sayıklama hali

Madem en büyük ekgiblik, ‘sevgi’ o halde düşürmeyelim dilimizden.

Gözlerinin sızısını göz kapaklarını hayata kapayarak geçiremezsin. Bize insan nasıl sevilir dersi vermeliydi büyükler. Birini severken nelere dikkat edileceğini, insanları kırmamak adına neler yapabileceğimizi tek tek tek tek göstereceklerdi. Bu bize ait bir suç değil. Ama hemen ortaya atılıp üstümüze düşeni hanemize alıyoruz. Ne diyor levent kırca; ben babalık yapamadım çocuklarıma. Nasıl yapayım? Çocuk nasıl sevilir, insan nasıl sevilir göstermediler ki. Ailemden sevgi görmedim diyor, bir baba çocuğunu nasıl sever bilmem. Bilmediğim için çocuklarıma da sevgi gösteremedim mahrum ettim. Oya başar ise kendisine haksızlık ettiğini çok iyi baba olduğunu söylüyor öteden. Kendimize haksızlık ettiğimiz zamanları koy kenara. Neden birliktelikler bitirilmek adına çaba sarf eden insanların ablukası altında? Bunun izahı yapılsın önce. Soruyosun derdin ne , seviyorum diyor. Peki daha iyi olmasını için ne diye uğraşmıyorsun diyorsun, susuyor. Olmuyor diyor ama seviyor. Çok seviyor. Öyle seviyor ki senin başka adamlara merhabanı kıskanıyor. yannan afedersin yer misin?

Şu sözlüğe baktığımda değil çevremdeki insanlara, onları geçtim, burdaki insanlara baktığım da gördüğüm tek şey ekgiblik. Noksanlık. Nerden tutsan elinde kalacak bir noksanlık hem de. Kabul edin, bizi anamızdan başka seven olmadı. iki iki daha dört. Ama zütümüzü yırtıyoruz böyle elimizle ayıra ayıra zütümüzü ikiye ayrıldık lan kfgjfkjgnklghljg .
Benim aklım erkeğin sevgisini zaten almıyor. Konuşuyoruz mesela diyor ela seviyorum. Diyorum ara, ne duruyosun git söyle. Yok ya sonu yok. Olmuyor. Ananın amı. Olmuyorsa sevmeyin abi kimseyi. Dillendirmeyin o zaman. Bir de ruh hastası, twitter, instagram, facebook, whatsapp ne gibim varsa hergün her saat kontrol başında. Hayır sonra o gibin kalkmadığı hatun da kalmıyor. Erkeksiniz pardon ya. ihtiyaçlar falan . Ay nasıl yazdım ben bunu. Ay ben nası yaparım bunu ya. Ay! tak yiyeyim durun ben.
Asıl taku siz yiyin tabi. Ama işte. Amalar. Çünküler. Öyle değil aslında böyleler. Çok şeyler dönüyor lan! Alsalar bizi kucaklarına çocuk sever gibi. Öyle açız çünkü sevgiye, öyle muhtacız. Kimimiz sadece yanaklarını bi kızın zütüne yaslayıp uyumayı hayal ederken, bi diğeri kalçasını iki yana açtırıp arasına erkekliğini sığdırabileceği birini ister. Benim gibi ‘dangozlar’ sırta alınıp köşe bucak dolaştırılmak ister.

Ah ulan!
Sevmek istiyorum. Çocuk sever gibi ama. Usul usul, kırmadan dökmeden, hırçınlaşmadan. Dikkat edin mesela sevgililer, sevgili olabilenlerin çoğu hırçındır. Birbirine nefret, öfke kusuyor herkes ama yine de birarada kalabiliyorlar. işin kilit noktası o belki. Becerebiliyorlar bunu, tabi sonrasında da birbirlerini becererek kutlama yapıyorlar.

Geliyor bahar ayları, gevşesin lastik donları. Biliyorum böyle değil aslı.
Sevin, sevişin. Ömür bitmiş lan! 30 koca sene geride kalacak bir kaç aya. Su misali geçip gitti. Kimi sevelim abi? Kim sevsin bizi. Kim?