sağlam hikaye var gelin piçler

biz okula resmen sigara içip call of a dotaya kaçmak amacıyla gidiyorduk o dönemde. okulla pek alakam yoktu anlıyacağınız. gittim işte ilk haftanın sn günü herkes mart kedisi gibi birbirini kesiyor falan. tahir diye bir arkadaş vardı okulda zaten toplamda 80 tane falan kız vardı yılda 4 kıza yazılırdı. bizim at a da doğal olaraak bu yazılmıştı. en yakın 4 arkadaşımdan biri ezgiyi kesmeye falan çalışıyordu kafasına göre. tuhaf tuhaf ortamlar anlayacağınız.

bu atı her gördüğümüzde sınıfça tahir tahir diye bağırmaya başlamıltık zaten çakal sürüsü gibi 8-10 kişi geziyoruz. kısacası kız daha ilk günden okuldan bezmişti amk. biz bu tahiri takip ederdik falan çocukluk çok güzeldi kıymetini bilseydik.

2 haftası böyle geçti okulun falan değişikti günler. daha sonra 4 kişi kantine gittik baktım bizim at ta burada ben bacaklarını kesiyrum okul tarihinin ilk mini eteği amk. kız birden arkasını döndü. ben gördüm döndüğünü dedim rezl olduk amk. direk yüzüne baktım o da bana baktı tam beş saniye. düşünün durumumu kendime tip konusunda pek güvenmezdim. okul zaten inci sözlüğün okul hali kız erkek oranı açısından. kısacası kız için seç beğen al durumu var. ama o bana bakıyor. o gün rada eridim desem yeridir beyler.

ve kız o kadar baktıktan sonra gülümsedi bir de. ben artık kendimi brad pitt in ergenliği sanıyorum. siz olsanı sizde benle aynı konuma gelmezmiydiniz amk.

dürüst olayım o gün eve nasıl gittiğimi bilmiyordum beyler. lay kızı sevmem değildi o an için olay kızın bana bakmasıydı. ne biçim gururum okşanmıştı. önceki kız arkadaşlarımın hepsini saatlerce konuşarak zar zor tavlamıştım. o ruh haliyle kendi kendime kız kesin vücut çalıştığımı anladı şu kollara bak be gibi iltifatlarda bulunuyordum. gerçekten tuhaftı beyler annem bile şaşırmıştı bu halime. ancak mutluluğum uzun sürmemişti.

@37 o zamanla harbi liseliydim ama şimdi çok daha tuhaf bir yaratık oldum panpa

abim yine dünyanın kafasını yapıp eve gelmişti. üşengeçliğinden şişelere işerdi kafası çok güzel olunca. annem de şişeleri bulmuştu e artık refleks haline gelmiş sözlerini söylemişti. tamer gibtir git evimden. yeter ilk evim bu olmamalıydı. ilk evladım da bu olmamalıydı. bu tarz bişeyler tam da hatırlamıyorum. zaten yaşamayı unuttum artık annemin evden kovma ritüellerini hatırlasam ne olur.

abim ilk defa gitti gitti ve bir ay gelmedi. sevgilisiyle kalmaya başlamıştı. ama o zamanlar ben bunu bilmiyordum. her gece allahım abimi koru diye ağlayarak dua ediyordum. hayat hep kendini dengeliyordu ama beyler evdeki durumlar karıştıkça at olayı iyiye gidiyordu amk. o zamanki çakalca düşünceye bakın panpalar. abin böbrek.avi na gelse haberin olmayacak sen hala at diyorsun amk liselisi.

@42 panpa bu hikaye baya uzun yalnız. 4-5 güne ancak biter kolay değil 4 yılı anlatıyorum.

neyse biz bu arada karıyla cayır cayır kesişiyorduk. cidden sevdiğimi hissederken yakalıyordum kendim hatta. bizim bu tahir de banaküsmüştü. ayıp etmiştim galiba çocuğa.

sonunda olan oldu beyler. benim yağmur diye sınıftan sakallı bıyıklı bir kankam vardı kız yurdunun pekekentiydi resmen. nese yağmur geldi ve büyük haberi verdi: at seninle tanışmak istiyormuş.

benim egom tavan yapmış tabi. kuul da olacağız ya gelsin tanışalım ayaklarındayız. okul çıkışı olsun diye nasıl heyecanlanıyorum bir bilseniz. bir de kalbimde ritm bozukluğu var kalp atışlarımı bağırsaklarımda hissediyorum amk.

sonunda okul dağıldı. gittim kızın yanına merhaba at ben abazzz tanışmak ister misin? dedim. o kevaşe de direk ben seni tanıyorum ki dedi bana. ben de coolluk gitti telaşıyla o kadar emin olma falan dedim.

gülümsedi hatun ama içimi ne biçim ısıtıyor gülümsemesi. böyle bir mutluluk tok panpalarım. tamam o zaman tanıt kendini bana dedi kaşar. bende gel parka gidelim dedim. okulun hemen dibinde bir park vardı sevgililer içki içenler sigara içenler falan hep orada takılırdı.

gittik biz hatunla parka kardeşin var mı annen baban ne iş yapıyor kısımlarındayız. kızın annesi vefat etmiş babası cerrahmış panpalar. bizimkilerin ks de eğitimci. o yüzden bu kadar dengesiz iki kardeşz zaten terzi kendi söküğünü dikemez hesabı. kızla sevdiğimiz yemeklerden dinlediğimiz sanatçılara kadar tüm tak püsür mevzuları konuşmuştuk. benim o zamanlar telefonum yoktu şimdide yok. o yüzden bu olayda pek mesajlaşma falan da yok. hatunu yurduna bıraktım. elini hafifçe sıkıp içeri girene kadar bekledim. o bekleyiş hayatımın en huzurlu anıydı beyler. zaten huzur demek bilincin kopamsı demekti benim için panpalar ve benim blincim kopmuştu. biyolojik aşk buydu sanırım.

o gün eve gittiğimde herkes anlamıştı. annem gülüp duruyor babamsa bildiğiniz daşak geçiyordu ilk sevgilin mi lan diy. keşke abim de bunları görseydim dedim kendi kendime ama 2 saniye sonra unuttum onu da. aşk böyle bir huur çocukluğuydu işte. ertesi gün tekrar okula gitmek için normalde 6.30 da kalkacağıma hazılanmak için 5.30 da kalkmıştım panpalar. hayatımda ilk kez bir kız için hazırlanmıştım. okulda onu görebilmek için tenefüslerde sigara içmeye bile gitimyordum beyler düşünün durumumu. sonunda amk okulu yine bitti ve koşar adım atın yanına gittim. bugün de gelsene tarzı yavşadım o da kaşar kaşar oluuuuur dedi. 15 dk sonra parktaydık beyler. kıza nasıl güvendiysem kızla tanıştığımızın ikinci günü abimin junky olduğunu babamın işkence yıllarını ve radikal siyasi görüşlerimi anlatmıştım. bu arada yağmur yağmaya başlamıştı. yağmur sayesinde romantikleşen rtam o soruyu sormam için yaratılmıştı resmen. ellerini tuttum gözlerine baktım ve seni seviyorum at dedim. o da bende dedi ve bana sarıldı. ben bunu dudağından opmeye çalıştım ve kız harbiden utandı. ben de az mal değilmişim amk. ilk defa bir kızla öpüşürken gözlerimi kapatmıştım panpalar.

dünyanın en mutlu adamıydım. ta ki dedem öksürmeye başlayıncaya kadar. adamcağız günün 20 saatinde öksürür olmuştu. annemle her gün bir doktora gidiyorlardı. hergün ziyaret ediyordum dedeciğimi. o gerçekten farklı bir adamdı. alkolizm tedaisi falan görmüştü ama tedaviden sonra dünyanın en tatlı adamı olmuştu. dedem benim. kızın yanında da gergindim bu yüzden ama ilişkimiz mükemmel gidiyoru ellerini tuttuğumda bundan güzel bir şey olamaz diyordum. bir gün yinr okuldan eve giderken şehrin en büyük meydanında abimi gördüm. arkasından 4 defa bağırdım. insanlar bana deli diyordu ama gibmiştim insanları. abimdi o emindim ve durdu sonunda. koştum ve sarıldım. ab dedim seni çok özledim dedem de çok kötü durumda ne olur gel dedim.

@58 hayır panpa okul adı falan gizli kalsın istiyorum ya insanlar ne halde olduğumu görmesin

panpalar ben bir yarım saat ara veriyorum. yemek yiyip gelcem

şarkımızı da atalım araya panpalar

http://fizy.com/tr#s/2pqiae

ağlamaya başladım abimi görüp ona sarılınca. dedem de kötüydü zaten. dershaneye de gitmez olmuştum kızla buluşacağım diye. asosyalliğimin tohumlarıydı bunlar. neyse. abimle bir puba oturduk anlattım olanları. ben o eve gelemem dedi. baktım yüzüne iyi gibtir git dedim. yüz ifadesi yediği kirazda kurt çıkan bi adamın yüz ifadesinin aynısıydı. senin zütün kalkmış dedi. ben de hıçkırarak senden fazla değil dedim. yine aynı yüz ifadesi. ben değiştim abi bir ayda çok büyüdüm dedim. bu yaşlanma sürecimin ilk bir ayıydı. ve gerçekten tuhaftı. baktım abime ve yalvardım gel diye. tamam dediğimde dünyanın dönmesini durduran bir adam kadar muzafferdim. beraber gittik eve annem abimle konuşmuyordu babamsa bir aydır ne yaparak yaşadığını öğrenmeye çalışıyordu. nefret etmiştim yine hayattan. o çocuk ne yaparsa yapsın sizin evladınız amk. bir ay görmedikten sonra konusmamak ne demek.