Yaşlandığımı hissetmiştim artık . Akıp giden günler bitirmeye yüz tutmuştu beni . Sessizliğin çınlaması içerisinde anlatmaya karar verdim . Her şeyin gün yüzüne çıkma vakti artık gelmişti . Gelecek kendini benden saklamıyordu . Geçmişi ise ben oluşturuyor gibi hissediyordum . Yaptığım onca şeyden sonra tarih beni affeder mi bilmiyordum . Saçma gelebilir ama yapmak zorundaydım ...

Yeni yeni aklım kendini göstermeye başladığı vakitlerden henuz 12 yaşlarındaydım . Babam ve annem hakkında bildiklerim babam memurlukla geçincemeye çalışan bir işçi , annem normal bir ev hanımı . Bir zamanlar onların yanında olduğum ... neyse bu kadar yeter .

Islıklar etrafı kaplamıştı ki odama çekilmem gerekirdi . Içimdeki muhalefet duygusunu engelleyememiştim . Sakin bir şekilde odama gittim . Örtünün altına kitaplarımı koydum . Yatağın altına girdim sessizce beklemeye başladım . Tahta kuruları etrafımda dolaşıyordu . Çocuk olmama rağmen korkmadım . Sessizce durmakla yetindim . Demirden kapı bir anda açıldı . Masanın üzerine yemeğimi koydular . Patetes püresi vardı yine . O zamanlar o bile benim için pirzola gibiydi . Yatağımın yanına geldi . Hafif tokuplu kundurası vardı . Örtümü kaldırdığını seslerden ve haykırışından anladım . Hızlıca dışarı çıktı . Dışarı çıkamazdım , beni dışarıda arayacaklarını biliyordum . Sessizce doğruldum kapıyı dinlemeye başladım . Koşuşturma sesleri geliyordu . Ses kesilince yavaşça kapıyı araladım kalorifer odasına gitmem lazımdı ama orada olma olasılıkları da vardı . Merdivenler 5 oda ilerideydi . Dışarı da çıkabilirdim ama büyük ihtimal yakalanırdım . Sessizce merdivenlere doğru hızlı adımlarla yürüdüm hata kabul edilmezdi . Ayağımdaki terliği çıkardım birisini yukarı doğru çıkan merdivene koydum . Sessiz bir şekilde aşağı bodruma indim . Merdivenlerin ortasına öbür terliğimi ters bir şekilde koydum . Içerde birisi olabilirdi . Bunu öğrenmem lazımdı . Ağlamaya başladım bu düşünceler beni yormuştu . Dayanamıyordum artık . Hıçkırmamak için kendimi zor tuttum . Bodrumun sonundaki duvarın dibi zifiri karanlıktı . Oraya gittim ve vucüdumun her köşesine yumuldum . Sıra son hamleye gelmişti . Çattt ... Elimi yere tüm gücümle çarptım . Elim uyuşmuştu ama dayanmam lazımdı . Beklemeye başladım ki kalorifer kapısı açıldı içeriden bir adam çıktı . Yıllardır beklediğim an gelmişti . Bunu hissediyordum . Adam etrafa bakındıktan sonra merdivenlere doğru yürüdü . Merdivenlerden yukarı baktı . Tam geri dönecekti ki yerdeki terliği gördü . Bir şeyler mırıldandı ve hızlıca kalorifer odasına gitti . Içerdeki adama bilmediğim dilde bir şeyler söyledi . Ikisi birlikte dışarı çıktılar ve merdivenlerden çıktılar . Kaybolmuş gibiydim hiçbirşey hissetmiyor ve düşünmüyordum . Rüyadaydım sanki uçmak istesem uçacaktım . Tanrı dileklerime cevap vermişti . Doğrulmaya başladım . Odaya doğru ilerledim . Kapı açıktı içerisi kömür doluydu . Içeriye girdim . Boğultucu bir havası vardı . Ağzımdan nefes almamaya gayret ettim . Her an buraya gelebilirlerdi . Sessizce düşünmeye başladım . Kömürlerin arasında yuvarlanmaya başladım . Burnum dolmuştu . Köşeye gidip sessiz bir şekilde temizledim . Simsiyahtı . Kömürlerin arasına yattım üzerime de bir kaç kömür koydum . Etrafı göremiyordum . Kapı bir anda kapandı . Artık her şey şansıma kalmıştı ya içerdeydi ya da dışarıdan kapıyı kapatmışlardı . Işimi şansa bırakamazsım lakin şuan buradan kurtulabilmek için son şansımdı . Kalbim yerinden fırlmak üzereydi . Yavaşça kolumu kaldırdım . Üzerimdekileri kenara koydum . Manzaraa karşısında şaşkına döndüm . Akranım olan birisi karşımda duruyordu . Beni izlemeye başladı . Ben ise sessizce susmasını işaret ettim . Yanıma gelmesini işaret ettim . Olamaz kapı aniden açıldı . Vücudumun yarısı kömürün içindeydi . Iki adamdan birisi gelmişti . Çocuk ağlamaya başladı . Adam ise çocuğu kucağına aldı . Çocuk çırpınmaya çalışınca ani bir hareketle çocuğu bayıltması bir oldu . Hemen ayağa kalktım . Geri döneceklerdi onun ben olmadığını diğerleri biliyordu . Bu kömürlüğün bir havalandırması olmalıydı . Etrafı süzdüm ve bir yerden ışık geliyordu . Tavanın köşesindeydi . Kömürlerin üstünden oraya doğru tırmandım . Havalandırma parmaklarını söküp içine girdim . Parmaklıkların arkasından tutup havalandırmaya tekrar taktım . Havalandırmanın içinde ilerlemeye başladım . Küçük olduğumdan rahatlıkla ilerleyebiliyordum . Yukarı doğru kıvrımlar vardı . Bir zıpladım olmadı . Iki olmadı . Yapmak zorundaydım tüm inancımı takındım . Gücümü toplayarak tekrar zıpladım . Bu sefer başarmıştım . Biraz daha ilerledikten sonra ışığı gördüm . Hızlıca ilerledim . Her şey bitmişti sanki oysa ki her şey yeni başlıyordu . Çıktım dışarı . Derin bir nefes aldım . Hüngür hüngür ağlamaya başladım . Mutluluk gözyaşlarıydı bunlar . Ileriye doğru koştum . Amacım olmadan hayatımda olduğum en masum bir şekilde . Evler in arasında büyük bir park vardı . Yemyeşildi . Ilk defa bu kadar rengi bir arada görmüştüm . Kendimi çimlere attım . Uzandım . Eski tahta yatağımdan kat kat daha rahattı . Gözlerim bilinçsiz bir şekilde kapanmaya başladı . En rahat uykuma girişi yaptım en sonunda ...

Yaşlandığımı hissetmiştim artık . Akıp giden günler bitirmeye yüz tutmuştu beni . Sessizliğin çınlaması içerisinde anlatmaya karar verdim . Her şeyin gün yüzüne çıkma vakti artık gelmişti . Gelecek kendini benden saklamıyordu . Geçmişi ise ben oluşturuyor gibi hissediyordum . Yaptığım onca şeyden sonra tarih beni affeder mi bilmiyordum . Saçma gelebilir ama yapmak zorundaydım ...

Yeni yeni aklım kendini göstermeye başladığı vakitlerden henuz 12 yaşlarındaydım . Babam ve annem hakkında bildiklerim babam memurlukla geçincemeye çalışan bir işçi , annem normal bir ev hanımı . Bir zamanlar onların yanında olduğum ... neyse bu kadar yeter .

Islıklar etrafı kaplamıştı ki odama çekilmem gerekirdi . Içimdeki muhalefet duygusunu engelleyememiştim . Sakin bir şekilde odama gittim . Örtünün altına kitaplarımı koydum . Yatağın altına girdim sessizce beklemeye başladım . Tahta kuruları etrafımda dolaşıyordu . Çocuk olmama rağmen korkmadım . Sessizce durmakla yetindim . Demirden kapı bir anda açıldı . Masanın üzerine yemeğimi koydular . Patetes püresi vardı yine . O zamanlar o bile benim için pirzola gibiydi . Yatağımın yanına geldi . Hafif tokuplu kundurası vardı . Örtümü kaldırdığını seslerden ve haykırışından anladım . Hızlıca dışarı çıktı . Dışarı çıkamazdım , beni dışarıda arayacaklarını biliyordum . Sessizce doğruldum kapıyı dinlemeye başladım . Koşuşturma sesleri geliyordu . Ses kesilince yavaşça kapıyı araladım kalorifer odasına gitmem lazımdı ama orada olma olasılıkları da vardı . Merdivenler 5 oda ilerideydi . Dışarı da çıkabilirdim ama büyük ihtimal yakalanırdım . Sessizce merdivenlere doğru hızlı adımlarla yürüdüm hata kabul edilmezdi . Ayağımdaki terliği çıkardım birisini yukarı doğru çıkan merdivene koydum . Sessiz bir şekilde aşağı bodruma indim . Merdivenlerin ortasına öbür terliğimi ters bir şekilde koydum . Içerde birisi olabilirdi . Bunu öğrenmem lazımdı . Ağlamaya başladım bu düşünceler beni yormuştu . Dayanamıyordum artık . Hıçkırmamak için kendimi zor tuttum . Bodrumun sonundaki duvarın dibi zifiri karanlıktı . Oraya gittim ve vucüdumun her köşesine yumuldum . Sıra son hamleye gelmişti . Çattt ... Elimi yere tüm gücümle çarptım . Elim uyuşmuştu ama dayanmam lazımdı . Beklemeye başladım ki kalorifer kapısı açıldı içeriden bir adam çıktı . Yıllardır beklediğim an gelmişti . Bunu hissediyordum . Adam etrafa bakındıktan sonra merdivenlere doğru yürüdü . Merdivenlerden yukarı baktı . Tam geri dönecekti ki yerdeki terliği gördü . Bir şeyler mırıldandı ve hızlıca kalorifer odasına gitti . Içerdeki adama bilmediğim dilde bir şeyler söyledi . Ikisi birlikte dışarı çıktılar ve merdivenlerden çıktılar . Kaybolmuş gibiydim hiçbirşey hissetmiyor ve düşünmüyordum . Rüyadaydım sanki uçmak istesem uçacaktım . Tanrı dileklerime cevap vermişti . Doğrulmaya başladım . Odaya doğru ilerledim . Kapı açıktı içerisi kömür doluydu . Içeriye girdim . Boğultucu bir havası vardı . Ağzımdan nefes almamaya gayret ettim . Her an buraya gelebilirlerdi . Sessizce düşünmeye başladım . Kömürlerin arasında yuvarlanmaya başladım . Burnum dolmuştu . Köşeye gidip sessiz bir şekilde temizledim . Simsiyahtı . Kömürlerin arasına yattım üzerime de bir kaç kömür koydum . Etrafı göremiyordum . Kapı bir anda kapandı . Artık her şey şansıma kalmıştı ya içerdeydi ya da dışarıdan kapıyı kapatmışlardı . Işimi şansa bırakamazsım lakin şuan buradan kurtulabilmek için son şansımdı . Kalbim yerinden fırlmak üzereydi . Yavaşça kolumu kaldırdım . Üzerimdekileri kenara koydum . Manzaraa karşısında şaşkına döndüm . Akranım olan birisi karşımda duruyordu . Beni izlemeye başladı . Ben ise sessizce susmasını işaret ettim . Yanıma gelmesini işaret ettim . Olamaz kapı aniden açıldı . Vücudumun yarısı kömürün içindeydi . Iki adamdan birisi gelmişti . Çocuk ağlamaya başladı . Adam ise çocuğu kucağına aldı . Çocuk çırpınmaya çalışınca ani bir hareketle çocuğu bayıltması bir oldu . Hemen ayağa kalktım . Geri döneceklerdi onun ben olmadığını diğerleri biliyordu . Bu kömürlüğün bir havalandırması olmalıydı . Etrafı süzdüm ve bir yerden ışık geliyordu . Tavanın köşesindeydi . Kömürlerin üstünden oraya doğru tırmandım . Havalandırma parmaklarını söküp içine girdim . Parmaklıkların arkasından tutup havalandırmaya tekrar taktım . Havalandırmanın içinde ilerlemeye başladım . Küçük olduğumdan rahatlıkla ilerleyebiliyordum . Yukarı doğru kıvrımlar vardı . Bir zıpladım olmadı . Iki olmadı . Yapmak zorundaydım tüm inancımı takındım . Gücümü toplayarak tekrar zıpladım . Bu sefer başarmıştım . Biraz daha ilerledikten sonra ışığı gördüm . Hızlıca ilerledim . Her şey bitmişti sanki oysa ki her şey yeni başlıyordu . Çıktım dışarı . Derin bir nefes aldım . Hüngür hüngür ağlamaya başladım . Mutluluk gözyaşlarıydı bunlar . Ileriye doğru koştum . Amacım olmadan hayatımda olduğum en masum bir şekilde . Evler in arasında büyük bir park vardı . Yemyeşildi . Ilk defa bu kadar rengi bir arada görmüştüm . Kendimi çimlere attım . Uzandım . Eski tahta yatağımdan kat kat daha rahattı . Gözlerim bilinçsiz bir şekilde kapanmaya başladı . En rahat uykuma girişi yaptım en sonunda ...