dıbınakoyim senin bu nasıl hikaye aq seri eksileyin

-SON-

apar topar giyindik. eşi gelmeden önce üstümüze başımıza çeki düzen verdik.ve bana pişman olup olmadığımı sordu.Ona asla pişman olmadığımı,ve eğer istiyorsa olanları unutabileceğimizi söyledim. Artık kocasının yüzünü görmek istemediğimi ve bi an önce buradan uzaklaşmak istediğimi söyledim. Kapıya yönelip onunla son kez göz göze geldim. Arkamı dönüp giderken arkamdan bi ses:
Hoşçakal sevgilim...

Malafatımı çıkardığım gibi göbek deliğine yasladım.Ve muhteşem bi patlamayla tam göbek deliğinin ortasına yolladım hayat sularımı. vajinasına doğru akan dölleri hissettikçe kendinden geçmişti hocam. malafatımı tutup sıkıyordu. zevkten kendinden geçmiş, gözleri dönmüştü...

Ortalıkta gezen damlar
Asit gibi öze damlar
içimde kederler gamlar
Ancak abazanlar anlar

gibişmezsem şu yannanım
Çatlarsa diye korkarım
Taşlaşınca gib, anlarım
Beni bir otuzbir paklar

Otuzbiri çeker iken
Avuçlarım sanki diken
Bir kız olsa "yok mu giben"
Dese, derim gibim paklar

Her otuzbir sonrasında
ibrahim'in sofrasında
Yemiş gibi olurum da
Doymuşlukla zütüm kalkar

Memo der ki bundan kelli
gibişmeyeceğim belli
Yine de var bir teselli
Dakkada bir gibim kalkar.

Beyler boşaldım bisaniye... devam edicem..

Hayvani bir şehvetle sol bacağını omuzuma, sağ ayak parmaklarını ağzıma aldım. kökledim malafatı. ieri geri ileri geri ileri geri. okadar hızlanmıştımki hocamın inleme sesleri kulak zarımı patlatacak gibiydi. biraz daha biraz daha... çok sert davraniyordum. hocam artık titremeye başlamıştı ki o an boşalacağımı hissettim...

Evet nerde kalmıştık... hah.. lise dönemimde bakıp bakıp osbir çektiğimiz o zamanlar aklıma geldi.ama artık hayal değildi bunlar. gerçekten karşımdaydı. tabi böyle olunca, hayalimde kendimi tatmin ettiğim bu an gerçek olunca,bir anda çılgına döndüm.

at yalanı gibeyim inananı.

Devam edecek...

Üstünde kalan tek parçası olan boxerini çıkartırken,bir yandanda yüzümü yalamasiyla başetmeye çalışıyordum.onu tamamen soyduktan sonra t shirt imi çıkarttım.tam bu esnada lise yıllarında bu kadını hayal edip neler yaptığımız aklıma geldi...

Dudağımı dişlerinin arasından kurtarır kurtarmaz, göğüslerine yöneldim.bir yandan mini eteğini çıkartmaya çalışıyor,bir yandan arkasından sudyenini çözmekle uğraşıyordum.

Yapıştı dudaklarıma.alt dudağımı ısırırken,bir yandanda diliyle içeri girmeye çalışıyordu.ilk şoku atlatır atlatmaz aldim onu kucağıma ve tezgahın üstüne oturttum...

Bir süre bana sarhoşluğun vermiş olduğu baygın bir ifadeyle baktı ve dediki:
canım benim.. geçen birkaç yıl içinde nekadar değişmiş nekadar olgunlaşmışsın..
daha teşekkür etmeme fırsat vermeden..

Onun nekadar değerli biri olduğunu, asla üzülmemesi gerektiğini söyledim. bana döndü ve dediki:
ah..nekadar iyisin. keşke eşimin de benim hakkımda böyle hoş şeyler söylediğini duyabilseydim.
ona her erkeğin kendisi gibi bir bayanı arzuladığını ve eşinin nekadar şanslı biri olduğunu ağzımdan kaçırınca, olanlar oldu...

Laf lafı açtı.en sonunda bu akşamki olaya gelindi tekrar. bana evliliğinin eskisi kadar iyi gitmediğini, artık eşiyle çok seyrek bir araya geldiklerini söyledi.ona elimden geldiğince moral vermeye çalışıyordum. kadehler dolup boşalırken iş döndü dolaştı lise yıllarıma kadar geldi. benim ,en sevdiği, taktir ettiği öğrencilerinin başında geldiğimi söyledi. keşke birkez daha o günlere donebilseydik gibi bir cümle kurmaya çalıştı. sanırım biraz sarhoştu. saçmalayla karışık birşeyler geveliyordu...

Birlikte mutfağa geçtik. bana alkol kullanıp kullanmadığımı sordu. daha sonra ikimizede yarımşar kadeh şarap doldurdu. tezgahın bitişiğindeki sandalyelere oturduk.ve başladık dertleşmeye...

Hep aynı şey oluyor. sürekli çekip gitmesi gerekiyor. birkere olsun kendi özel yaşantısına vakit ayiramayacak mı...
Sonra bana dönüp:
sanırım seninde iştahın yok. birşeyler içmek istermisin..

Hocamla birlikte içeri geçtik. fakat sofradan biri eksilince ikimizinde iştahı kapanmıştı doğrusu. ortamı soğuk ve sessiz bir hava bürüdü. hocamın yaşadığı hüzün ,yüzünden rahatlıkla okunabiliyordu. bana döndü ve dedi ki...

Hocamın ,Kalp damar cerrahı olan eşinin telefonuydu bu çalan. acil bir durum olduğunu ve bize hemen hastaneye gitmesi gerektiğini söyledi. benden tekrar özür diledi ve koşar adımlarla evden ayrıldı...