satanist hikayemi anlatıyorum

evet, devam et amk

devam bin

reserved

okuyoruz devam et ama ekşici gibibaya, lümpen kelimelerini kullanma ip adresinden bulur zütünü giberim

Adam ağır entel beyler reserve

reserved

devam etsene amcik dinliyoz 1kisi bile dinlese anlatcam dedin

Okuyoruz @21'de kaldım

rezerve

arkadaşlar işlerimin arasında yazmaya çalışıyorum,
o sebepten sürekli yazamıyorum.
ama tabi ki merak etmeyin hikaye bitecek.

bu arada birazdan devam edeceğim.

şimdi hikayeyi bir kaç ay ileri sarıyorum.
part 2 nin, ortasına geliyoruz.
burada anlatacaklarım,
muhtemelen sizin asıl duymak istedikleriniz olacak.
part 2 nin yarısından, part 3 ün diğer yarısına kadar,
gerçekleşen tüm olaylar sizin mantık sınırlarınızı zorlayacak.
bazı durumlarda illegal olabileceği için,
"dokundurma"lar yapacağım, muhtemelen ne demek istediğimi rahatça anlayacaksınız.
sizlerden istediğim şey,
bu bölümün oldukça ağır olabileceğini bilmeniz ve ona göre okumaya devam etmeniz.
şimdiye kadar, benim nasıl biri olduğumu,
ve etrafımdaki insanların ne tip insanlar olduğunu,
bu sürecin, sadece ruhsal sürecin nasıl geçtiğini okudunuz.
hikayenin devamında olacaklar,
bunların yüzlerce kat daha ağırı.

hikayeyi, doğrudan satanist kısımdan başlatacağım.
daha sonra geri dönüp, nasıl üye olduğum,
aralarına nasıl katıldığımı anlatacağım,
ardından part 3 ile birlikte final yapacağız.

hazırsanız başlıyorum.

ben, kemal, cenk ve aşkın dar bir sokaktan devam ettikten sonra,
bir gay bara girdik.
nereye gittiğimizi bilmiyordum,
yollar karmaşarık ve pisti.
dediğim gibi alışık değildim fakat bunu yapmayı çok istiyordum.
cenk içeriye bizden bir dakika önce girdi,
daha sonra çıkıp bizi çağırdı.
kapıdan ilerleyerek, hiç kalabalığa karışmadan
barmenin önünden sola saptık.
aşkın ve kemal barmene selam verdi.
birbirlerini tanıyorlardı.
soldan devam ettikten sonra tekrar sola dönünce ufak bir
kapı ile karşılaştık.
bir iki merdiven aşağıya inip, ufak bir çelik kapı idi bu.
cenk bizden önce kapıyı açmıştı.

girdiğimiz yer bir holdu.
her taraf toprak ve kilden yapılmış gibiydi.
üstümüzde loş bir sarı ışık vardı.
hol, diğer üç odaya bağlıydı, hepsinin tahtadan kapıları vardı.
solumdaki odanın kapısı komple kapalı.
önümdeki odanın ki açık,
ve sağımdaki son odanın ki yarıya kadar açıktı.
o anda gördüklerimi anlatmam gerekirse,
oraya ilk defa gelmiş birisi olarak;
hemen önümüzdeki oda, paganistik öğelerle doldurulmuştu.
zemini damalı, olabildiğine genişti.
odanın ucunda tahtadan oyma bir heykel vardı.
heykele gelmeden, odaya biraz girince karşınıza
iki adet yunan sütunu geliyordu.
o anda o kadar garip ve gereksiz bir mimari gibi görünmüştü ki
aptal bir ergenlik ritüeli olduğunu sanmıştım.
herkes kadar satanizm hakkında bilgim vardı,
o güne kadar hepsini ya kız kaldırmaya çalışan tipler,
ya da ergenler olarak görüyordum.
böylesine organize olduklarını görmek oldukça şaşırtmıştı.

kapısı yarıya kadar olan açık oda,
yerleri yapış yapış kırmızımsı & siyahımsı bir şeyler kaplamıştı.
köşede bir şeyler fokurduyor,
sürekli olarak kaynatıyorlardı.
onun daha sonra, yaptıkları manyakça bir deney olduğunu öğrenecektim.
bu oda, kurbanların verildiği odaydı.
muhtemelen kandan yapış yapış olmuş yerler,
pislik içerisindeydi.

tüm odaların ortak özelliği duvarlarında melek dilinde yazılmış yazılar,
odanın merkezidne bulunan kocaman bir pentagram,
ve tüm kutuplarına konulmuş olan musa nın mührüydü.
önümdeki bütük odanın tavanına daha biri sürü paganistik semboller asılmıştı.
bu kurban verdikleri oda ise
ufacık kıpkırmızı bir lamba ile aydılantılıyor,
ve şeytanla hiç muhattab olmadan sadece kurbanlar için kullanılıyordu.
odanın ilerisinde musalla taşına benzer bir taş da vardı.

sonunda hikaye ilginclesti. iyi is cikacak senden bosa okumamisim. ayrinti yaz gazimiza gelip atlama okuduguma degmeye basladi.

öncelikle belirtmem gerekirse,
satanistler arasında da ayrılıklar vardır.
temelde hazcılar ve bilgeciler olmasına rağmen,
mitolojik kökenler veya uygulanan yöntemler gibi konularda da
ayrılıyorlar. bulunduğum tarikat hazcı olmasının yanı sı
paganist wicca öğretilerini kullanıyor
ve islami yollarla evreni anlamaya çalışıyorlardı.

her ne kadar uçuk gelsede, din konularını anlamak,
kavrayıp bunları kullanabilmek için
geleneklere kalmak doğru yoldur. çünkü insanların zihni
buna yatkın olur. paganistlik, her ne kadar farklılıklar
içerse de, şaman türklerinin uygulamalarına benzerdir.

tarikat içerisinde genellikle bunlar öğretilme aşamasında kalır.
uygulamak ve sonunda elde etmek hep aynı olacağı için
kullanılan yollar önemli değildir.
çünkü bazı kişiler anadolu büyüleri de kullanıyorlardı.

severek takip ediyoruz

anlat

sol odaya gelirsem eğer,
işte burası her satanist kovanında olması gereken ana oda idi.
burası "şeytan ın evi" olarak kullanılan ve gereksiz hiçbir şekilde,
bulunulmayacak, girilmeyecak olan odaydı.
"şeytan" dediğimiz şeyler,
sandığınız gibi 1 tane olup herkesin başına çorap ören varlıklar değildir.

binlerce alemde, binlerce varlık vardır.
bazılarının alemlerine daha yakın,
bazılarına daha uzağızdır.

şeytan, evelliyatında bir melek değildir.
meleklerin özgür iradesi olmaz.
şeytan, bir cinni türüdür,
en güçlüsüdür.
dumansız ateşden dövülmüştür ve
insan gelene kadar varlıkların en mukkadderidir.

satanistler, tanrıyı "baba" olarak kabul eder.
doğal olarak "isa" ve soyunun soyunu
"günahkar evlat"tır.

şimdi bazıları o kadar rahat çıkıp diyor ki
"şeytan varsa tanrı da vardır o zaman neden tanrıya inanmayıp
şeytana tapıyorsunuz?"
bunları tek tek cevaplayacağım.
ilk olarak satanistler şeytana tanrı muamelesi yapmaz.
şeytan bir ortaktır,
onunla ortak olunur ve büyük isyana destek çıkılır.

çünkü tanrı önce yaratır,
sonra dokunma der,
sonra dokun ama tatma der,
sonra tat ama yutma der,
yut ama sindirme der,
sindir ama sıçma der.

çünkü tanrı, kozmik bir şaka yapar,
ve bu şakasında bizleri oyuncağı gibi oynar.

halbuki o, bize kendisinden üflemiştir ve,
şeytan ın isyanı bizim isyanımızdır.
çünkü şeytan; "beğeniyorsan al" der,
tanrı; "beğeniyorsan o sana yasak" der.

temelde, "baba" ya karşı isyandır satanizm.
onun yolundan, büyük babaya kafa tutabilmektir.

işte şimdi sol odaya gelirsek;
tanrı ilk şeytanı huzurundan kovduğunda,
o bir melek değil,
koca bir aşiretin lideriydi,
ve gidip cehennemin krallığını kurmuştu.

bütün kovanlar, ondan bir temsilci çağırır ve öyle iletişime geçerlerdi.
bunun için ona ve sadece onun kullanacağı bir yere;
onu bu dünyada tutabilecek enerjiyi sağlayacak olan "kurbanlara"
ve onunla görüşebilmek için "mümkünse" ayrı bir yere daha
ihtiyaç duyulurdu.
bu "üçleme" bir semboldü
ve her zaman birbirlerine benzeyen şeylerin "birlerinden beslenecekleri" düşüncesi
kabul görmüştü.

işte 0 dan oraya adım atabilecek birisinin tüm gördükleri ve bilip
bilebileceği tüm sırlar bu kadardı.

bunun devamında, kabul töreni yapılmalıydı.

mşglsn glb bn ytyrm
lan hızlı yazsana bekliyoz burda