Sıcak bir yaz gününün deniz kenarındakı sıcaklıgı ve günün yorgunlugu bastırmıstı
bir an önce akşamın olmasını ve serinligin ruhumuza işlemesini dilerken
akşam oldu denizden gelen dalga seslerı ruhumu dınlerdırırken
Ayın denizden gelen yansıması adeta kaderimin çizdigi uzun ve sonu olmayan bir yol gibiydi
bende o yolda denize batmadan yürümeyi ögrenen bir varlıktım adeta düşe kalka bata çıka.
soguk bir içeçek alıp deniz kenarındakı sezlonga uzanmıstım ve telefonum mesaj sesi ile bana seslenmişti
sendin asıl bana seslenen sendin telefon sadece bir araçtı aramızdakı 420 km uzaklıgı sanıyelere indiren bir araçtı
: slm nasılsın bakalım bugün yazmıstın :
ve gene başlamıstın uzun uzun yazışmaya sohbet koyulaştıkça yüregimin derinleri ben ortaya çıkmaya başlamıstı
SEN kaybettigim beni tekrar hayata bağlamıstın ve her geçen gün hayata olan inancım sayende dahada arttı
günler geçtikçe akşamın olmasını ve senınle yazıştıgım saatin gelmesını bekler hale gelmiştim
kişiligim ve karekterim geregi asla yazmazdım hiç kimseye çünkü bir bayana yazdıgımda rahatsızlık verecegımı düşünür yanlış anlamasını istemezdim
ve senin bana yazmanı beklerdim hep ve yazardın başlardık gene sohbete saati unutup bazen uyuyup kaldıgımız bıle olurdu
zaman okadar çabuk geçtiki sezon bitmişti ve izmirdekı evımıze dönmüştüm mübarek ramazan aylarıydı
geceleri uyuyamazdım ve evin önündeki terasa çıkar şarkı dinler yada sosyal paylasım aglarında gezer senın yazmanı beklerdim
ve yazardın sohbet ederdik beraber şarkı dinlerdik
:D birgün bir delilik yapıp sahurda davul çalan çocuga ankaranın baglarını çalmasını istemiştim ne gariptirki oda bunu kabul etmişti
mahalledeki herkes balkona çıkınca içeri kaçmıstım
sohbetimizde 3. sewiyeye geçip bir şarkı belirlemiştik bu şarkı bizim olsun demiştik şarkıyı dinledikten sonra
bana şöyle yazmiştın
: bak sakın bana aşık falan olma üzülmeni istemiyorum:
bende sana şöyle yazmıstım : ben duygularımı aldıralı çok uzun zaman oldu:

şarkımız neymiydi : irem derici üzülme üzülürüm...