satanist roman gercek yasanılmıs dizelere döktm

selam binler. Sözlükte yeniyim, öyle mal mal oturuyodum dedim ilk baslıgımı basımdan gecen ve dizelere döktugum romanla acmak istedim.
bazılarınız sktr git ne gerek var inandırıcı degil bazılarınız ise anlat bekliyoruz diyebilir sizden gelen tepkiye göre devam edecem. hala yazmakta oldugum romanın ilk partından bi paylasımla baslıyorum.

Haziran aylarıydı.. Okullar kapanmış ben ise son yılımı tamamlamış okuldan mezun olmustum

hayliyle sınavdan cıkmış üzerimden kısmende olsa bir agırlık kalkmış oyalanacak ve tüm yılın stresini atacak bişeyler yapmak istiyordum

Babamın hafif astım hastalıgından dolayı belirli işlerini üslenmiş bazı il dışı işlerine ben bakmaya başlamıstım

pazar sabahı saat 10:00 civarlarında kırıkkaleden ayrılmış ankarada olan işe gitmek icin yola koyulmustum

otobüsten indim ve bir dolmuşa atlayarak sıhhiye koprusune kadar ilerledim

Üstümde anlam veremedigim bi durgunluk vardı karşıya gecmek icin aracların gecmesini beklerken bi ara gözüm 2 cift göz ile karsı karsıya geldi

Gözleri uzunca boyanmış altlarına simsiyah kalem cekilmiş 2 siyah göz...

Gözümü kaçırmak istedim fakat birsey beni o 2 göze cekiyordu tam karşımda dolmuş bekliyordu..

Hic becerememde böyle şeyleri okul yıllarımda nede kolay oluyordu genclik kanının hızlı aktıgı dönemler diye ondan soylenirdi heralde..

Kolunun birinde cantası asılı digerinde mavi bir poşet icerisinde aldıgı bi kac kıyafet..

Karşıya gectim.

Yanında hic birsey demeden bende onunla dolmuş beklemeye başladım gidecegim istikamet tam zıt olmasına ragmen...

bu sırada aklımda ne iş kalmıstı ne güç tek derdim o bir cift siyah göz olmuştu.

dolmuş gelmişti arkasına oturdum inecegi yerde beraber indik

bir kac adım attık sonra duraksadı bana döndü

-Buranın yabancısısın degilmi?

-Afallamıştım. Konuşmaya yeltendim olmadı dilim sanki kitlendi sonra inceden evet diyebildim

-Gülümsedi.Ben sevgi dedi

-Sercan

-Gidecegi yere kadar bıraktım. yolda elimdeki kağıtları sordu, şaşkınlıktan onları iyice unutmustum ufak tefek şeyler deyip geciştirmistim

Evine geldik. Aslında yarım saat yurumuştuk megersem inecegi yerde inmemiş ve benim onunla inecegimide biliyormuş dedigine göre...

Yapmasını pek bilmem ama istersen gel çay icelim dedi

O an hayliyle bayagı bi duraksadım ve agzımdan tek cıkan söz

Annenler ? oldu


Gülümsemeye devam ediyordu

-Annem ile babam ayrı ben annemle kalıyorum annem haftada 2 kez eve gelir işlerinden dolayı yalnız yaşamaya alıştım

dedi

Sessiz ve birazda şaşkın bir sesle
tamam diyebildim

Bu arada telefonumun şarjı bitmiş işleri hallettikten sonra amcamlara ugrayacaktım.

bana ulaşmaya calıstıklarını bildigim halde nedense bu duyarsızlık beni rahatsız etmiyordu aklımı almıştı o siyah göz...


Bir çay icin oturulan sohbet uzamış caylar vodkaya dönüşmüştü.

Aslında pek beceremem icmeyi...

Ben icerken sadece bana bakıyor ve yüzünde hala o gülümseme vardı,

benimde icimde hala o anlam veremedigim endişe...

Oldugum yere sızmışım sabah gözlerimi yalnız bir yatakta acıyorum bi ara kendimle tüm bu görduklerimin acaba rüyamıydı sorusuyla celisiyorum
-Günaydın sercan uyandınmı?


Caps olarak sadece kızın fotoları mevcut onuda ileride atacagım