Gece bir sesle irkildim .. O ses durmadan aynı şeyi söylüyordu selim ( takma isim haberiniz olsun ) kalk , selim kalk ! hiç durmadan aynı ses tonuyla aynı şeyi söylüyordu . Gözümü açmaya korkuyordum . Hayal mi gerçek mi anlam veremiyordum ancak sonrasında uyanık oldugumu anladım . Gözümü açtığımda karşımda kuzenim fatih vardı . Şok olmuştum , elim ayağım titremeye başladı ve kalbimin atışını tarif etmemin imkanı yok . Sadece fatih ne işin var burada diyebildim o titrek ses tonumla. Deli gibi ağlıyordum .

Fatih ise sadece yüzüme bakıyordu . Sakalından su damlıyordu sanki yeni abdest alırsında damlarya aynı o şekilde . Korkudan ölüyordum düşünemiyor veya kalkıp kaçamıyordum sadece durup bakıyor ve ağlıyordum . Zaman durmuş gibiydi . O dedemin evinde yaşadıklarımın gerçek korku olmadığını anladım . Fatihin burada işi neydi , bunun imkanı varmıydı ? bu soruların cevabını ilerleyen zamanlarda anlatcam . Ben kendimden geçmiş vaziyetteydim . Ve sonunda fatih sessizliğini bozdu

Gözlerinin içine bakıyordum . Gerçekliğinden emindim . Bu bi rüya değildi . Ve fatih bana selim kalk bana havlu ver dedi ve bunu tekrar tekrar söyledi . Benim korkum 2 kat daha artmıştı. ağlıyordum , gözyaşlarım kuruyana kadar ağlıyordum . Fatih aynı şekiklde bana havlu vermemi söylüyordu . Bi anlık hışımla kalkıp banyoya attım kendimi banyo hemen yan odaydı . Duvarda asılı havluyu kaptım ve yere yığıldım . Bacaklarımı hissedemiyordum neredeyse . Bu , korkunun vermiş oldugu birşeydi . 5 dakika kadar o şekilde bekledim sonra içeriden aynı ses bana havluyu söylüyordu . Kapıyı açtım ve dışarı çıktım

@104 asla cünüp gezme panpa hatta gir imkanın varsa bi abdest al bu olayları yaşayan biri olarak şiddetle öneririm. Korunmasız gezme ortada

Okuyan var mı beyler ?

Odaya girdiğimde fatih e havlu uzattım ve birden kayboldu fatih . Evet beyler yeminle söylüyorum ki birden kayboldu . Kaybolur kaybolmaz sabah ezanı okundu . Hayatımın şokunu yaşıyordum . olduğum yere çöktüm deli gibi ağlıyordum . Ailemin o an evde olmasını o kadar çok istiyordum ki anlatamam size . Bi an hayal görmüş olabileceğimi düşündüm ancak fatihin çenesinden damlayan su damlaları aklıma gelmişti hemen ışığı açtım titreyen ellerimle zar zorda olsa. Yere baktığımda halıda damla izleri duruyordu. Elledim ve gerçekten su damlasıydı. Elim ayağım boşaldı olduğum yerde kaldım öylece. Korkumdan ölüyordum . Ancak ezanın vermiş olduğu güven vardı içimde bi nebze de olsa. Kendimi toplayıp balkona koştum ve sigara içtim . Çakmak kullanmıyor , arka arkaya yakıyordum

@109 panpa görmemişim kusura bakma

Gün ağarmaya başlamıştı bense yaşadığım olaya anlam veremiyordum . Bildiğim tek şey yaşadığım korkuydu . içeri geçmeye korkuyordum . Hava iyice aydınlandıktan sonra geçtim içeri . Koltukta düşünürken uyuya kalmışım . Uyandığımda saat öğlen 1 civarıydı . Üstümü giyip hızlıca çıktım evden . asansörde gözlerimin davul gibi şiştiğini farkettim ağlamaktan . tüm gün mal gibi gezdim ortalıkta. Arayana cevap vermiyordum. Yemek yememiştim ve iştahımda hiç yoktu. Eve gitmek istemiyordum ancak pek alternatifimde yoktu. Akşam oluyordu yavaştan

Ben hala ortalıkta yaşayan ölü misali bitik halde dolanıyordum . Hava soğumuştu bayağı dua ettim yarım saat kadar . Allaha sığınıp evin yolunu tuttum . Hiçbirşey yapmak gelmiyordu içimden . Ne yemek yemek ne de başka birşey sadece sigara içiyordum . Ailemi arayıp durumu anlatmak geçiyordu içimden ancak babam bu tarz olaylara pek inanmazdı ve deli damgası yemekte istemiyordum . Daha önce dedemin evinde ki olayları herkes yaşadığı için pek sorun yoktu ancak bu başka birşeydi . Saniyeler dakikaları kovalıyor zaman istemesemde geçiyordu . Gece olsun istemiyordum . Bünyem zayıf düşmesin diye kalkıp zorla birşeyler atıştırdım . Saat 12ye geliyordu . Uykum geliyordu fakat o olayın etkisiyle uyuyamam diye yatmıyordum.

Biraz daha zaman geçtikten sonra yatmaya gittim yine aranın ışığını açık bıraktım . Yatak odasında gözümü kapıdan alamıyordum . Bu şekilde 1 saat kadar geçti . Bu süre zarfında zerre bi olay yaşamadım ve tekrar dua etmeye başladım . Allahtan yardım etmesi için yalvarıyordum. Bu zamana kadar işlediğim tüm günahlar gözümün önüne geliyordu hepsine tek tek tövbe ediyordum . inanın o an yerimde ateist bi arkadaş olsa imana gelir kelime i şahadet getirirdi. Bu şekilde devam ederken zaman uyuyakalmışım . Ve gece tekrar uyandırıldım ..

Seslenen ses büyükbabamın sesiydi . Tek bişey diyordu oğlum kalk ordan . Gözümü açtğımda büyükbabam elinde orta boy bir koliyle bana bakıyordu. Ben yine ağlamaya başladım . Deliler gibi hıçkıra hıçkıra ağlıyordum . Neden yapıyorsunuz bunu bana diye isyan ediyordum . Ben neden geliyorsunuz bana ne yaptım size diye ağlayarak sordum büyükbabama . O sadece dinliyordu . Yine aynı şeyi söyledi Kalk oradan . ben neden kalkacam burdan büyükbaba diye ağlıyordum . Kalbim deli gibi çarpıyordu . Zaman durmuştu . Bacaklarımı hissetmez oldum korkudan . Ve o can alıcı cevap geldi ..

@118 panpa okumaya devam et bişey olmaz korkma ayetel kürsi oku yatmadan

Verdiği cevap bu kutuyu oraya koyacam dı . Ölüme yaklaşıyordum sanki . Kallbim durma noktasına gelmişti. Hıçkırarak ağlıyordum . Dudaklarım titreyerek git başka yere koy nolur git başımdan allah için git dedim. ikinci şok cevabı verdi bana olmazz bana oraya koymam emredildi . Bitmiştim artık . Korkunun ne demek olduğunu anlıyordum. Yataktan kalkmamı istiyordu ve yaptırana kadar vazgeçmeyecek gibiydi. Dün ki olayda o şekilde olmuştu ve banyoya gittikten sonra son bulmuştu . Dediğini yaparak korkarak ve ağlayarak kalktım yataktan

Büyükbabam solumda kalıyordu. Tamamen ayağa kalktım sola döndüğüm an birden kayboldu ve yine sabah ezanı okundu. Beynimden vurulmuşa döndüm . Olduğum yere yığılıp kaldım . Sadece ağlıyordum . Büyüdüğümü hissederken bi çocuk gibi annemin adını sayıklayarak ağlıyordum . Ezanı dinliyordum ancak o kadar kötüydüm ki ezan bile rahatlatmadı içimi. Bacaklarımı hissettikten sonra kalkıp sigara mı alıp balkona koştum ve yine sigara içiyordum deli gibi. Oturdum balkonun köşesine sadece sigara. Evimiz 15.kattı inanın intiharı bile düşündüm o an ama çok şükür ki bi hata yapmadım . Havanın aydınlanmasını bekliyordum. Gözlerimin şişliğini hissediyordum.

Beklerken hava iyice aydınlanmıştı ve içeri geçtim . Duş aldım. saatlerce dua ettim yalvardım allaha . kafamın dağılması için kahvaltı yaptım ve dışarı çıktım . aklıkm fikrim ordaydı yine arayan ulaşamıyordu bana. bi arkadaşım tesadüfen gördü beni ve bu halimin ne olduğunu sordu . Ben geçiştirdim ve uzaklaştım ondan . kimseyle tek kelime etmek istemiyordum . Aklıma büyükbabam geldi koşarak ona gittim ve durumu anlattım . Bana oğlum seni namaza kaldırıyolar . Kıl namazını bi daha gelmezler dedi. onlarda kalmamı istedi ancak yine garip bi isteksizlikle reddettim . Sanki bişey beni o girdabın içine çekiyordu ve bedenimi benden habersiz kullanıyo gibiydi. Saatler hızla geçti . Yine akşam oluyordu. Ben yine evin yolunu tuttum ancak sanki ben değildim bedenimde ki . Yada olanlar yüzünden böyle hissediyordum. Eve gelmiştim yine

Yine yaptığım tek şey sigara içmekti . Korkumdan ölüyordum oturma odasına sindim öylece oturuyordum . Bekliyordum yine . Kapı çaldı gidip açtım gelen komşumuzun kızıydı . Bana gece bağırtılarını duyuyorum bi sorun yok değil mi diye sordu . içimden anlatmak ve rahatlamak için can atıyordum hatta salırıp ağlamak istiyordum ancak birşey beni engelliyor ve aksine tersleyip acayip bir biçimde davranıyordum . Kız haliyle alınıp gitti. Ben yine köşede ölümü bekleyen kurbanlar gibi Gözüm saatte oturuyordum . Saat ilerliyordu

Beni yine korku sarmaya başlamıştı . Ama içimden bi ses ya cünüpsen ? dedi . Sabah öylesine bi duş alıp çıkmıştım . Hemen atladım banyoya ve abdest aldım . Bi yanımı abdestle diğer yanımı ise dedemin namaz kıl geçer sözüyle rahatlatmaya çalışıyordum . Ve işe yarıyoduda . Ancak başka bi tarafımda ya geçmezse diyordu. Bunları düşünerek saat iyice ilerledi gece 1-2 arası birşeydi sanırım uyumak için yattım . Yine annemlerin yatağındayım. Düşünceler birbirini kovalıyordu. Son 2 gündür suratımda gülücüğe dair veya yaşantımda hayata dair en ufak bi belirti yoktu . Tamamen bitmiştim. Hava soğuk olduğu için kafama bere takıp yatıyordum . ve yine uyuyakalmışım . Yine bi sesle uyandım .

Ses verin panpalar arada

O ses en yakın arkadaşım mehmet e aitti . Yine aynı şekilde selim kalk diyordu. Gözümü açar açmaz gözyaşlarına boğuldum . Kalk diyordu sadece. Kalkıp gözümü açtığımda yanında eda da vardı . Ancak bi gariplik vardı . Bu sefer bana bakıp gülüyorlardı. Ben çaresizce ağlıyordum . ne istiyosunuz benden dedim . Ancak cevap vermiyor sadece gülüyorlardı . Kulak tırmalar cinsten bi ses tonuyla . Korku filmi sahnesi gibiydi yaşadıklarım . Mehmet şu tipine bak lan sen okulda böylemisin ? o bere ne lan çıkar onu kafandan hahaha dedi. Eda nın o gülüşü şu an kulaklarımda sanki aklımı kaçırıyordum. Ağlıyor bağırıyordum gidin , nolur gidin , yalvarırım gidin diye. Bi anda kalkıp koridorun sonunda ki kendi odama kaçtım ışığı yakıp oturdum yatağımın üstüne . Kapıyıda kapattım . Nasılsa ezan okununca gidecekler diye kendimi teselli etmeye çalışıyor ve ezanı bekliyordum. 15 dakika kadar geçmişti aradan

Gitmişlerdir umuduyla kapıyı açıp tam karşıda ki annemlerin odasına baktım . oradalardı ve bana baktılar. normalde birine dönüp bakarken istemsizce bedenin tümüyle dönersin veya kafa cevirirken bedende hareket eder ancak bunlar bakarken sadece kafalarını çevirip baktılar. Ve yine o iğrenç ses tonuyla güldüler eda parmağıyla gel işareti yapıyordu. Ve bana seni alacaz merak etme kim kurtulmuş ki dedi. Ve arapça veya farsça artık hangi dilse birşeyler daha söyledi . ben düştüm olduğum yerde gözüm karardı. Ağlamaktan bitkin haldeydim artık ve ezan okundu . Gözlerimin kararması geçtiğinde baktım annemlerin odasına ancak gitmişlerdi. Zor bela ayağa kalktım ağlıyordum ve biri deli gibi kapıyı çalıyordu. Açtığımda alt komşunun kızını gördüm karşımda . Geldi sarıldı iyi misin diyordu. Ben sadece ağlıyordum . Nolur balkona çıkar beni dedim. Çıkardı ve birer sigara yaktık . Durumu anlattım ona