Bu gece de öyle olacaktı muhtemelen. Alpay abiyle merkezin balkonunda sigara içiyorduk ve çıkıp eve gidecektik. Derken patron balkona geldi ve alpay abiye , enginin ( diğer sağlıkçılardan biri) hastalandığını gelemeyeceğini onun devam etmesini istediğini söyledi. Alpay abiyle içme hayalleride yalan olmuştu. itirazda edemiyordu malum herkes ekmeği için oradaydı . Tek başıma metrobüsün yolunu tuttum . Kulağımda hafif hafif çalan müzik gözlerimde ki yorgunlukla birleşiyor ve alıp zütürüyordu sürüklüyordu bi anda anılara. Yol bitmişti eve geldim. Bi duş alıp rahatladıktan sonra uyudum . Uyandığımda akşam oluyordu. Yemek merasimi felan derken evde tek başıma sıkıntıdan çatlıyordum. TV vs. yapmadığım bişey kalmadı. Yatağıma yatıp kulaklığı taktım ve müzik dinlemeye başladım.

@208 afiyet olsun panpa
@209 sağol panpa bunları yaşama zaten boşver

Beyler bi ihtiyac molası verelim 7-8 dakika

Kertenkelebekk dinlenme tesislerine hoşgeldiniz..

Müziğin ritmiyle birlikte sizlerde yaparmısınız bilmem hayaller kuruyordum. Her tür müzik vardı telefonda sıra sıra gidiyordu. Ve hayallerim çalan müzik doğrultusunda şekilleniyordu . inanılmaz mutlu ediyordu bu durum beni ki hala her gece bunu yapmadan uyumam. neyse. Müzik hayaller derken WC ye gitmek için kalktım yatağımdan tam banyoya yönelmişken arada (holde) alpay abiyi gördüm. Ürktüm bi an eve gelmeyecekti kimse çünkü. Ben hayırdır abi ne işin var evde hani gelmicektin dedim. Sinirli gibiydi gözleri bi acayip bakıyordu. Cevap vermedi yanımda geçerken omzunu dahi çekmeden bana çarpıp yatak odasına girdi . Birşey oldu iş yerinde heralde diye düşündüm kendi kendime. Arkasından gittim abi hayırdır bi derdin var heralde dedim. Bana bakıp git başımdan mehmet dedi. insanın zaman zaman böyle anları olabilirdi . Bende o anlardan biridir yalnız kalmaya ihtiyacı vardır diye üstüne düşmedim WC girdim . WCdeyken dış kapı sert bi şekilde çarptı. O kadar şiddetliydi ki WC nin kapısının camı titredi. işimi bitirip çıktığımda alpay abi evde yoktu. Umursamadım yatağıma girip uyudum

ismimi ifşa etmişim farkında olmadan panpalar neyse

Sabah uyandığımda kahvaltı mı yaptım . Duşumu aldım hazırlanıp çıktım evden merkeze gidecektim. Evde kimse olmadığından çok sıkılmıştım ve tek başıma yaptığım hiçbirşey tat vermiyordu. Taktım yine kulaklığımı Brad PiTT 'in Fight Clup taki havasıyla yürüyorum. Metrobüse bindim tıklım tıklımdı bi yandan insanların geçmesi için şekilden şekle giriyor bir yandan cüzdanı kaptırmayayım diye dikkat etmeye çalışıyordum. Şükrübey - Bahçelievler arası yaklaşık 20 dakika kadar sürüyordu. Sıkıcı yolculuk bitmişti merkeze yürümeye başladım. 5 dakika mesafedeydi merkezimiz . Geldiğimde herkesle selamlaştım sohbet muhabbet derken. Alpay abi girdi çağrı merkezine . Alpay abiye dönüp abi 2 dakika balkona gelde konuşalım bi dedim . Tamam kardeşim diye yanıtladı alpay abi.

@215 sağol panpa . quanttum bi heves bırakıp gitti hevesimizi kursakta bıraktı aynen

Alpay abiyle mutfaktan birer çay koyup balkona çıktık . Ben hemen söze başladım abi hayırdır senin neyin var dün bi acayiptin üstüne gelmek istemedim dedim. Alpay abi bişeyim yok kardeşim neyim olacak diye yanıtladı. Ben abi akşam ki halini gördük işte evde deli gibi geldin gittin bişeyim yok deme anlat işte dedim. Alpay abi şaşkın şaşkın baktı ve ne evi oğlum nöbetteydim ben akşam bilmiyon mu dedi. Şok oldum bu sözü karşısında abi sen akşam geldinya eve hatta omuz attın bana bi acayiptin dedim. Alpay abi iyice şaşırdı ısrarla yanlışım olduğunu akşam nöbette olduğunu söylüyordu. inanmadım ve içeri gidip sordum çağrı merkezine . alpay abi dün akşam nöbettemiyi yoksa izin alıp gitti mi hiç . Çağrı merkezi nöbetteydi adam sabaha kadar vakalara gidip geldi ne izni zaten adam yok diye karşılık verince benim olayların küllerinin yeniden alevlendiğinin farkına vardım .

panpalar okuyosanız tepki verin

Alpay abiye olanı biteni anlattım . Korktu haliylede tabi . Sonra yaklaşık 1 ay kadar yine birşey olmadı bu tarz. Hayatım yine rutine binmişti okul-ev-iş vakit kaldığında eğlence. Bu şekilde ilerlerken okulda hilal diye bi kızla tanıştım. Az da olsa farklılık olmuştu hayatımda konuşmalar vs. klagib ilişkiydi işte aşk meşk olmadan temeli cinselliğe dayalı bişeydi. ancak bunu o da biliyordu. insanların gururuyla oynamaktan nefret ederim çünkü. hilal birgün beni evine davet etti . Ailesi edirnede yaşıyordu burada üniversite için gelmişti 2 arkadaş ev tutmuşlardı. Gittiğimde ev arkadaşı yoktu ortalıklarda. nerede olduğunu sordum . Erkek arkadaşıyla şehir dışına çıktığını söyledi. O gece bi sevgilinin yaşayacağı tüm aktiviteleri yaşadık.. Zaman ilerliyordu ve uykum gelmeye başlamıştı

Beyler telefona geçtim biraz yavaş yazabilirim haberiniz olsun

Beynim Battery low sinyalleri gönderiyordu ancak bir taraftanda yaşadığım sıkıcı günlere 1 günlükte olsa ara verdim uyuma diyordum . Sonuç olarak uyku galip geldi ve uyudum . Gece bi anda hilalin çığlığıyla uyandım . Hemen kalkıp ışığı yaktım . Ne oldu diye sorduğumda ölü bi arkadaşının kapıda durduğunu mehmet diye seslendiğini söyledi . Sarıldım korkmasın diye ben artık alıştım diye telkin ediyordum kendimi ancak yinede arkam 5 atıyordu. Dua ediyordum bi yandanda . Bir sürü sure okudum . Ancak unuttuğum birşey vardı ki o da kızla birlikte olup cünüp olduğumdu ..

Aklım çıkmıştı bunu düşününce tamamen korunmasız bi haldeydim onlara karşı . Bu benim korkularımı 5e katlamıştı . Kıza renk vermemeye çalışıyordum ancak titriyordum bir yandanda . Sonra kızı uyuttum bi şekilde kafasını dağıtıp . Ancak benim gözüme zerre uyku girmiyordu . Derken olan oldu . Aradan fısıltılar geliyordu . seni alacaz kim kurtuldu ki tüylerim diken diken olmuştu . Bebek ağlama sesi duyuyordum içeriden ama hani sanki filmlerde olurya böyle kulağı tırmalar ve bozuk bi hoparlörden çıkar gibi farklı bi ses gibi gelir aynen öyleydi . Yorganı çektim kafama kadar titreyerek yatıyordum . Ama o an öyle birşey oldu ki aklımı kaybettim

Yorganın altındayken birşey kolumu yorganın üstünden deli gibi sıkıyordu . Hissettiğim korku bi yandan yaşadığım acı bi yandan felaket bi halin içine sürüklenmiştim . Ağlıyordum yine . Kız gibimde bile değildi artık . Kolumu bıraktı ve bi ses duydum kualğımın dibinde söylüyordu . bize katıl . Yorganı üzerimden fırlattım karşımda ki tabloya can dayanmazdı emin olun panpalar . Küçük bi erkek çocuğu karşımda gözlerini çıkarmış bana uzatıyordu . Bağırdım çağırdım kendimi parçaladım . Hilal sesime uyandı korkup ağladı birden sarıldı bana sende mi gördün ? Diye soruyordu . Evet diyebildim . ikimizde ağlıyorduk ve sonra hilal kulağıma çünkü biz heryerdeyiz dedi ses ona ait değildi . Korkumdan ölüyordum pijamalarımla attım kendimi sokağa . Sabah namazını bekliyordum caminin avlusuna sinmiş bi vaziyette

Cemaatten birkaç kişi gördü beni o halde korku içinde ağlıyordum . Sonrasında ne olduğunu sordular imamla konusmam lazım dedim . imamı çağırdılar . Konuştum anlattım durumu bana dua okudu klagib her zaman ki yapılanları yapıyordu ancak bana kalıcı çözüm lazımdı bi anlık sinirle ona söyledim bunu . O da bana bu işi herkes yapamaz . ilmi yüksek bi zaat kurtarır seni bundan Allah a sığın ve dua et dedi . Herşey boş geliyordu . Yine mersinde yaşadığım pgibolojiye dönüyordum . Bitik bi vaziyetteydim . Birax dolaştım sokaklarda o halde . Ezan okununca biraz rahatladım ve hilalin evine doğru yola koyuldum herşeyim ordaydı telefon cüzdan kıyafetlerim . Kapıyı çaldım bayağı bi geç açtı kim o diyerek . içeri girdiğimde şaşkın şaşkın bana baktı ve nerede olduğumu sordu . Dalga mı geçiyosun hilal sen benimlr dedim. Canım iyimisin sen neyin var dedi . Sigaramı aldım bi sigara yaktım ve anlattım olan biteni ağzı açık vaziyette dinledi beni sonuna kadar gözyaşına boğuldu korkudan . Nasıl ya diyip durdu . Durum bundan ibaret dedim hava aydınlanıyordu git gide . ikimizde birbirimize sarılmış tek kelime etmiyor sadece susuyorduk arada birbirimize bakıyor iyi olup olmadığımızı kontrol ediyorduk

Panpalar telefondan anca bu kadar oluyo bitirmeden bırakmam yazıyorum son sürat

Biraz kendimizi topladık abdest almak için duşa girdim . Sonra üstümü başımı değiştirip çantamı sırtıma taktım ve yolda fatih abiyi(patron) aradım . Çok hasta olduğumu işe gelemeyeceğimi söyledim o da dinlenmemi söyledi . Bundan kurtulmalıydım kafaya koymuştum . Birşeyler bulmalıydım . Ama ne . Aklım durmuştu çıldırıyordum düşündükçe . Kendimi toplamam lazımdı bişeyler yemek için büfenin birine oturdum yemek yedim ve sigara yaktım yine derken aklıma dayım geldi . Dayım kırıkkaledeydi ve menzik tarikatının müridlerindendi . Hemen telefona sarıldım . Ve olan biteni dayıma anlattım . Dayıma kurtulmak istediğimi bana yardımcı olması gerektiğini söyledim . Bi zaatla görüşüp dönecem sana dedi ve kapattı . Zaman geçmiyordu . Gözüm telefonda sigara üstüne sigata yakıyordum . Derken telefon çaldı . Arayan hilaldi banyoya girdiğinde bi ses duyduğunu ve benden uzak durması gerektiğini söylediğini hıçkıra hıçkıra anlatıyordu . Geliyorum dedim ona ancak kabul etmedi benden uzak dur herşey senim yüzünden oldu allah belanı versin dedi suratıma kapattı telefonu .zaten tak gibi durumdaydım dahada kötü oldum

Kızdan bu olay yüzünden silik yemek beni dahada kötü etmişti hayatımı yakıp yıkan bu varlıklar bu seferde kızı elimden almıştı . Sevgi yoktu ortada evet ama bana koyan kısmı adımın kötü anılması ve bu olaydan dolayı tekme yememdi . Bunlar kafamın içinde dolaşıp dururken tekrar telefon çaldı arayan dayımdı . Menzilden bi zaatın beni beklediğini yardımcı olacağını söyledi . Hesabı ödeyip bi taksiye atladım hızlıca eve gitim . Küçük bi valize eşyalarımı doldurdum ve havalimanının yolunu tuttum. Ankaraya ilk bileti aldım ve saati bekliyordum . Dayıma habrr verdim geleceğimi . Kafam şişmişti düşünmekten . Sigara içmekten kül tablası gibi kokuyordum

Etrafta yine gülüşen insanlar dikkatimi çekiyordu . Durum yine ciddileşmeye başlamış mersinde ki pgibolojime dönmüştüm neredeyse . Yaşanılanlar kolay değildi ve elimde tuttuğum bilet aslında benim son umudumdu . Kendi kafamda bir plan yaptım eğer bu seferde kurtulamazsam tüm yaşanılanları kağıda döküp bi haber kanalına ve bi kopyasınıda aileme gönderecektim hislerimi okusunlar diye . Ve sonrasında intihar edecektim . Bu seçenek gözümde o kadar kolaydı ki anlatamam . Uçak saati geldi ve bindim umuda yolculuk başladı . Düşünceler almış başını gidiyordu ki hostesin sesisyle irkildim . Ne içersiniz efendim ? Önüme bi sandviç konulmuştu . Hafifçe gülümsedim hostese . Mutluluk var mı sizde ? Hostes yazıldığımı sansada . içimde ki metaforu tarif edemiyordum . Nihayet uçak ankaraya indi . Dayım beni bekliyordu havalimanında hemen dışarı çıktım biraz aradıktan sonra buldum dayımı vr yola koyulduk

Nasılsın dedi dayım . Nasıl olabilirdim ki yüzümdende nasıl olduğum gayet açık okunuyodu . iyi günlerimde oldu dedim . Dayım çok üzülmüştü bu halime olan biten herşeyi anlattım ailemin tutumunu nasıl birlik olduklarını herşeyi . Dayım kendini tutamadı dağ gibi adam nasıl vicdandır bu nasıl kıydılar sana oğlum diye ağlamaya başladı ben zaten ağlamaya yer arıyor gibi hemen başladım aynı şekilde . Dayım bi petrole çekti arabayı elimizi yüzümüzü yıkadık yola devam ettik . Kırıkkaleye şu kadar kaldı tabelalarında ki sayı azaldıkça benim korkularım artıyordu. Yaşadığım herşeyi düşünüyordum kırdığım kalpleri sevindirdiğim insanları ailemi en önemlisiyse yaşayamadıklarımı . Göremediğim sevgiyi ve hasret kaldığım ilgiyi . Ya bunları yaşayamadan hayata gözlerimi kaparsam diye düşünüyordum