . Bir fotoğrafı var . Onun bir kere güldüğü , beni bin bir defa öldürdüğü bir fotoğrafı var . Bir damla göz yaşı aktı . Bak sadece bir DAMLA .

Sevgi diye bir şey kalmamış bu devirde beyler . Kim kimi seviyor ulan ? insan birini elde etmek istiyor elde edince başkalaşıyor . Sizin gibilere lanet olsun . Nedensiz ve bedelsizce yaşıyorum . Aynı zamanda anlamsız.

Yaradanın verdiği kalp odacıklarını Damla'yla doldurmuştum ben beyler . inanın bana 1 Damla kalmadı içimde .

Yanındakiler kadar yakınında olamasam da yakın olmak istiyorum ona yanındakilerden de

Kızın babası ölmüş beyler 5 yaşındayken . Kız baba sevgisi diye bir şey görmemiş. Ben her adım atarken bunu düşünüyordum. Geçen gün annesi cenaze evine gitmiş . Sabah kalkıp aç karınla okula gelir biliyorum . Üşengeçtir o . Normalde sabah kalkıp kendime hazırlamadığım sandviçi ona hazırladım . Evde malzeme de yoktu.

Okuyacağım ,melankoliye bağlama da ne gibim yersen ye

Akşam 21.17de evden çıktım onun için peynirci babaya gidip salam kaşar aldım . Sabah oldu ilk kez sandviç hazırlamak için kalktım birine yatağımdan . Içine sevgimi kattım lan . Allah belamı versin sandviçi bile o yiyecek özen göstereyim gözüyle hazırladım ..

Aradan 1 hafta geçti beyler . Iki yakın kız arkadaşım var benim . Kardeşim gibilerdir . ikisini de birbirlerinden çok severim . Kavgalılar bu ara biraz ama olsun . Sevgilim bana onlarla arama mesafe koymamı söyledi . Rica felan etmedi söyledi . Emretti de diyebiliriz . Sevgilimdir hakkıdır dedim itiraz bile etmedim ulan . Kabul ettim .
Ertesi hafta hiç tayt giymeyen kız tayt giymeye başladı. Seviyorum seni kıskanıyorum dedim . Olabilir gayet normal dedi . Çevredekilerin bakışlarından rahatsız oluyorum dedim . Ben olmuyorum dedi ( Kaşar . Burda ayrılmalıydım ) .
Konu ayrılığa geldi bir gün giymedi . ikinci gün giydi .
Gıymemesini istediğimde benim üzerimde söz söyleme hakkın yok diyordu . ( Ayrılmalıydım 2 )

2 hafta sonraya geliyoruz . Dün . 13 Mart 2017 . Takdire şayan huur çocukluğu yine göz kamaştırıyor sevgilimin . Sabah yanına gidiyorum ben aşka inanmıyorum cümlesiyle karşılaşıyorum.
Ve artık dayanamaz olup bitiriyorum . Aylardan mart mevsimlerden sonbahar ..

Ve bu olayların peşinden ayrıldığımız akşam bir arkadaşımdan duyuyorum kız benimle beraber iken benim arkamdan seve seve ayar verilir aşık olunulacak birisi değil diyormuş beyler kahpeliğin de bu kadarı be

Bir liseli daha aşkı olmuş