satanist hikayemi anlatıyorum

bu gecelik yeter arkadaşlar,
dışarı çıkıp sabahı beklemem gerekiyor.
iyi geceler.

ya polisi işe kattın ve erken kestin pampa, neyse , takipteyiz.

ulan gece gece yazıyosun uyayamıyoruz yeter lan oç

--spoiler--

--spoiler--

devam et bakalım takipteyim

hadi panpa devam takipteyiz

yazmıyor aga belki yeterince rağbet edilmediğinden yazmaya değer görmüyordur

game of thrones'da bile bu kadar heyecan yapmamıştım bekliyoz yaz artık

yok mu bu gece?

Panpa çok yavaşsınn biraz daha hizlansan çok iyi olacak

hikaye çok iyi gidiyo lan keşke bittikten sonra keşfetseydim

reserved

Gece oldu ccc yaz reyiz bekliyoz

ben ifadeyi verdikten sonra, sizi
biraz daha bekleteceğiz dediler. bu sırada
bir avukatınız var mı diye sordular.
belli ki birinci zanlı bendim. salmıyorlardı çünkü.
aslında babamı arasam hemen bir avukat ayarlayıp beni
dakikasında çıkarabilirdi ama kesinlikle öğrenmemeleri
lazımdı. ne diyecektim ki hem? "satanist tarikata üye oldum
arkadaşımı bir varlık öldürdü, ben müdahale edemedim
çünkü o sırada yangın çıkan bir otelde başka varlıklar
ile konuşup, ırmak ın intiharını mı araştırıyorum" diyecektim?
avukatım yok diyince, biz size ayarlayalım o zaman dediler.
akşam civarıydı. o sırada başka bir polis daha gelip
önümdeki polisin kulağına bir şeyler söyledi.
herif dönüp bana baktı. içimden o anda artık buraya kadarmış dedim.
şu vakitten sonra salınsam bile, tarikat peşime düşecekti.
onların da hiç şakası yoktu ayrıca.

hadi onlardan kaçtım; polisten nasıl kaçacaktım?
hayatım boyunca komple kaçak olarak yaşamam gerecekti.
tam bu sırada içimde, ormana, o kızı bıraktığımız
yere gitmek geldi. ama nasıl söyleyeyim size, o anda bunun
çok mantıklı olduğunu düşünmeye başladım. bir çıkabilirsem,
ilk otobüsle, hatta bırak otobüsü direkt taksi tutarak
ormana kaçabilirdim. orada varlıklar bana sahip çıkardı.
hem beni tanıyacaklardı, içimde onlardan olan başka bir
varlık daha vardı. etraf gittikçe bir perdenin
arkasından bakıyormuşcasına rüyalaşmaya başladı.
kontrolümü kaybediyordum ama bu panik atak gibi değil,
sanki bir rüyadayım, ben geriye doğru çekiliyorum.
hemen ellerimi kaldırıp onlara bakmaya başladım,
konsantre olmaya çalışıyordum. yanıma bir polis
geldi. "yoksunluk mu çekiyorsun?" dedi,
"ne, nasıl yani" diyebilirdim.
beni iyice uyuşturucu bağımlısı sanıyorlardı.

bir yarım saat olmadı ki, içeriye eve gelen polisler
ve onların amiri girdi. beni alıp alt kattaki bir
nezarethaneye attılar. bir kaç saat öylece oturdum.
gitmeme izin vermiyorlardı. böylece mal mal oturdum.
bir yandan da düşünüp duruyorum, eşyaları kesin bulacaklar.
ne diyeceğim ben bunlara? ya ifadenin kolpa olduğunu anlarlarsa,
ki anlayacaklar. nasıl savunacağım kendimi? otelde
herhangi bir kayıtta bırakmadım. ama kamera falan vardır
diye umup, kendimi rahatlamaya çalışıyorum.
gece oldu. bir kaç polis gelip beni çıkarttılar.
merkez büroya gideceğiz dediler. karga tulumba
bir arabaya bindirip, merkeze zütürdüler. öteki karakol ufak
mahalle karakoluydu. burası bildiğimiz, dizilerdeki gibi
kocaman bir yer. cinayet şubeye getirdiler. ifadeni tekrar alıcaz
dediler. bir kere daha verdim. savcı gelecek dediler.
amir bizim peşimizden gelmiş. o gelince beni sorgu odasına aldılar.
ifademi alıyorlardı, daha sonra sorguya çekiyorlardı.
bunu başta oldukça garipsedim ama, adamların olayı farklı.

içeri girdim oturuyorum, klagib filmlerdeki gibi
basık ufacık oda, bir masa, bir ışık. amir çıkın siz dedi.
az biraz öylece bekledik. sesimi hiç çıkartmıyordum.
biraz zaman geçti, başka bir sivil görünümlü kişi daha geldi.
yanında ise bildiğimiz cami hocası. kendini tanıttı;
diyanetten geliyormuş. herifi görünce içimde gereksiz bir nefret
yükseldi. ama öyle böyle değil yani "bu ne arıyor burada"
dedim. "merak etme bir şey yok" dediler.
ardından sorgu başladı.

"evi araştırdık, bir masa ile bir kitap bulduk.
çocuğun cesedi adli tıpta araştırılmış. ilk bulgulara göre
boğaz çevresinde kükürt bulunmuş. evin içeriside kokuyordu zaten.
ifadene bakıyorum, orada da sevgilisi vardı ama tanışmadım
demişsin, daha sonra onun hakkında huurydu demişsin.
darp ettikten sonra odayı üstüme kilitledi demişsin,
ama anahtarı dışarıda bulduk" dedi.

o anda her yerimin iyice ısındığını hissettim. ama
böyle diyorum içimden, sona geldik ad gloriam,
sıçtın resmen. burada son bulacak her şey.
bu yaşta içeriye gireceksin. daha bir sürü cinayet
var, hepsini üstüne yıkacaklar. ne yaptım ben?
nasıl bu hale geldim. ama ağlamamak için
kendimi zor tutuyorum. resmen hayatım gözlerimin önünde kayıyor.

"bu konuda ne diyeceksin?" dedi.
"masa ile kitapları bilmiyorum. kükürtten de haberim yok.
evin içeriside geldiğim de öyleydi zaten. sevgilisi için
duyduklarım hakkında öyle söylemiştim. çok az
arada anlatırdı. zaten depresyona girme sebebi de bu kız" diyebildim.

herif önce bir durdu daha sonra başladı;

"oğlum daha çok gençsin. araştırdık, bir olayın yokmuş.
sen bunlara nasıl bulaştın?" dedi.
"neye" diyebildim.
"her şeyi biliyoruz. bir örgüt var bunların arkasında.
satanist olduklarını idda edip insan kurban veriyorlar.
al bak" dedi önüme bir kaç dosya attı.
beş altı farklı dosya var. açtım; aşkın ın cinayeti.
o garip kızın kaybolması ve tabi ki ırmak ın intiharı.

bunları görünce iyice şok geçirdim. adamlar
tarikatın zaten varolduğunu biliyorlarmış. muhtemelen
daha önceki cinayetlerden birisi öttü herhalde.
ama hala nasıl açık kalmalarına izin veriyorlar anlamadım.
"benim bu tarikat ile bir alakam yok." dedim.
"masa ve kitabı, içeriye girince fark ettim, ne olduğuna görmek için
açıp baktım. garip garip bir şeyler. dediğim gibi kemal
içine kapanık birisiydi. benimle böyle şeyler varsa bile
paylaşmazdı"

"bırak bu oyunları" dedi. ben burada diyanetten bir uzman var,
biz ikna edemiyorsak o etsin seni. burada cinayet işleniyor,
masum insanlara zarar veriyorlar. örgüt kurma, cinayet,
tecavüz, hırsızlık, adam kaçırma, bilmem ne bilmem ne.
bütün bunlar üstüne kalır yakma kendini" dedi.
o sırada diyanetten gelen hoca, başladı kurandan bir şeyler okumaya.
lan ne alaka diyorum kendime, bir yandan içimden gülme geldi,
ama olur ya hani gülmek için gülersiniz. öyle gülmeye başladım.
hoca okuyor ben gülüyorum, hoca okuyor ben gülüyorum.
en son dedi işte kurtuluşa erenler hak yolunu bulanlardır falan.
ya hoca bırak traşı dedim istemsizce. o anda diğer polis gelip
kafama bir geçirdi ki; aklım çıktı o derece. "iyi polis kötü polis
ha iyiymiş valla ben filmlerde var sanırdım" dedim. ama bunları
ben söylemiyorum, içimden geliyor öylece çıkıyor.
öteki polis birden; "biz de öyle bir şey yok. burada herkes sana
karşı. kötü polis kötü polis yani" dedi. öyle diyince korkmadım değil.
"cinayeti ben işlemedim, her türlü kanıtımda var. oteldeydim,
kamera kayıtları illaki vardır bulun onları" dedim.

imam tekrar başladı; "oğlum günah işliyorsunuz hak yoluna dönün,
bu kadar insanın vebali üstünedir. tövbe et hak yoluna dön.
ne olacağını kimse bilemez"

"ee çekin be şunu gözümün önünden" dedim. daha sonra
imamı çıkarttılar. bunlar köşede biraz daha konuştu.
daha sonra çıktılar.

gene mal mal beklerken, sabaha karşıydı sanırım;
avukatım geldi. içeriye aldılar. herif belli ki
zorla kalkmış gelmiş. "hemen halledelim benim işim
gücüm var" dedi gelir gelmez. belli gönülsüz, zorla
gelmiş. dosyayı açtı baktı, göz gezdirdi.
"seni gözaltına aldılar, sorgu bitince salacaklar.
kamera kayıtlarını yarın getirirler. merak etme bu durumda
daha fazla içeride tutamazlar. ama benden sana öneri
bunlar gerçekse çok büyük bir hatanın içine
düşmüşsün. onlar sana gelecek veremez, elbet polise yakalanacaklar.
çok büyük bir dava için hazırlanıyorlar belli ki. ne biliyorsan
atlat ve kurtar kendini. daha yaşın genç" dedi.
ama herif ezberlemiş gibi. ulan satanist tarikat; adam kesiyor,
büyü yapıyor, örgüt kuruyor. önünde angiblopedi gibi dosya var,
herifte gram heyecan, korku, başka bir his yok. ezberden
konuşuyor işte. "benim alakam yok örgütle falan,
kemal üyesiymiş herhalde benimde üstüme kaldı" dedim.
"sen bilirsin" dedi. çıktı gitti.
sabah olunca, ilk iş savcıya zütürdüler.
aynı verdiğim ifadeyi, kemalin sevgilisi kısmını biraz
değiştirerek verdim. biraz daha bekledim, daha sonra
salındım. işte normal prosedür, şehir dışına çıkma,
çağırınca gel bilmem ne. he he çekip kurtuldum ellerinden.

daha şimdi çok daha büyük bir boşluktayım.
eve geri dönemem, tarikata gidemem. polis tarikatın peşine
düşecek. buradan kaçamam, dün ki düşündüğüm gibi
ormana falan gitmem. en iyisi ailemin yanına gitmek.
bir süre orada takılırım. kendime izin verdim derim.
bu sırada da varlıklarla iletişime geçmek için
başka yollar ararım. evet en iyisi bu. diyip
eve dönmeye karar verdim.

devam panpa

Süpersin kardeşim biraz daha fazla yaz bu gece