Ulan avm'de bi oyuncak mağazasında çalışıyorum gib gib çalışma saatleri var normal insan gibi yaşamıyorum.. Hayatı sınavların peşinden koşup heba etmekte istemiyorum çünkü okuyarak biyerlere gelen insan sayısı çok az.. ama böyle yaşamakta zoruma gidiyor derdim yok ama bu hayatı yaşamaya mahkûm hissettiğim için durduk yere hüzün çöküyor dıbına koyayım yeter ya eski gırgır şamata dolu lise yıllarımla bu günlerimi kıyaslayinca oturup aglayasim geliyo pandalar sizde de oluyo mu lan çok doluyum.