saçma sapan bir hayat

herkes hep aynı şeyleri söyleyip durdu. ilerde pişman olursun. hesapları doğru olsaydı 2 sene önce pişman olmaya başlamam lazımdı. okulun bitmemesi gram umrumda değil. ben facebookta fotolarını paylaşacağım, akrabalarım tarafından yere göğe sığdırılmayacak ama objektif bakınca orta zekalı bi gibime benzemeyen patates kafalı bir çocuğa babalık yapmak istemiyorum. doktorumun tavsiyesi üzerine her gün 1 saat yürüyüş yapıyorum. tek duamı kabuslar görmemek için ediyorum. sokak hayvanlarına mama verip, varsa hasta olanlarla ilgileniyorum. bıktım artık hislerime hakim olmaya çalışan insanlardan. bu annem de olsa babam da olsa durum değişmeyecek asla. ayıplanmaktan bıktım. gibtir olup gidebilmek istiyorum sadece.

guzel anlatıyomus muallak anlat muallak devam dinliyorum muallak devam

anlat panpa seri dinlemedeyiz

dün son bir sigara yakmıştım yine kulağımda kulaklık zardanadam dinliyorum. her yerde betonlar. balkonu balkon yapan önünün açık olmasıdır. inanın bulunduğum yere binalar barcelona karşısındaki chelsea savunması gibi dizilmiş. manzarayı da kale olarak düşünün. aralardan falsolu bakışlar atmadan 20 metre önümü göremiyorum. yağmur yağacağı belli ama eskisi gibi heyecanlandırmıyor yağmurlar bile. yoktu eskiden elde nescafe cam kenarında yağmur eşliğinde kitap okumalar. çıkar toprağın kokusunu çekerdin içine. hem de hasta olmak pahasına. elimizden her şeyi alanlar rant uğruna toprak kokusunu bile çok görmüşler bize. derken esas kızla nasıl barıştığımız geldi birden aklıma.

communication skills diye bir dersimiz vardı. amacı insanlarla iletişimi geliştirmekti. yani bizim gibi asosyal binler için zor bir dersti, ama sıradan bir insan gayet rahat aa ile geçebilirdi dersi. sırf kalabalıklar karşısında afallayıp kalmayalım diye herkesin sunum yapması gerekiyordu. kimi en sevdiği rock grubu hakkında sunum yapıyordu kimi tuttuğu takımı anlatıyordu. millet cidden hazırlanmıştı 5 dakikalık konuşma için.

ben ise önemsemiyordum böyle şeyleri. ne zaman kendime hedef koysam elime yüzüme bulaştırmıştım çünkü. sosyoloji dersini cc ile geçip yükseltmeye aldım ve 6 kez üst üste ff getirmeyi başardım. madem iyi kötü sözlükte takılıyoruz görselleri de buradan alayım dedim. power pointte kullanmak üzere songül karlı sütyensiz, arifin manchestera attığı golün capsi, dedelerin capsi falan. bir de eskiden trt yayın yapmıyorken saçma sapan bir görüntü vardı. yada sinyal yok görüntüsüydü o. tam bilmiyorum ama onu almıştım. inanın ne anlatacağım hakkında en ufak bir fikrim yoktu. herkes elinde kartlarla konuşmaya çıkıyordu. ben ise defterden bir yaprak koparıp onu eşit parçalara böldüm. kart olmasa puanımdan kıracaktı hoca. boş kartlarla çıkmaya hazırlanıyordum sunum için.

aklımda böyle komik unsurları barındıran bir konuşma yapmak vardı. ara sıra metinler yazıyordum amatör olarak. tam konuşmayı kafamda kurdum ki dersliğin kapısı çaldı. bilirsiniz üniversitede sınıf yerine derslik, tenefüs yerine de ders arası diyoruz sırf o liseli kimlikten sıyrılmak için. bizimki bildiğin sınıf amk. kalem kutusuyla derse gelen adam tanıyorum ben. utanmasalar hoca ders anlatırken kapının ordaki çöp kutusunda kalem açacak insanlar var. gerçi geyiğin alası da orda dönerdi hey gidi hey. neyse mevzudan çok saptık. girebilir miyim diyen ses esas kızımıza aitti. normalde başka şubede alıyordu dersi ama sanki kendini bana affettir dercesine girmişti içeri.

bütün konuşacağım şeyleri bir kenara attım ve görsellerin de uygun olmasını fırsat bilerek sosyal medya ve teknolojinin hayatımızdan çaldığını anlatan bir konuşma yapmaya başladım. final cümlesinde hayata oturum açın dediğimde herkesin sırayla ayağa kalkıp beni alkışlamasını bekliyordum böyle bir şey olmadı elbette. aptal bi karı liseli gibi sıra altından twit mwit atıyordu. diğerleri kendi arasında konuşuyordu.

sunum kuralı olarak sunumun sonunda anlatan (yani ben) dinleyenlere bir soru sorup onlardan da bir soru kabul etmeliydim. 5+5=10 puan değerindeki bu olaya giremezdim çünkü biri bana dinlemeye değer bulmadığım sunumundan soru sorsa kendimi rahatsız hissederdim. diğerleri nasıl soruyor derseniz hepsi yakın birer arkadaşıyla önceden kulis yapıyor. anlayacağınız sorular da cevaplar da hazır. hoca sorum olup olmadığını sordu ve yok dedim. arkadaşınıza sorusu olan var mı dediğinde 5 puan da başka yerden kırsa 85 alır giderim diyordum. demba ba'nın arsenal'e çektiği şut gibi hiç beklenmedik yerde bir ses sorusu olduğunu söylüyordu. bu esas kızımızdı.

bunları anlatmana sebep olan şey ne diye sordu. hep gıcık olurdu bilgisayarda zaman geçirmeme. ben de fırsat bu fırsat seni kaybedişim diyerek cevapladım. o biraz gülümsedi ben ise 30 kişinin önünde bu cümleyi kurduğum için başımı önüme eğdim hafif bir utançla. anlayacağınız iyi orta gol getirdi.

keşke okumasaydım ama başlangıç iyiydi

reesrved