satanist sevgilimle hikayemi anlatıyorum

http://inciswf.com/1293107129.swf

picler nasıl konu acılıyor.

anlat panpa

tüylerim birden diken diken oldu. gözlerim fal taşı gibi açıldı. aklıma direk meltem geldi, fakat kendisiyle aramızda yaklaşık 800 kilometrelik mesafe vardı. nasıl gelebilirdi ki buraya ? kekeleyerek, "hahahayır abi ne kaakarıştırayım" gibi bir şeyler söyledim ve birden nefesim kesiliyormuş gibi oldu. zaten çok sağlıklı birisi de değilim, hemen kendimi dışarı attım ve koşarak uzaklaştım oradan. arkama bakmadan yaklaşık 2 km koştum. öyle koştuğumu bir köpek kovalarken biliyorum vallahi, ne yalan söyleyeyim. yoruldum ve durdum, arkama bakayım dedim. marketin olduğu yer zor da olsa görünüyordu, ancak farklı bir boyutta gibiydim. dikkatlice bakınca bana meltem'in oradan bakıp gülümsediğini gördüm. sonra o korkuyla çığlığı bastım, ondan sonra orada ne oldu hatırlamıyorum zaten hastanede uyandım...

birkaç gün müşahade altında tuttular beni, taburcu oldum sonra. eve gitmeye korkuyordum, bilmeyenler için söyleyeyim yalnızdım annemler tatile gitmişti, yani içimden bir şey gitmememi ısrarla vurguluyordu. tuhaf birisiyim zaten, içgüdülerime muallaklik olsun diye ne düşünürsem tersini yaparım. bindim otobüse eve doğru yola çıktım. ama aklım hala o geceki olaydaydı, ya yine olursa diye düşünüyordum. artık belirli bir noktadan sonra panik atak olduğumdan şüphelendim. her neyse eve yetiştim, direk bilgisayarın başına oturdum. messenger hesabımı açtım bir sürü e-posta olduğunu gördüm. yaklaşık 55 tane olması lazım, hatırlamıyorum. sitenin sahibi kötü bir şey mi oldu vs. sözde yağ çekme ayakları falan mail atmış, yarram oldu huur çocuğu ağzım zütüme dönüyordu. o an yazmadım arşivledim mesajını. diğerleri hep meltem'imdendi, merak etmiş beni. sırayla okurken bir tane mesajına tıkladım, yazan yazı aynen şuydu: "sıra sana da gelecek!". baktım msnde açık meltem, hiç hal hatır sormadan "bu mesaj ne, ayrıca geçen ne oldu, bana ne yaptın!" diye atarlı bir yazı yazdım.

dinleyen varmı lan tak takuna yazmayayım

anlatma

cevap şaşırtıcı beyler: "ben yazmadım." kamerayı falan açtık neyse, bu sefer biraz yorgun gördüm onu. sormadım hiç telaştan, ve "sen satanist misin ?" diye sordum. başlarda inkar etti fakat sonra söyledi gerçeği. kendisi satanistti. birden ağlamaya başladı, ne olduğunu soramadan her şeyi bir bir anlatmaya başladı. babası luciferian bir aileden geldiği için sürekli ayinleri görmüş. çocuk yaşta hemde, pgibolojisi çok kötü etkilenmişti, bunun için belli bir şeyden sonra kendinin de satanizmden zevk aldığını söyledi. başıma gelenleri falan anlattım ona, "hepsinden haberim var, ben gönderdim.." dedi. nasıl bir belaya bulaştım ben? ne yapacaktım ? gerçekten artık kriz geçirecektim. meltem bana "bunları unut, ben sende mutluluğu buluyorum. hani beni her halimde kabul edecektin?" dedi. ağlamaklı bir ses tonuyla ben "her şey tamam ama satanistlik nedir ya ?" dedim. gerçekten hayal kırıklığını en ağır şekilde burada yaşadım ben...

"seni anlayabiliyorum. yakında ankara'ya geleceğim, sen de gel buluşalım. belki beni sevdiğini gözlerime bakarak söylersen her şey istediğin gibi olur * " yazdı. neden söyledi bilmiyorum ama, anladığım kadarıyla beni coşturmak istiyordu. biraz sakinleşince cevap yazdım, "tamam sevgilim, yarın bilet alıyorum." yannanlara doğru atılan adımlar vol1, hadi bakalım. am uğruna zütten olacaktık ama bunu o zamanki aklıma anlatın. ve tekrar uyarıyorum beyler, buradan sonra cesareti olmayanlar okumayı bıraksın lütfen. nerede nasıl anlatacağımı bildiğim için, konu sizin hafızanızda gayet güzel canlanacak. olayları yaşamış gibi olacaksınız. sizden tek isteğim, cesaretiniz yoksa bu entry'den itibaren bırakın okumayı. beni onca kişinin vebaliyle başbaşa bırakmayın, giberün.

her neyse beyler, basit kafalılardan kurtulduk diye umuyorum ve devam ediyorum. konuşmamız bitti meltem ile, bilgisayarı kapattım ve yattım. kendimi gibiş pgibolojisine hazırladım falan, lusid deneyeyim dedim ve rüyamda birçok ciks pozisyonunu denedim. bildiğiniz sanal kerhane yaptım rüyamı, ancaak... birden rüyamın kontrolünü kaybettim. bütün o gibiş sahnesi kayboldu. yannanımla ortada kaldım. bomboş, dar ve penceresiz bir odada buldum kendimi rüyada. uyanmaya çalıştıkça, çığlık sesleri geliyor ve meltem'in sesi yankılanıyordu. bir kapı gibi bir şey açıldı durduk yerde. oraya gitmeye çalışıyorum fakat o karanlıktan bir şey geliyor ve beni içeriye kenetliyordu resmen. o karanlık şey birden içeriye girdi, yüzünü göremiyordum fakat içgüdüsel olarak meltem olduğunu hissediyordum. kapşonlu gibi bir şey vardı üstünde, net hatırlayamıyorum amk aradan 4 yıl geçti neredeyse.

kapşonu yavaş yavaş açtı, kısa kızıl saçlı güzeller güzeli meltem, karşımdaydı. her şey normale dönüyor gibiydi. rüyanın başı cinsellik doluydu ve artık kontrol edebiliyormuş gibi hissetmeye başladım. şeytanın oyununa geldim. rüyada meltem'i çıplak bir şekilde hayal ettim ve en azdırıcı şekilde yanıma gülerek geliyordu. yaklaştı ve birden kıpkırmızı gözleriyle buluştum, üzerime öyle ürkütücü bir çığlık attı ki... öyle bir uyanışım vardı, görmelisiniz. hani blendax ile osbir çekip işersiniz ya, bağıra bağıra. aynen öyle :d her neyse uyandım, ama yastığım su gibi. terlemişim, zaten geceliğin haline diyecek yok.

telefona baktım o refleksle. annemler aramış, 37 cevapsız arama. bir şey mi oldu acaba diye aradım, halimi hatrımı sormak için aramışlar. ben de dertleşecek birisini arıyorum tabi. öyle konuştuk falan neyse, sonra aklıma otobüs geldi. "hasgibtir!" diye yataktan fırladım kahvaltı bile yapmadan otogara koştum. son anda da yetiştim. yaklaşık bir hafta kalıp milli olacağım için heyecanlıydım tabiki, meltem'i arayıp yola çıktığıma haber verdim. 8 saatlik yolculuktan sonra akşam vakti ankara otogarı'na indim ve meltem'im ile otogarda buluştuk. hani filmlerde olur ya, iki çift uzun süre ayrı kalır sonra havaalanında görüşünce koşarlar sarılırlar öpüşürler falan. koştum, koştum, koştum... sevgilime sarıldım, o kadar içten sarıldı ki bana... sonra dudaklarıma yapıştı, sanki yıllardır cikse susamış birisi gibi. otogarda, milletin içinde yaklaşık yarım saat öpüştük. sonra koluma girdi ve milletin şaşkın bakışları arasından sıyrılarak taksiye bindik.

sürekli birbirimizin gözlerine bakıyorduk, gülüşüyorduk takside. o bana gülümseyerek bakmaya başladı, ve kontrolümü yine kaybetmeye başladım. kötü oldum birden bire, halüsilasyonla karışık meltem'e "yine mi hipnoz.." dedim ve "ne hipnozu ?!" tepkisiyle karşılaştım. ama ön yolcu koltuğunda bir tane adam oturuyordu. sürekli bana bakıyordu ve pis pis sırıtıyordu. o anki ruh haliyle birden taksinin el frenine yapıştım ve arabayı trafiğin ortasında durdurdum. dışarı fırladım. o silüet hala beni takip ediyordu...

http://alkislarlayasiyoru...lat-arif-annesini-dovuyor

ayrıca sarıyo hikaye panpa okuyorum.

ya pgibolojik sorunlarım var, başladım yine diyerek meltem'e bağırıyorum. o da ne sorunu ya diye şaşırıyor sürekli... ama sorunlu olmadığımı biliyordum, adım gibi hem de. sanki o silüet, bana sorunlu olduğumu söyletiyor gibiydi. yavaş yavaş, bariyerlerden kafamı kaldırdım ve usulca kafamı meltem'e çevirdim. ona: "o yine burda... " dedim. mevzuyu anladı, bana da satanistlik aşılamıştı kevaşe. artık şeytanı görebiliyordum. ansızın hem de... birden latince bir şeyler geveledi meltem, o silüet yavaşça meltem'in yanına geldi ve bir füze gibi yukarı yükselerek kayboldu. meltem bana döndü ve yine içten bir tebessüm etti. bana "aramıza hoşgeldin." dedi. beyler harbiden yannanlara geldim o zaman, yaklaşık bir yıl satanist hayatı yaşadım.

neyse, bizim bir tahir vardı. lise arkadaşım. bayağı da zengin bir binti sülalecek. ankara'da 2 tane evleri vardı, onu aradım. evlerden birinin lazım olduğunu söyledim, o da bir dükkanı tarif etti anahtarın orada olduğunu söyledi. gittik, anahtarı aldık. ev zaten dükkandan 50 metre ötedeymiş, girdik eve. meltem içeri geçti, çantasını falan açtı. ben de dolabı karıştırıyordum bizim muallak tahir viski falan bırakmış mı diye... içecek bir şeyler buldum, biraz zıkkımlandım falan neyse içeri geçtim. televizyonun başında romantik film arıyorum, birden bir yıkılma sesiyle "annannnıskkkyyym" diye sıçradım oturduğum yerden. etrafa korkuyla bakmaya başladım, bir yandan da meltem'e bir şey mi oldu diye bir endişe sardı. bütün cesaretimi topladım ve yatak odasına doğru ilerledim. kapının altından ışık görünüyordu, izlediğim korku filmlerinden esinlenerek içeri birden daldım.

not: beyler satanizm sadece kedi kesme değil. luciferizm gibi dallarında insan kurban etmek de var. günümüz vampirleri birer satanisttir. ayrıca spiritüel satanizm ise cinsel işkenceden sadistik zevk almaktır, ok ?

reserved

dıbına koyim, bütün beklediğimin tersine meltem üstünü değiştiriyordu. valizi çekerken askılığa takılmış o devrilmiş. "çok korkuttun beni." dedim meltem'e. güldü ve gelip bana sarıldı. yine beni benden aldı ve "sen benden daha ödleksin." dedi. gülsem de, içimden: "amnı gibtiğim tabi korkucam satanistle aynı evde yaşıyorum" dedim. hayır beyler, düşüncemi okumadı. sadece beni öptü ve mutfağa geçti. siyah bir kısa tayt ve uzun bir penye giymişti üstüne, gayet de güzel olmuştu. fakat onun dışında benim dikkatimi çeken şeyler vardı. valizin kenarından kanlı bıçağa benzer bir şey görünüyordu, ve her geçen saniye kalp ritmim daha da artıyordu...

oyuncak gibi bir şey değil, belki de ayinden kalma şeylerdi. ama benim araştırdığıma göre satanistlik öyle serumdan kan sömürme gibi basit bir şey değildi. çeşitli ritüellerle ve sözlerle şeytanı çağırıp, kedi kanı içerek kutsanma vs. vardı. belki de bir kedinin kanıydı. her neyse, bir heyecanla yavaş yavaş valize doğru gitmeye başladım. yaklaştıkça daha da heyecanlanıyordum. ve yaklaştıkça sanki farklı bir boyuta geçiyor gibiydim. sanki valizde bir büyü vardı... ama valize dokunamıyordum, tam tersine aynı kutuplarmış gibi beni itiyordu. aniden meltem beni çağırdı, "n'apıyorsun orada ?!" diye. sinirlenmiş olmalı ki bağırdı bana. galiba tahmin ettiğim gibi ayin malzemeleri vardı valizin içinde. ben de "hhiihihihiiç aşkım, dışarıdan bir ses duydum da ona bakıyordum." desem de, inanmadı. "neyse, gel hadi bir şeyler yiyelim sonra sana sürprizim var." dedi..

okuyan varsa söylesin amk