geldim panpalar bende böyle hikayeyi yarım bırakana hep sövmüşümdür içim rahat etmedi sizin için sıcak yatağımdan kalktım kimler burda ?

@177 aynen öyle panpa eskiden daha iyiydi kendini bilmez çocuklarla doldu sözlük . Siz dinliyosanız anlatırım panpa sabaha kadar yolu var başlıyorum o zaman

Aile baskım son hızla devam ediyordu . üniversite hazırlığım aksadığı için müthiş bir tepki vardı evde bana karşı . Babam tüm sülaleyi yanına almış ve beni suçluyordu. Ancak bu tarz şeylerde insanların empati yapma yeteği zütüne kaçtığı kesindi. Bu hususta babama kızmıyordum çünkü beyninde ki empati yapan bölümü paslanmıştı , hemde hiç kullanmadan. Benim üstümde ki baskı iki yönden devam ediyordu. Zaman akıyor gidiyordu . Benden büyük arkadaşlarımın üniversite ortdıbını anlatmasıyla içimde ki hüzün daha da artıyor beni yiyip bitiriyordu . Aklımdan cin konuları iyice silinmeye başlamıştı artık . Tek derdim üniversite olmuştu . Kazanmalıydım .. Ailemin maddi durumu gayet iyi ancak bu zamana kadar varlık içinde yokluk çekmiştim . Bunu ayrı bi zaman içimden gelince anlatcam zaten. Arkadaşlarım son gaz hazırlanıyordu , ben dershaneye uğramadığım dönemin derdine yanıyordum .

http://www.youtube.com/watch?v=qyzXk1rA504 escala dinlerseniz buyrunuz panpalar hikayeyle iyi gider ( uydurdum )

Günler bu şekilde akıp gidiyordu. Gülecek bir şey arıyordum kendi kendime .. Ancak yoktu. Bu cin olayları ve üzerine eklenen gibindirik üniversite stresi beni ne hale getirmişti. ilaçlarımı düzenli kullanıyordum . Arada bir pgiboloğa uğruyordum . Terapi rahatlatıyordu. Beni anlayan veya bana destek olan kimsem yoktu. Ne bi ailem ne bir arkadaşım . Yapayalnızdım . Sokakta gülüşen insanları gördükçe öldüresim geliyordu. Ve artık bu tarz yakınmaların , ergen isyanının beni bir yere getirmeyeceğini anlamıştım . Artık sadece derslere yoğunlaştım. Hergün test çözüyor konu kasıyordum. Sayısalcı olduğum için işimde zordu. Ancak yılmamak için çabalıyor her şeyin düzelmesinin buna bağlı olduğunu biliyordum .

Günler haftaları kovaladı. Sınava kadar bana destek olan tek şey Tori Black ferreleriydi . Rutinim buydu yada alın yazısı ne derseniz artık. Beni adını kayıp koydum . Hayatımdan koca bir bölüm hiç olmuştu. Sonunda sınav zamanı geldi. Beklediğim gibi kötü geçmedi sınavım aslında puanlar açıklandığındaysa hem ben hemde ailem mutlu olmuştuk . Ambulans hekimi ( paramedik , AABT ) olmak istiyordum ve puanımda yetiyordu. Ailem mersini yaz diye başımın etini yiyordu. Mecburdum mersini yazmaya ancak hiç istemiyordum bu şehri. Aklıma bi fikir geldi . Tercihleri babamla yapacaktık ancak onaylamadan sayfayı kapatıp istanbul’u yazacaktım . Planımı uyguladım ve üniversite sonuçları açıklandığında istanbul Bilim Üniversitesi – Paramedik bölümünü tam burslu kazanmıştım . Uzun zamandır kavuşamadığım mutluluğa gülüşe sonunda kavuşmuştum . Müthiş bi histi yaşadığım tüm olanlardan kurtuluyor , yeni bi hayata adım atıyordum . Okuldan arkadaşların haberlerinide okuyordum facebooktan . Emre , Oğuz , Abdullah ta istanbulu kazanmıştı . Hemen irtibata geçtim tabi. Planlar yapıldı . Sağlık Meslek mezunu olduğumuz için Hastanede çalışıp kendi ekmeğimizi kazanacaktık . Okul kayıtları zamanı istanbula gidip kayıtları yaptırdık. Hastaneyi ayarladık. Ve geri döndük.

Hazırlıklar yapıldı . Gereken itemler tamamlandı . Konuşmalar vs. çalışcağımız hastanelerle görüşmeler hepsi tamamdı. Sırada gitmek vardı. 24 Eylül sabahı istanbula geldik . Hastane benim ikinci öğretim olduğumu öğrenince gibtir çekti iş saatleri uyuşmadığı için . Sonra özel bi ambulans firmasıyla anlaştım ve çalışmaya başladım . istanbulun gibindirik heyecanı , okulda hatun kaldırma umutları , en önemlisi mersinden kurtulmamın sevinci birleşmişti. Hayatımda olumsuz giden bir şey yoktu ve gayet mutluydum . Ambulans şirketinin avcılar gümüşpalada lojmanı vardı ve orada kalıyordum. Okul , iş , ev hayat yine rutine binmeye başlamıştı . Arada okul arkadaşlarımla taksimde öğrenci mekanlarına takılırdık . Bilenler bilir 2 tekila shot + 1 bira 10 TL . Ucuza züt olup mekana 40 tl verir çıkar sonrasında midyeciye 50 tl gibilirdim . Vizeler finaller derken 1.sınıfın sonuna geldim . Yazın mersine döndüm ve 112 de mecburi yaz stajına başladım . Ramazan ayıydı . Babam çok inançlı olmasada oruç tutmadığımda saçma bi üslupla konuşup canımı sıkardı. Artık çocuk olmadığımın farkında değildi . Bende bildiremiyordum . Malum diktatöre söz geçiremezsin. Oruç tutar gibi yapıyordum bende . Mersinin sıcağında oruç tutmakta zor olurdu gerçekten . Ramazan bayramı gelmişti . Bayram sabahı namazı kılıp geldik. Kahvaltı vs. merasimden sonra akraba ziyaretleri başladı . Günüm hiç bayram günü gibi değildi , eski bayramları özlüyordum içimde ki heyecanın yerinde durmayışı çok canımı sıkmıştı ve eve gelip odamda mal gibi yattım .

Not: Beyler bu arada söylemeyi unuttum mersinde ki evde kalmıyoruz yaz aylarında, soğucak yaylasında ki eve gidiyoruz sıcaktan kurtulmak için . Olayları ona göre takip edin .

Ertesi sabah yine kahvaltı sofrasındaydık ablamlar yan komşu felanda vardı kalabalık bi ortamda kahvaltı yapıyorduk ancak herkesin samimiyeti birlikken beni dışlıyorlardı sanki . Konuşmalarım iplenmiyordu. Kimse suratıma bakmıyordu. Özellikle babam çok tersliyodu. Bayramda bunları yaşayışım çok moralimi bozmuştu derken olay patlak verdi . Sakarlıkla çayı döktüm olabilirdi bu , insanlık haliydi ancak babam içinde biriken kini bi anda dışarı vurdu bana hakaretler yağdırıp elinde ki tuzluğu yüzüme fırlattı. Saygımı hiç bozmadım sabit bir ifadeyle gözümden yaş akıyordu. Büyük bi acı yaşıyordum ancak bu acı yüzümde değil kalbimdeydi. Evi terk ettim annem peşimden geldi ve gitmememi söyledi . Bugün gelmiycem diyip çekip gittim . Mersin dolmuşu bekliyor bir yandanda ağlıyordum . Bayram bayram yapılacak bişey değildi bu . Sigara yaktım ve hem düşünüyor hem de dolmuşu bekliyordum.

http://www.youtube.com/watch?v=5WOcU7J9F3E
Bi yarım saat kadar bekledim ve dolmuş geldi . Olay henüz sıcakken kimse ne halde olduğumu giblememiş ve aramamıştı . Herkesin keyfi yerinde galiba düşüncesinde tribimi zütümün derinliklerine doğru itiyordum . Taktım kulaklığı ve Sokrat ST – Metamorfoz ‘ u dinlemeye başladım. iyice bunalıma sokmaya başlamıştı. Yolculuk yaklaşık 45 dakika sürdü sonunda geldim mersine . Arkadaşım akifi aradım . ‘’ neredesin ? kötüyüm konuşmaya ihtiyacım var ‘’ dedim . O da geleceğini parkta beklememi söyledi . Bekleyeceğim park yakındı . Yürüyordum oraya doğru ara ara gözyaşıma engel olamıyordum . Hem yaşadıklarım hemde çevrede ki mutlu insanlardı bunun sebebi , yani kıskançlığım . Daha doğrusu sevgi açlığı diyelim. Parka geçtim ve oturmaya başladım . Sigara yaktım ve akifi beklemeye başladım . Derken tam karşımdan bana doğru yaşlı bi amca yürüdüğünü fark ettim . Üstüme doğru geliyordu.

ilk başta umursamadım yaşadığım olayın etkisi son hızda devam ediyordu. Açıkçası bi ara evlatlık olabileceğimi bile düşündüm ( bunu küçümsemiyorum beyler yanlış anlamayın lütfen ) . Kendinizi benim yerime bi koyun ne demek istediğimi anlarsınız panpalarım . Amca geldi ve ‘’ selamın aleyküm oturabilir miyim genç ? ‘’ dedi. Ben ‘’ aleyküm selam estağfurullah tabi buyur amca ‘’ diye cevap verdim . Klagib parkta gezen ve gençlere salça olup saçmalayan amca tiplemesi sanmıştım ki olay farklılaştı . Adam bana öyle bir şey dedi ki dondum kaldım sadece . ‘’ üzülme oğlum Allah sana bu canı babanla tartışıp kendini üz diye vermedi olur böyle şeyler aile arasında ‘’ dedi. Mal gibi kalmıştım adamın söyledikleri karşısında . Nereden biliyordu babamla kavga ettiğimi ? Veya bi bayram günü yaşlı amcanın evinde el öptürmesi gerekirken orada ne işi vardı ? Bunların hepsi tesadüf müydü ? Tabi ki değildi. Ben ‘’ nasıl amca anlamadım ‘’ diye afallamış vaziyette cevap verdim . Adam hafif tebessüm edip ağaçları izliyordu . Sorumu düzeltip tekrar sordum ‘’ Amca siz nereden biliyosunuz bunları ? ‘’ . Adam gözümün içine baktı sol eliyle başımı okşayıp ‘’ biraz vaktin varsa gel oğlum benimle ‘’ dedi. Şaşkınlığım giderek katlanıyordu ..

Türlü türlü sorular beynimin içinde dolanıp duruyordu. Elimde ki tamamı kül olan unuttuğum sigarayı yere attım. ‘’ nereye amca ? ‘’ dedim. Adam gayet sakin ve kendinden emindi . Bana zarar verme olasılığı yoktu. Bana bakıp ‘’ bizim eve gidelim Allah ı analım , sohbet edelim , sana ikram ediyim ‘’ dedi. O kadar etkisi altındaydım ki babamla yaşadığım olayın koşulsuz kabul ettim . Zaten ihtiyacım olan buydu . Birine anlatmak birine içimi dökmek istiyordum . O parkta bulunma sebebimde oydu zaten Akife içimi döküp bi nebzede olsa rahatlamak.. Amca ‘’ bismillahirrahmanirrahim ‘’ diyerek kalktı yerinden ve ‘’ hadi buyur oğlum ‘’ dedi. Bende yanında yürümeye başadım . Amca yavaş yürüyordu doğal olarak yolda tek kelime etmedi , yüzüme dahi bakmıyordu . Çok garipsiyordum bunu. Kendi yanıma gelip oturdu muhabbete girdi ancak yürürken tek kelime etmedi , kısaca sallamıyor gibiydi ama bir şeyler düşünür gibiydi sanki . 5 dakika kadar yürüdük evi 4 katlı bi binanın giriş katıydı zili çaldı. Yaşlı tonton , çok tatlı bi teyze güler yüzle açtı kapıyı başını yere eğip ’’ hoş geldin oğul buyur ‘’ dedi. Evin solunda salon vardı ve oraya girdik . Oda aynı şark köşesi gibi dizayn edilmişti ancak sohbet yapılan bi dergahı andırıyordu. Karşıda tek kişinin oturması için tasarlanmış bi minder vardı önünde de bi küçük masa . Amca oraya oturdu . Tabak çanak kalem kağıt vardı masa üstünde masanın yanında ise içi su dolu bi pet şişe ve yanılmıyorsam küçük bi safran mürekkebi vardı. Amca bana gülümsedi ve birden sözüne başladı ..

Anlamadığım bi şekilde konuşuyordu içlerinden sadece birini anlayabildim ‘’ gelin buraya ‘’ . Duvara bakıyor ve Arapça gibi bi dilde konuşuyordu. Kalbimin atışını az çok tahmin edersiniz. Ne diyordu aceba onlara . Arada asabileşiyordu amca sert bi üslupla konuşuyordu . Ben birden titredim ancak korkudan felan değil anlamsızca birden titredim . Amca bana ‘’ sakın arkana bakma ‘’dedi . Ve bağırdı yine o dilde . Gözümden yaş akıyordu yine . Amca konuşmasını bitirdi önünde ki iki tasa bidondan su doldurdu. içine birer damla safran mürekkebi oldugunu tahmin ettiğim şeyden damlattı . Ve kalemi eline alıp damlattığı mürekkebe bakırıp kağıda bir şeyler yazdı. Ellerimi içine sokmamı söyledi . Dediklerini harfiyen yapıyordum. Adam emri altına almıştı sanki beni . Acizliği iliklerimde hissediyordum ve korkuyu.. Amca sözlerine bi dua okuyup bana üfledikten sonra ve bana derin bi nefes almamı söyledikten sonra başladı . ‘’ Allahın izniyle bu cinniaları başından def ettik ( cinnia = dişi cin ) birdaha bulaşmayacaklarına söz verdiler. Allah şahit olsun ki bir daha sana vesveseye sebep olanlar onlar olursa bu damlanın al renginde boğulacaklar ‘’ dedi. Sonra bana tekrar dua etti ve bittiğini söyledi. Şaşkınlığım devam ediyordu. Gitmek istiyordum içimden gitmeliyim diye geçirdim. Gözümün kenarındaki yaşları eliyle sildi. ‘’Allaha emanet ol oğlum buyur yolun açık olsun ‘’ dedi. Titreye titreye amcanın elini öptüm ‘’ Allah razı olsun amca senden ‘’ dedikten sonra ayakkabımı giyip hızla uzaklaştım . Akif o esnada defalarca aramıştı beni tekrar onu aradım ve nerede olduğunu sordum.

@193 korkma diyen cin değil panpa dedemin evinde ki şehit .. diğer konuyuda yazıyorum panpam uzun biraz anlayacaksın hikayenin sonunda iyi ki konuşmadığımı

Parkta oturduğunu söyledi. Hemen koşarak gittim yanına ve olanları anlattım. En başından sonuna kadar. Doğal olarak ilk başta inanmadı ve ispat istedi . Amcanın evi yakın olduğu için en büyük ispatın yanından ayrılmıştım biraz önce ve akife hadi gidelim dedim. Kabul etti direk . Büyük bi heyecan ve korku içindeydim . Akifin o an ki yüz ifadesini çok merak ediyordum. Tabi aklımda ki olayların etkisinin yanında bu iistek biraz hafif kalıyordu. Eve gelmiştik . Akifi uyardım adam dininde imanında bi adam ve aklımı okuyo bildiğin sakın yanlış konuşma dedim. ve kapıyı çaldım . Bi 15-20 saniye kadar bekledik açan olmadı. Tekrar tekrar çaldım zili . Bekleyişimiz devam ediyordu akifin suratında beni aşağılayan o yüz ifadesi vardı. Ancak yaşadıklarım aklımdan çıkmıyordu. Amcanın zihnimi okuması ve bi anda hızır gibi yetişmesi unutulur birşeyde değildi zaten. Kapıyı tam tekrar çalacaktım ki birden açıldı kapı. Karşımda genç bi bayan vardı. ben merhaba abla amcca içerde mi ? diye sordum . Kadın hayatında ilkkez soruya yanıt verecek gibi bakıyordu suratıma ve cevap verdi ne amcası ? . Ben içeride amca varya hani az önce geldim ben buraya amcanın biri bana dua etti cinle konuştu . hatta yaşlı bi tteyze açmıştı kapıyı bize dedim . Kadın rahatsız olmuştu surat ifadesinden belliydi ve sanırım hırsız sanmıştı bizi. Kadın yanlış geldiniz sanırım burada öyle kimse yok dedi. Tam bi şok yaşıyordum .. Akif iyi olup olmadığımı sordu ardından kadına teşekkür edip beni oradan uzaklaştırdı.

Parka geldik tekrar ben olanlara anlam veremiyordum . Her insanın yaşayacağı türden bi olay değildi . Geçmişimde cinlerle veya ruhani varlıklarla ilgili çok olay yaşamıştım ama bu başka bişeydi . Akif beni sakinleştirdi . Olanları tekrar anlattım ağladım döktüm içimi bi nebzede olsa rahatlamıştım. Sonrasında akiflerde kaldım o gün. Aradan zaman geçti yine yazın sonuna doğru okul açılıyordu. Ben yine hazırlıklarımı tamamlayıp istanbul oyunu tuttum. Bu hızla anlattığım zaman diliminde hiçbir olay yaşamadım ancak etkisi hala azda olsa devam ediyordu. Heryerde amcayı görürüm umuduyla sağa sola bakıyordum mesela. Neyse. istanbul da yine aynı rutine devam ediyordum

@199 güzel bi soru sordun ancak cevaplarsam ileride ki olacakları anlatmış gibi olurum . Bekle ve oku cevabını alacaksın panpa zaten yaşadıklarımdan

Daha önce de söylediğim gibi lojman gümüşpalada göl kenarında bi evdi. Ambulans şoförüm alparslan abiydi. Çok kafa bi abiydi ve çok iyi anlaşırdık. Ailevi ve kişisel bütün konularımı anlatıyordum ona. Benim için bi anne baba kardeş dost hepsiydi. Nöbetlerimiz 48 saat çalış 48 saat yat şeklindeydi dolayısıyla alparslan abiyle 7/24 beraberdik. Göl kenarında sabah sporuna başladık . Güzel eğlenceli vakit geçiriyorduk . Sabah kahvaltıları , gezip tozlamalar beni bu olanlardan bayağı uzaklaştırmıştı. Alparslan abi eşinden ayrı ve 1 çocuğu var. Bazen nöbet sonrasında ki 2 gününüde çocuğuna ayırırdı. Bende o zamanlarda evde takılır klagib film vs. zaman geçirirdim. Birde alpay abi vardı sağlık memuruydu . Onunlada iyi anlaşırdık ve aynı zamanlarda evde ve işte oluyorduk. Lojmanda fazla kalan yoktu zaten

Nöbetteydik yine. Vakalardan bunalmış haldeydik. Trafik kazaları , kalp krizleri , yüksekten düşmeler ve bi sağlıkçıyı en çok sinirlendiren konversiyon (örnek : sevgilimden ayrıldım bayılayımda millet ilgi göstersin ) vakaları . Bitmek bilmiyordu çok yoğun bi nöbetti. Nihayet akşam rahatlamıştık . Merkezde herkesin kendi yatağı vardı ve vaka olmadığında dinleniyorduk. Vaka çıktığında ise çağrı merkezi kaldırıyordu bizi. Neyse o nöbette 48 saatlik bi koşuşturmanın ardından bitti sabah alparslan abi bu 2 günde kızıyla vakit geçireceğini söyledi. Eve gelmeyecekti. Biraz canım sıkılacaktı ama olsun alpay abi vardı onun sohbet eder bazende içer dertleşirdik .

@205 asla yarıda kesmem panpa 3 gündür yazıyorum bitirmeden gitmedim