saçma sapan bir hayat

o kadar iğrenç bir haldeydim ki anlatamam. hani bazen çok stres olursunuz da bir sigara bitmeden diğerini yakarsınız ya. bir kadeh bitmeden diğerini içmek istiyordum. en sonunda sızdım

bir ara uyandım. kafamı hareket ettirecek olsam kusacağımı biliyordum. kendime gelene kadar hareketsiz kaldım. bir ses iyi misin diye sordu. esas kızın ev arkadaşıydı. bir saniye dedim. kendimi toparlamaya çalışıyordum. göz ucuyla saate baktım bir buçuk saat falan uyumuşum. enerjimi topladım banyoda kusarım diye. banyoya kadar kendi başıma gidemedim. esas kızın arkadaşı taşıdı beni ve o beni tutarken kustum. hakkını yemek istemem sağolsun elimi yüzümü yıkadı o iğrençliğe rağmen. ben ise kustuğum için rahatlamış hissediyordum. bir yandan da olan bitene anlam veremiyordum

sen içeri geç ben lavaboyu temizleyeyim dedim gönderdim kızı. bir yandan lavaboyu temizliyordum gerçekten. ama ezbere iş yapıyordum. çünkü aklım bariz şekilde başka yerdeydi. içerde hayatımın aşkı bir adamla konuşuyor bense kendi pisliğimde boğulmak üzereydim. etrafı kolaçan edip içerdeki odada uyumaya karar verdim. hayatımın en acı yenilgisini yaşamak üzereydim

son bir sigara almak için salona geçtim. iyiden iyiye herkes kafayı bulmuştu. esas kız bilgisayarın başında yerde uyuyordu. benim sızdığım kanepe boştu. dedim bari bir yatak hazırlayayım kızı oraya yatırıp öyle gideyim.

bir sarhoş ne kadar iyi yatak hazırlayabilirse o kadar iyi hazırladım yatağı. içim buruktu ama kabullenmiştim sanki durumu. kızı kucaklayıp yatağa koyacak gücüm olmadığı için uyandırdım ve yardım ettim yatağa yatması için.

yatağa yattı. yüzü duvara bakıyordu. bense arkasından onu izliyordum. bir yandan git uyu diyordum kendi kendime, bir yandan da bir daha hiç göremeyeceksin tadını çıkar dedim. gitmek istiyordum ama kalmayı da çok istiyordum.

yüzünü bir kere okşayayım da öyle gideyim madem dedim yüzüne dokunduğumda tepki vermedi. bundan cesaret alarak ben de yanına yattım. saçları mutluluk gibi kokuyordu. dayamış imajı vermemek için sırt üstü yatıyordum.

kardeşim selam;

aslında herkesin başladığı gibi bir üniversite hayatı olmuş aşağı yukarı. şimdiden söyleyim aşk üçgenleri kokuları var hikayende sanki. sinirlenip herkesi kılıçtan geçirmezsen merakla okuyacağım yazılar yazıyorsun. ayrıca esas kızımız için biraz daha yüklenmeni önerirdim ben öyle yatağını yaptım yatırdım artık bir şey olmayacak demek yerine yatır ertesi gün yapacaklarını düşün derdim. enteresan bir şekilde yancı kız seninle alınma ama pis halinle ilgileniyor insanmış. bence esas kız sana büyük bir yamuk yapacak sen esas kızın arkadaşına doğru ilerlesen bence daha iyi olacak. hem bariz bir şekilde esas kızın yancısı daha iyi bir insan. misafirlikte bilgisayar mı istenir ya ilk kez geliyorsun eve. gerçekten çok nezaketsiz bir davranış olmuş. ölüyor sanki kullanmasa. bu samimiyetsiz, kızma bence edepsiz hareketleri sevmiyorum. böyle fütursuz insanları da evime hiç bir zaman birden fazla davet etmiyorum. sevgi ile.

artık takunu çıkarmamak adına kalkmaya karar verdim. o ara neden sarılmıyorsun diye sordu. herhalde sevgili olacağı çocuk sanıyor beni diye düşündüm. sonuçta onun da kafası kıyaktı. ama ona sarıldım hiç sesimi çıkarmadan. sanki sesimi duysa sen o değilsin deyip kovacaktı beni diye düşündüm. elini ver dedi elimi uzattım. parmakları parmaklarıma kenetlendi. kalbim duracak gibiydi.

ama diyebildim sadece. cümlenin devdıbını getirsem lafı o çocuğa getireceğimi bildiğim için sustum ve çok nedensiz bir şekilde kızı öptüm. o da karşılıksız bırakmadı. uzun bir öpüşme sekansı oldu. kıza diyemediğim o ama'lar kendi içimde milyonlarca soruya bölündü. her sorudan kaçmak için daha çok öptüm kızı. başka bir şeyi düşünmek istemiyordum.

dinlemedeyim panpa devam et

reserved

bir yerde uyuyakalmışım. sabah uyandığımda hiçbir şeye temas etmediğimi fark ettim. kızın gitmiş olması ihtimali beni o kadar korkuttu ki gözlerimi açmak istemedim. sonra onu gördüm. üzerine beşiktaş formamı geçirmiş bana gülümsüyordu bir yandan çay yaparken. neler olduğunu hatırlıyor musun diye sordum. evet dedi. seni çok seveceğim dedim, hadi kahvaltıya gel dedi. yeni bir ilişki başlıyordu

hala o kadar imkansız geliyordu ki bu iş kıza senet imzalattırasım geldi beni terketmesin diye. bir türlü mantık veremiyordum olan bitene. neyse bir takım kuralları konuştuk baştan. daha doğrusu kız konuştu ben ise ne dediğini anlamadan onayladım. kız bir şeyler konuşuyordu ama benim kafamın içinde öyle hayaller vardı ki odaklanamıyordum kızın ağzından çıkanlara.

bilgisayarla epey zaman geçiren biri olarak bilgisayarıma bir müddet ara verdim yeni ilişkimin tadını çıkarmak için. bu arada kız haftasonları saçma sapan bir yerde komi olarak çalışıyordu. benim ekonomik durumum nispeten daha iyiydi ama çalışma ben sana yardım ederim diyemiyordum. her haftasonu onsuz uyanmak ve onun yolunu gözlemek epey bir üzücüydü o vakitler.

ilk bir senemiz böyle geçti. hiç kavga etmedik. aynı eve çıkma kararı almadık ama her bir kaç gece hariç hep beraber uyuduk. rutin bir hayatımız vardı. esas kızımız ufak çılgınlıklar kovalardı hep. ben ise önceliği yarın aç, açıkta kalmamaya verirdim. nadiren bir yerlere kaçabiliyorduk.

hazırlık okurken aynı yurtta kaldığım bir kız beni aramıştı ama kız o zamanlar feci derecede hayran olduğum bir kızdı. hayır diyemedim elbette. alsancak'ta buluşup bir şeyler içtik. o biraz anlattı, ben biraz anlattım. sonra tam vedalaşma vakti geldiğinde kız buca'ya gidip eski sevgilisinin kedilerini beslemesi gerektiğini, eski sevgilisinin tatilde olduğunu söyledi. bu beraber gitmek anldıbına geliyordu.

otobüsle yavaş yavaş giderken kızın inmesi gereken yere yaklaştığımızda düğmeye basmasını söyledim. kız da boşver ya vazgeçtim sana gidelim dedi. haliyle hayır diyemedim ben de. bizim eve gittik. alkol var mı diye sordu. bir şeyler ikram ettim. sonra bilgisayarın başına geçti bir şeyler izliyordu gel beraber izleyelim dedi. geçtim yanına oturdum ve o an oraya oturmayı hiç istemediğimi fark ettim. esas kızı aldatamazdım. uykum geldi deyip geçtim yan odaya. sabah da kızın evden gittiğine emin olana kadar uyuyo numarası yaptım.

bu olayın üstünden biraz süre geçmişti ki esas kızla ilk kavgamızı ettik. nasıl oldu bilmiyorum ama her şeyden haberi varmış. anlatmaya çalıştım dinlemedi bile. ben de hem suçlu hem güçlü modu açtım ve üste çıkıp senden ayrılıyorum dedim. o cümleyi duyunca sanki aldatmaya teşebbüs eden oymuş gibi birden bire terse döndü işler. özürler diledi, peşimden geldi vs vs. ipleri elime aldığımı düşünmüştüm.

o olay hayatımızda bir milat olacakmış meğer. türkiye gazetesinin vakti zamanında kuponla verdiği bisan ihlas marka bigiblet gibiymiş aşkımız. bir vidayı bir kez oynatınca direk yalama oldu ilişki. kavgalar sıklaştı. buna benim sınıfta kalmam da eklenince epey bir zorluk çektik.