saygılar siyah zemindeki beyaz kareler

en lanet anımı anlatacağım şimdi

ne kadar daha olgun olsakta karanlıktan çok korkardım

okuldayken bi gün elektrikler yoktu (2. sınıfta ) tuvaletim gelmişti ama çok korkuyordum

çünkü karanlık bölge olmuştu artık tuvalet

öğretmenden beni tuvalete zütürmesini istedim

olmaz kendin git dedi şerefsiz

işte o gün en korktuğum şeyle yani karanlıkla yüzleştim

kötü mü oldu hayır artık korkunun sadece yalan olduğunu öğrenmiştim

korkuyla tuvalette şöyle baş ettim : şarkı söyledim ve orada öcü denen şeyin olmadığını anladım

artık cesurdum .

e ammcık sadade gel

sert oynadım

insanlara kaba davrandım

çok ihtiyacı olmayana yardım etmedim

tam bir pisliktim

olduğum tak çukuruna benzemiştim

sözümü sakınmıyordum milletten ağzına sıçıyordum tabiriyse

sert , anlayışsız , inatçı olmuştum

bilgiliydim kültürlüydüm ama hak ettiğim değeri görmemiştim bunca yıl , ben toleras gösteren taraf olmuştum

lisedeki kız hala sınava mı hazırlanıyorsun diye dalga geçiyordu

başkaları askere gitmedin mi diyordu

ben bununla baş etmeyi oldum

kırıcı oluyordum artık

şu güne kadar görmediğim saygıyı görüyordum ama

neymiş deveye diken insana giben

kastım kendimi

çok çalıştım

bana olmaz ,

yapamazsın diyen binlere inat ,

bana karşı olan tüm güçlere inat ,

tıptaydım artık

gibtim

bana

yan

bakanı

daha 1 yıl vardı sınava ne çoktu demi

neyse sınav yılı geldi

en yakın kankim dediğim bin merveyi çaldı benden

o fen lisesine gitti

bense o yıl bir özel ders öğretmeni tarafından kovuldum

ergenliğinde etkisiyle yattım ,

yani senin anlayacağın çözülmüştüm

hayat desem ne desem bilemiyorum bitmiştim

geriye dönmeye çalışıyordum o eski dersler yaptığım yıllara ama olmadı

kayaya çarptım

dibi görebiliyordum artık ama hala dipte değildim

sen hala dibi görürken düşmeye devam etmenin ne olduğunu bilir misin

neyse çalışkan bi çocuktum

gelelim 90 ların sonuna

o yıllar çok renkliydi ,

ecevit gerçekten adamın hasıymış o zamanlarda ülkede bir özgürlük ortamı vardı

paramız yoktu ülkecek ama mutluyduk ,

inan o yaşta bi insanın hissedebileceği kadar güzel bir ülke vardı ecevitin ilk 2 yılında

sınıfa yeni gelen çocuğukla kanka oldular

yanlızlığı ve satılmayı tattım

tuzluydu , belkide insanlar beni sevmiyordu

sonra bi gün başka bi arkadaş yanına oturmam için çağırdı geçtim oturdum

normal çocuktu , neşeliydi biraz kaynadım insanlara

güzel günler geri gelmişti ,

ama kısa süreliğine

kendimden çok bahsettiğim için

yukarıdaki yazıyı yazdım

çok uzun muzun demeyin

okuyun

size faydası olur sonraki 50 yılı iyi yorumlarsınız

up up up

son kez up up up

up up up

1 kişi bile okumaz mı am züt meme yazsak çöreklenirlerdi

bunu burada yazmamın da bir nedeni var

eminim en büyük yükseliş mutlaka burası gibi tak çukurlarından olur

araştırmaya başladım

püritenler , wasplar gücü ve bilgiyi elinde tutuyordu

yani hedefim arı kovanıydı

bunların açtıkları projelere girmeye çalıştım

wasplar çok yamandır tuttuğunu koparan insanlar bunlar : https://www.youtube.com/watch?v=pw1XGOT5LgI

tıptaydık artık güçlü olan

elit olan kesime adım atmıştık

ilk 3 yıl çok gibko geçti

beklediğimi bulamadım

çareyi ülke dışında aramaya başladım

up up up

yurt dışında açılan proje yarışmalarına girmeye başladım

aynı dili konuşmuyordum bu ülkedeki insanlarla

bilgi birikimi daha fazla olan

bilgiye bilen insana değer verilen

aaa bu da çok biliyo denmeyen bir yer arıyordum kendime

@25 şukuladım. eceviti özledik

reserved

mıt The Whitaker College of Health Sciences and Technology ' nın açtığı bi projeydi bu

2. olmuştum

daha o zamanlar subliminal olayları patlamamıştı

sonradan anladım bu adamlar bize subliminal olayı ile ilgili bi proje yaptımışlar

3 ay staj hakkı kazandım

yazın 3 ay bostonda kalacaktım

artık prestij ve yükseliş zamanıydı

lıse hayatının sonuna kadar kendımı okuyorum sandım yemın edıyorum boyle bısı olamaz..

şu abd çin hakkında yazdığın uzun yazıyla alaklı yorumum: senin yazacğaın şeyi gibeyim dıbına kodugumun cocugu türkçe hocanı gibeyim görüşünü gibeyim amcık o nasıl klavye o ne anlattın lan sen amcık. tamam sakinim.