anlat panpa burdayız şahsen acayip sardı

Yaz lsn yz

Işığı açtığında hiç kimse yoktu ancak ben gördüğümden emindim . uyanan herkes ne oldugunu sordu . hepsi bir ağızdan hayallemişsindir diyordu ancak bir kişi hariç .. Dedem . Dedem elinde ki Kur an ı istifini bozmadan okumaya devam ediyordu bir kaç dakika aynı şekilde devam etti ve sonra okumayı bitirdi . Bana bakıp ne oldugunu sordu. bende bir asker gördüğümü ve bana korkmamam gerektiğini söyledi cevabını verdim . Dedem hafif bir tebessümle '' bak oğlum iyi'ler Kur an okunan yere dinlemeye gelirler bu ziyafeti asla kaçırmazlar '' dedi . Ama benim korkmama gibi bi şansım yoktu. O sene o olayla kapandı . Liseye geçiş yazında yine kırıkkaledeydim . Cenaze dolayısıyla tüm aile cenazeye gitti . Evde sadece kuzen fatih , ben ve anneannem kalmıştık . Oturma odasında yatacaktık . Ben bi kanepeye fatih diğer kanepeye yattı. Gece uzanmış konuşuyorduk ki tam da dayımın dediği olay gerçekleşti . Evet .. Kur'an lı oda ( biz öyle derdik hep , dedemin kitaplarının olduğu oda) nın kapısı kapanıp açılıyordu . Tencelereler titriyordu. Korkudan buz kesilmiştim ve fatihe baka kaldım . Ağlamaya başladım ömrümde hiç bu kadar ağlamadım bu zamana kadar. Bağıra çağıra anneanneme sesimizi duyurmaya çalışıyorduk . 10 dk kadar aynı şekilde devam etti. Sonra kapı açıldı. Ömrümün bittiği an dı . Çok şükür ki anneannemdi .

Ne oldu diye sordu . Anneanne biri kapıları kapatıp açtı , tencereler titredi. diye ağlayarak anlatıyorduk olayı fatihle birlikte. Anneannem ise yüzünde sabit bir ifadeyle sadece dinliyordu. Korkumdan gidip sarıldım beline elini tuttum ancak bi gariplik vardı. o sevecen kadın gitmiş yerine o klagib türk filminde ki kötü kadın gelmiş gibiydi. o denli korkan bi çocuğu teselli etmek yerine sadece bakıyordu bize kapıdan . Sonra o sessizlik bozuldu ağzından çıkan cümle bizi dahada çok korkutmuştu. arapça birşeyler söyledi . donup kalmıştık gülümsedi kapıyı sertçe çekti ve gitti. hızla akıp giden hayatın o an neden o kadar yavaşladığına anlam veremedim hiç ancak bildiğim birşey vardı o da çok korktuğum sesim kısılmıştı ağlamaktan . yaklaşık yarım saat ortalıkta çıt ses yoktu ve birden kapı açıldı . Yine anneannem ..

okuyoz devam et

üstünüz açıldı mı diye bakmaya geldim oğlum daha uyumadınız mı kurban olurum size dedi . bense olan bitene anlam vermekle meşguldüm . ağlamaktan gözlerim şişmişti ve titriyordum . fatihte aynı şekilde. anneanne ? dedim geldi sarıldı . ne oldu size oğlum niye ağladınız dedi . aanlattık olanları . şok oldu . Ben hala anneannem mi yoksa diğer alemden birşey mi diye soruyordum kendime . ama anneannem olduğuna emin oldum sonra. bizi uyutmak için elinden geleni yaptı . ve biz uyuyana kadar başımızdan ayrılmadı. ve uyuyakalmıştık..

Sardı devam et

Sabah olduğunda aklımda gece olanlarla uyandım . Kahvaltı sofrası hazırlanmış ve annemler eve gelmişti. saat 11 civarıydı. kahvaltı yapmaktan çok gece olanları anlatıyordum sofrada ki herkese. Çok derinden etkilenmiştim ve bir an önce kurtulmak istiyordum bu yerden . O gün annem pgibolojimin bozulmasından korktugu için teyzemlere ( fatihlere) gitme kararı aldı. Birkaç gün orada kaldık ve mersine döndük. Lise 3 ün yazına kadar kırıkkaleye adım dahi atmadım hatta lafının açıldıgı ortama girmedim. Okulda yazılılar staj derken yaz gelmiş ve okullar kapanmıştı . Ankaraya büyük ablamın yanına gitme kararı aldım ve otobüsle ankara yolunu tuttum . Ablamlarda birkaç gün kaldıktan sonra Mamak'ta oturan dayımı (kuzen mesutun babası) ziyarete gittim . O geceyi orada geçirecektim . Mesutla geceye kadar takıldık . Sonra gece mesutun odasının balkonunda birer sigara yaktık ve konusmaya basladık havadan sudan . Derken konu döndü kolaştı o korku dolu konulara geldi . Bizim sülalenin bi efsanesi olmuştu yaşananlar ve mesut benim bilmediğim birkaç hikaye daha anlattı ( anlatmıycam zaman kaybı konunun ilerilerinde altınıza sıçma garantisi veriyorum zaten ) . Bir hışımla sabah ilk trenle kırıkkaleye gitme kararı aldık.

devam devam uyutmaz yoksa

Rezervetullahillezi

rez beni de sardı amk

Uykunun ardından sabah kahvaltımızı yaptık ve dayımlarla vedalaşıp tren garının yolunu tuttuk. Biletler alındı ve trene bindik. Yolda muhabbet ediyorduk ama mesutunda benımde aklımda ki konu belliydi Dede ( dede = bize görünen , kapıları kapatan , korkutan varlık . iç anadolu yöresinde genelde öyle derler bizde öyle alıştık ) . Dayanamadım ve konuyu açtım. kanka ne korkutuyodu ya bizi amk gibi şeyler söyledim . Mesut hepsini onaylıyordu. Mesutta ben orada değilken benzer olaylar yaşamıştı . Zaman akıyordu. Yolcuğun sonunun tamamen bir tak çukuruna gittiğinden habersizdik . ben '' amk artık büyüdük lan giberim o'ndan mı korkacaz amk gelsin iki tokat çekeriz gider ya '' gibi ergence laflarla egomu zütüme sokmakla meşguldüm. Mesutsa söylediklerime gülüyordu.

devam panpa dinliyorum

Nihayet o bize göre eğlenceli ama sonumuzu hazırlayan yolculuk bitmiş , kırıkkaleye gelmiştik . Fatihlerin evi Bahşılı ilçesindeydi ve dolmuşa binip fatihi sürpriz yaptık. Sohbet muhabbet çay sigara derken akşam üstü olmuştu zaten . Ben hadi kalkın lan dedemlere gidiyoz amk dedim . Vücutta ki tüm kan dolaşımı gibinde olan genç ve asi tayfa yok der mi hiç . Herkes toplandı yola koyulduk. Dedemlerin evine yaklaşık yarım saatte varmıştık. Dedemin ve Anneannemin elini öptük . Hal hatır sorduk . Sofrayı kurduk ve yemek yedik . Dedemler yatsı namazından sonra uyur daha önce ki entry de belirttim gece kalkıp tesbih çekerler ve Kur an okurlar. Yatsı ezanı okundu namazlarını kılıp yattı dedemle anneannem. Bizde avlunun dışındaki duvarın dibine oturduk. Sohbet muhabbet zaman öldürüyoruz. Sokakta 2 evde yaşayan var bi dedemler bide yanında ki ev . Onlarda ihtiyarlar ve erken uyuyorlar . Bilenler bilir sanayi mahallesini. Neyse . Havada fena bi sıcak var rüzgar sıfır. Bunalıyoruz fatih kola çekirdek aldı onları zütürüyoruz. Üstümüzde ceviz ağacının dalları sarkıyor. Derken ara sıra kafamıza ceviz düşüyor. Umursamadık ilk başta bunu ama iyice artmaya başladı . Derken birtane ceviz hızlı bir şekilde

ulan iyice heyecanlandım azıcık hızlı :D

nefesim kesildi amk seri

Arkamızda ki dikenli tele çarpıp mesutun sırtına geldi . Ben oha amk o nasıl oldu lan diye güldüm ancak asıl olay mesutun sırtına elini atmasıyla ortaya çıktı. Sırtına gelen şey bir ceviz değil Taş tı. Arkamızı döndüğümüzde kimseler yoktu herkes aynı anda 100 metre ilerde ki petrole koştu.. Korkumuzdan ölüyorduk . Petrolün görevlisi ne oldu diye sordu , olanı anlattık . Adam bize siz ne içtiniz amk la gidin yatın diye cevap verdi . Haklıydı kendince. Bu tarz bi olay herkesin başına gelmiyordu. Hemen teyzemi aradım . Olayı anlattım . o da arkadaşında kalıyordu o gece. Telefondan sakinleştirmeye çalıştı kendince ama yeterli olmadı. Bi yarım saat kadar gezdik dışarıda kafa dağıtmak için ve gidip aynı yere oturduk , evin duvarının dibine. içeri girmeye kimsenin cesareti yoktu. Herkes sessizce birbirinin hareketlerini süzüyordu inceden . Eminim herkesin tek dileği bir an önce dedemler uyansa ydı. Benimde öyle .. Derken korkunun dozu artmaya başladı hafif hafif yürüme sesi duyuyordum arkada . Deri bot olurya hani gıcır gıcır ses çıkarır tam da öyle ama kuzenlere caktırmamaya calısıyordum . Ölebilirdim korkudan her an . Bi an mesutla gözgöze geldik .

Ve o soruyu sormak zorunda kaldım . Sende mi duyuyon kanka ? . Evet dedi . Mesutun gözünde ki korkuyu hala unutamam. Arkamıza bakınca ses kesiliyor , önümüzü dönünce yine başlıyordu. aramızda ki en korkak kişi fatihti ve o sadece susuyor hiç tepki vermiyordu . Sesler iyice artmaya başladı. koşar adımda sesler geliyordu. Oradan ayrılmakta istemiyorduk çünkü sanayi mahallesi pek tekin biyer değildi. Açıkçası adamın zütünden kan alırlar orda. Fatihin sessizliği devam ediyordu . Mesutla bende öyle .. Sadece susuyorduk korkuyorduk .. Çok korkuyorduk.. Derken birden arkamızdan su döküldü beyler yeminle ben hiç bu kadar korkmamıştım o zamana kadar ömrümde . Deli gibi koşmaya başladık sadece koşuyorduk nereye oldugunu bilmeden .. Sonra nefesimiz kesildi iyice ve durduk yolun ortasında oturduk üçümüzde ağlıyorduk .. Çaresizce sadece ağlıyorduk . Birşey yapmamız lazımdı

Rezerved panpa sardı amk

okuyomusunuz panpalar