saçma sapan bir hayat

panpa ne okuyodun izmirde

okurken duygulanmıştım panpa resmen sarhoşluğumdan yararlandın bende şişede son kalan 2 bardak rakımı bu güzel hikayenin şerefine sek içerim başarılıydı kardeş

çocukluktan başlıyor problem. okumayı öğren atari alayım. kuranı hatim et bigiblet alayım. takdirname getir bilgisayar alayım. üniversiteyi kazan ehliyet alayım. mezun ol araba alayım. bitmiyor. tamam belki ilk etapta çocuğa teşvik vermek işe yarar ama hikayenin sonunda erkekler parası olunca tüm kızları gibebileceğine, kızlar da zengin erkeklerin sevilmeye değer olduğuna kanaat getiriyor. iki taraf da bu kadar şartlanınca esas kız asla hikayenin içinde kalmıyor. size tavsiyem maddiyatı mümkün mertebe geri planda tutun. inanın sizi bir kız o halinizle sevecek ve hikayenin ortalarında bir yerde hayatınızı gibmek pahasına gidecek. paranın hiçbir şeyi çözmediği noktaya gelmemek tek gayeniz olsun. bana 1 milyon dolar verseniz yada esas kızı ilk gördüğüm güne geri dönme şansı verseniz inanın gözüm kapalı o güne gitmek isterdim. 1 milyar dolara vazgeçerim ama o kadar da değil amk.

bu zamana kadar farklı platformlarda beni takip eden esas kızımız da umuyorum ki bu hikayeyi okuyordur. eğer okuyorsa ona da sesleneyim. senin ben ananı gibeyim dıbına koyduğumun kaşarı.

eyvallah panpa rakıyla güzel gitti sanki çilingir sofrasında karşılıklı dertleşir gibi hissettim sağolasın

@146 benim yerime de iç panpam. afiyet bal şeker olsun.

green bine kaydıysan sıkıntı yok.

esas kız da ne yannan kafalı bı kız cıktı oyle adam mı bırakılır kardesım

@145 o küfür var ya o küfür.. içimin yağları eridi amk. süper bi finaldi eline sağlık.

şimdi ben üniversiteyi bırakayım mı panpa ne yapayım tam anlamadım

Gündüz bakarım papiiii

kardeşim bende senin gibi düşünüyordum öyle baktım okumakla bi gibim olunmuyor. 2yıllık üniversite mezunuyum bi gibim olamadım ama şuan uzman askerim ve jandarma özel harekattayım operasyon günleri çok zor oluyor ayıptır söylemesi 3.600 tl aylığım var ama harcayamıyoruz burada baba parası olmayınca inan bana hiç bir yerde iş olmuyor. hayatımı bende gibeyim şehitliğin peşinden koşuyoruz arkadaşlarımla birlikte kurtulmaya çalışıyoruz..

ne değişik hayatlar var. sana ne mutlu ki parayı hayatının merkezine koymamışsın..ama para yüzünden de hayatının böyle bir hal aldığını kabulleniyorsun.. sakın ama sakın ölmeyi, intihar etmeyi düşünme.. sakın.o acziyettir panpam çünkü.. acizlik yakışmaz sana.bu ne demek biliyor musun? birisi sana 1 milyar dolar veriyor,sen o parayı yakıyorsun.. yani birileri sana yaşamayı vaad ediyor,sen intihar ediyorsun.
neyse, okudum.kaçacağım şarkısı eşliğinde. nedense her part da sevdiğim kız aklıma geldi. onunla kıyasladım.o beni terkeder mi?acaba diye.ki zaten ortada bir şey yok nefret ediyor benden ve ben bir gün kavuşacağımıza inanıyorum ondan bütün bu hayaller.
esen kal panpam.

@151 yok kardeşim okulu bırakma. ama okulun asıl amacının dersleri cc ve üstü notlarla geçmek olmadığını bil. hayatında görmediğin kahpeliği üniversitede görmeye başlayacaksın. ne kadar pay çıkarırsan sonrasında göreceğin şerefsizliklere de o kadar hazırlıklı olursun.

@153 allah sabır versin panpam. bizi bu hallere düşüren hayatın dıbına koyayım afedersin

@154 panpa elbette para olmadan bir şeyleri yapmak çok zor. para olmazsa olmaz. ama çok parayla yeteri kadar para arasında bir fark yok. yani birinde evde 3ü 1 arada içiyorsun birinde tadı yarak gibi bir şeye starbucksta 10 küsür tl ödüyorsun. diyorum ya bizi maddiyata bu kadar bağlayan sistemin suçu bunlar hep.

iYi hikaye köylü esas kız ofiste vurduruyordur şimdi

şu bir gerçek. ne angelina jolie, ne kate upton, nede diğerleri. siz bir kızı sevdiğiniz zaman o kız dünyanın en güzel kızı oluyor bir anda. mesela esas kızı siz görseniz belki bir çoğunuz bu ne amk, kezbanmış gibi olağan tepkiler vereceksiniz. gelin görün ki ben esas kıza baktığım zaman gerçekten muazzam bir güzellik görüyorum. sanki kimse onun gibi öpemeyecekmiş, onun gibi bakamayacakmış gibime geliyor.bir insana değerini veren sizsiniz. değer vermek de sanırım kişiliğinizin aynasını bulmakla alakalı. sizde durum nasıl oluyor bilmiyorum ama ben kendimi en iyi yansıttığına inandığım kıza aşık oldum. bu yüzden asla pişmanlık duymadım.

ben aldatmış olabilirim, kız arkadaşıma ne yazık ki el kaldırmış da olabilirim. (her günümde bin pişman oldum bu iki hareket için) ama ne mutsuz olduğumuz zamanların ne de ayrılışımızın sebebi bunlardı. ayrılışımızın sebebi belirttiğim gibi maddiyattı. mutsuz ilişkimizin sebebi ise sanırım onun manevi beklentilerini benim farklı şekillerde karşılamaya çalışmamdı. mesela esas kız sürekli onu sevdiğimi söylememi istiyordu. bense bunu günde 100 kez dillendirmenin samimiyetsiz olacağını düşünüyordum. onun yerine ona günde sayısız kez sevgi dolu gözlerle bakmaya çalıştım. o benden çiçek istedi sırf çiçek almış olmamı görmek için, ben ise çiçeğe para vermenin mantıksız olduğunu düşündüm ve onu mutlu edecek başka şeylere para harcamaya yöneldim.

en büyük suçlu ise sanırım annem babamdı. üniversiteye gittiğim günden beri her telefonda aynı konuşmaları yaşadık. oğlum paran var mı? oğlum derslerin nasıl? oğlum sağlığın yerinde mi? inanın bu soruların dışında hiçbir şey duymadım. tıpkı yağ su ve benzinle çalışan bir araba muamelesi gördüm. bir kere bile oğlum mutlu musun diye sormadılar. 26 yaşına gelip de aileye tek bir kız arkadaştan bile bahsedememek çok garip. şimdilerde ise annem arada bir ağzımı yokluyor evlenmek ister misin diye. keşke ben hayatımın kadınını ellerimin arasından yitirmeden bir kere sorsalardı. ama olmazdı. çünkü ailem karar verebilirdi benim ne zaman derslerden kafamı kaldırıp bir insanı sevmem gerektiğine.