sağlam bir dost kazanmak isteyen varmı

senin ben yalanlarini gibeyim.
kedi, kopek gibi degildir. yemegi ve suyu hazir, kumu temiz oldugu surece gunlerce eve gelmezsen onun gibinde olmazsin. o geri gelecegini bilir. o yuzden cok dert etmez.
belli ki, insanlarin, hayvanlarini sahiplendirmek isteyenlere horlamalariyla karsi karsiya kalmamak icin gotunden salliyorsun. asil derdin nedir, bir soyle?
ayrica sokaga donmemeli ne demek? verecek bir yuva bulamazsan eger sokaga mi birakacaksin 8 aydir baktigin hayvani? peki sen belirli bi zaman ev icinde yasamis bir kedinin sokaklara geri dondukten sonra hayatta kalma sansi %20'den fazla olmadigini biliyor musun?
ayrica kediler normalde de ifadesiz olduklari icin yeni gittigi evde nasil bir depresyonda oldugu malesef anlasilamayacak. yeni sahipleri, bu hayvana gosterdikleri sefkatin, aslinda onun minimum ihtiyacinin tirnagi kadar oldugunun farkina kesinlikle varamayacak.
cogu kopek, alisana kadar, sahipleri evden gittiklerinde ayrilik korkusu yasar ve bu cok ciddi pgibolojik bir rahatsizliktir. kedilerde ise durum daha kotu: ozellikle yetiskin olmayanlarinda, ayrilmis olmayi bilmenin caresizligi, o hayvanin anasini bacisini gibecek. bir daha hayati boyunca ic huzuruna kavusamayacak, bunu bir dusun. eger ki bu hayvanin ailenin bir ferdi ya da gercek bir dost oldugunu dusunuyor olsaydin ne olursa olsun boyle bir arayis icerisine girmezdin.
bu kibar tarafimdi.

ulan ibine. o kusbeyninle kimi kandirdigini dusunuyosun sen lavuk? nedir bu utanmadan kendini acindirma halleri? belli ki hayvandan kurtulmak istiyosun ve 8 aydir birlikte olmanin getirecegi sinek viziltisindan ote olmayan vicdan azabindan oturu ilk olarak sokaga birakmamayi tercih ediyorsun. lutfettigini mi saniyorsun at amcigi? bu mu lan vicdanin? senin o yalandan dramani giberim ben lan.
inci, duygu ve dusuncelerini, su dunyada belki de en durust sekilde paylayasabilecegin yegane platform. delikanli gibi soyle. ya ben bunu aldim amina koim. 8 aydir bi sorun yoktu. ama sonra bu bi azdi. yok mu beni giben ulaaan seklinde bir cigiriyor, zannedersin beynimin icinde anneme double penetration yapiyolar. soyle bunu yani. ya da kendini kandirdigin neden ne gibim olursa olsun en once kendine bi itiraf et.

bak kocum. hayvanlar insanlar gibi degildir. seni sekline semaline gore degerlendirmezler. onlar yalnizca butun kalpleriyle severler sahiplerini. onlarla iletisim kuramiyoruz zanneder insanlik ama onlarin empati yetenekleri o kadar kuvvetlidir ki sen uzuldugun anda, teselli etmek icin gotunun dibinde biterler, ya da ornegin gelip ellerini, parmaklarini disleyip seninle oynamaya calisir, sen herangi bi nedenden dolayi neseli oldugunda.

hayvanlari sevmek guzel seydir kocum. 8 ay dayandiysan en az 8 sene daha dayanabilecegini dusunuyorum ben. ozellikle yasadigin evde hayvan ve bitki olmasi o yerin butun enerjisini duvardan tavana sektirir durmadan. iyi dusun. boyle bir sevgiyi elinin tersiyle itmek istemezsin. bir kediyi sokaga atmak ya da baskasina vermeyi dusunmek kendini kandirmaktan baska hic bi gibim degil. beni dinle, vazgec sen bu isten. hem kendin hem de kedin icin vazgec.
ben oturup zerre alakam olmayan sen ve kedin hakkinda bu kadar kelam edip kafa patlatiyosam, sen de bu altina girdigin sorumluluk ve onu baska bir yere verip vermemek hakkinda en az bu entryi okudugun sure kadar dusunmeni rica ediyorum.