Mutlu olduğumu hayal ederek mutlu olduğum günlerdeyim.

Değer bilmez insanlara hayret ederek uzaktan baktığımda en ufak bir ses duymadığımda fark ettim yalnızlığımı. O, varken dünyayanın en kalabalık yeri olan kendimi, şimdilerde kendimden dahi yoksun gördükçe anlıyorum geçmişimin değerini.

Sarılıyorum geçmişime bırakmıyorum. Unutmamak, için hayatıma yeni geçmişler girmesine müsade etmiyorum.

Belki de vazgeçmiştir benden. Olsun...

içimde ağrı hissettiğim her an, ona biraz daha yer açılıyor. Sizin tepeleme sığdırdınız o aşklar varya kalbinize, onların hacmiyle tek başına sığıyor bu kalbe.

Yerinden de gayet memnun, çıkası yok. Çıkası olsa da çıkarasım yok. Bir gün gelip beni tanındın mı? dese onu bir yerlerden çıkarasım yok.

Anladım ki güzel olan anılarmış. O değil...

Her şey gibi bu da bitti; mutluyum evet ama anılarım benle yaşlanıyor.

Şimdi yeni birini bulma vakti artık, geçmişime yeni geçmiş ekleme vakti.

Kim olur, nasıl olur; bilmiyorum ama daha güzel olacak.

Neden diye sorma? Öyle...

Selam olsun sana eski sevgili.

Ben abisi, senin ananı giberim bin(!)

Kıza 3 posta
edit: okumamistim okudum geçmiş olsun panpa .

Rekxjwjjd

Duygusuz binler. Siz ne anlarsınız.

Her şeye eksi atarsınız anlarımda buna neden attınız lan. Taş kalpli binler.