edit:Bir kaç gündür yoktum beyler. Hakkınızı helal edin devam ediyorum sizi çok beklettim kusura bakmayın panpalar

evet binler umarım bu hayat tecrübemi sizle paylaşmak istedim. başlıyorum.

ben öyle sosyal bir adam değildim ne de olsa bir anadolu şehrinden ankaraya gelmiştim ve özellikle karşı cinse yani kızlara açılma konusunda ciddi problemler yaşıyordum.

2006-2007 yılı boyunca hazırlıkta birkaç erkek arkadaşımla gezip tozdum. sürekli benim gibi adamlarla takılıyor, sap gibi ortada geziyor ve sürekli os1 çekiyordum. o zaman öğretmen enişteme sağlanan öğretmen indirimi imkanından yararlanarak kendime 40 gb harddgibli bir toshiba laptop almıştım ve bunun 25 gb sini ferrelar oluşturuyordu.

günde 2-3 kez os1 çekerdim.

fakat sonraki yıllar hayatıda bişeyler değişmeye başladı.

5-6 kişi toplanırsa devam etcem. yalan söyleyen şerefsiz evadıdır.

merak etmeyin beyler yarım bırakmam hızlı yazarım hazırlayın peçeteleri geliyorum

peki devam ediyorum.

o eğitim-öğretim yılı boyunca bırakın kız bulmayı bi kızla doğru düzgün muhabbet etme şansını bile yakalayamamıştım. ha çok mu gibimdeydi o zamanlar ? açıkçası çok da değildi. tuhaf bi adamdım işte. os1 bana yetiyordu, zamanı gelince de evlenecek istediğim zaman am gibebilecektim. tek düşündüğüm iyi bir ortalamayla okulu bitirmek ve düzgün bir hayata sahip olmaktı.

sonraki dönem 1. sınıfa başlaladım. okul, zordu. hayat daha da zordu. çok fakir falan da değildim ancak orta halli bir ailenin geliriyle ancak vasat bir yaşam mümkündü. aç değildim, açıkta değildim ama karı kız ortamlarına girip hava basacak durumumda hiç mi hiç yoktu.

tam bir loser'dım. sadece dersleri düşünüyor, ferre indiriyor ve günlerimi öyle geçiriyordum.

biz birinci sınıfta introduction to economics dersi alıyorduk. açıkçası ders zordu, kalın kalın ingilizce içerikli kitaplar okumak daha çok sözele yatkın liseden yeni çıkmış bünyeleri çok zorluyordu. ama ben farklıydım. çalışıyor çook çalışıyor geri kalan vaktimide adult forumlarda geçiriyordum.

bir gün hayatımı kökten değiştirecek biriyle tanıştım. adı canerdi. caner paralı okuyan binoz ama karı kız ortamı çok iyi olan bir binti.

caner tam bir ortam biniydi. kırmızı bir audi a3'ü vardı. çok iyi dili vardı, karşısındaki insanı züt edebilme potansiyeline sahipti. çok zengin değildi ama toplumun orta-üst segmentinden geldiği belliydi. giyinmeyi biliyordu, sürekli farklı giyinirdi.

çok sonralar öğrendim ki bu bin hazırlığı 2 yıl okumuş, 2. yılın sonunda anca geçebilmiş. işin özü karı kız hayatında yakaladığı başarıyı derslerinde yakalamayan tiplerdendi. bu canerin bana yakınlaşma sebebi başlarda sadece ona derslerde yardımcı olabilecek olmam ve aldığım notlardan onun da faydalanmasını sağlayabilmemdi. neyse.

caner binini daha yakından tanıdıkça gerçekten onun hayatına özenmeye başlamıştım. öyle ki sırf onunla ve kızlarla beraber fakülte binası önünde sigara içebilmek için sigaraya başladım.

caner beni kullanıyordu evet ama ben de bin olmasam da aptal falan da değildim. onun çevresindeki kızlara belki yakınlaşabilirdim. veya en azından denenebilirdi. kaybedecek hiç bir şeyim yoktu.

bir gün bu canerin arkadaşlarından biri olan Yasemin'le tanıştım. aslında tanıştım da denemezdi ilk başlar için. sadece beraber sigara içiyor, derslerin genel gidişatı hakkında sohbet ediyorduk. ilişkimiz bundan ibaretti ancak daha önce bir aşk yaşamamış olan ben herşeyi kafamda fazlasıyla büyütüyor, kız bana bakıp gülse bile bundan onu tavlayabileceğim sonucunu çıkarıyordum. acaba gerçekten yapabilir miydim ?

evet beyler son 1 part daha atıyorum gece veya yarın sabah devam ederim

hayatımın o dönemi sürekli kendime bu kızla sevgili olabilir miyim sorusunu kendime sorarak geçti. öyle ki gece yastığa başımı koyduğumda sürekli onu düşünüyordum. ha düşüncelerim gibiş üzerine kurulu muydu? hayır. ben galiba kıza karşı saplantılı duygular beslemeye başlamıştım. öyle ya aşık olamazdım ona. tanımıyordum bile, bilmiyordum. ama onu düşününce içim bir tuhaf oluyor, uçacakmış gibi hissediyordum sanki.

birkaç aylık dönem içinde sürekli kıza duygularımı açtığımı düşündüm. öyleki artık ona bunu söylediğimde bana verebileceği cevaplar ve o cevaplara vereceğim cevaplarda kafamda hazırdı. sürekli düşünüyor, sürekli gözlerim doluyordu. ben aptalın tekiydim. hem tanımadığım birine karşı saplantılı duygular besliyordum hem de ona bu duyguları açabilecek cesarete sahip değildim.

bir gün bu durumu benim gibi biri olan alper'e anlattım. o da öyle sosyal bir tip sayılmazdı ama halden anlayan bir adamdı. hani dert paylaştıkça azalır derlerya işte ben de tam olarak onu deniyordum. nasıl oldu bilmiyorum ama alperin bana söyledikleri beni bir ölçüde cesaretlendirdi. öyle yakışıklı sayılmasam da tipsiz bir adam da değildim sonuçta. sıradan sempatik bir adamdım. alperle uzun uzun dertleşmelerimiz sonucunda bir gün bana neden bu durumu canere anlatmadığımı sordu. sonuçta böyle bir şeyde yol gösteren sadece caner olabilirdi.

ama nasıl olacaktı o iş? herif beni bile zaman zaman saçma sapan konularda züt ederken konu kız meselesi olduğunda ne diyecekti ? bir huur çocukluğu yapıp beni okula rezil edebilirdi. ha burda rezillik ne diyebilirsiniz ama o zaman bu ihtimal beni çok korkutuyordu.

ben ilerleyen zamanlarda daha tuhaf bir hal almıştım. yastığa sarılıp uyuyor, yasemini düşünüyor ama onu düşünerek asla os1 çekmiyordum. sonunda artık bu şekilde yaşamanın anlamsız olduğuna kanaat getirdim. ne olacaksa olsundu. bundan daha kötü bir duruma düşmeyecektim ya? diyeceği şey ancak hayır olabilirdi. birkaç ay milletin diline düşerdim sonra da unutulur giderdi. ben kıza duygularımı açmayı daha önce fikrinden bahsettiğim gibi caneri kullanarak yapacaktım.

Okuyorsaniz belli edin kendinizi 2 part daha. yazabilirim