satanist hikayemi anlatıyorum

reserved

az yazıyosun artık

daha öncede demiştin yine demişsin bu olay şu şekilde gazetelere çıktı diye. bu gazete haberlerini paylaşır mısın panpa ?

1 ayda bitirememiş amk

ya ananin ami artik adam akilli yaz la , giberim isine gucune hep birlikte bi tunele soktun bizi birlikte cikicaz amk

hüüloğğğğğğğğğğğğğ

Gece oldu yaz kardeşim. Bekliyoruz.

5 yıldızlı pekiyi sana huurçocuğu

updullah

ccc beklemedeyiz ccc

birazdan başlıyoruz.

Senin icin uyumadım uyku duzenimi bile bozdum.
Sendn pek birsey istemiyoum sadece hızlı ve çok yaz.

ikinci reserve

bi bitiremedin amk

milletin arasından kurtulunca, elimde poşetle öylece yürüdüm.
elimdekilerden de kurtulamıyorum. çünkü kitap ve altar masası
bana lazım olacak ve kesinlikle bir çırpıda vazgeçemeyeceğim
şeyler idi. bir müddet yürüdüm. akşamüstü civarıydı,
eve gitmek istemiyordum. o herifle gene koca evde
tek başıma mal mal oturacaktım. bundan daha önemlisi
varlıklarla daha doğrusu, içimdeki varlıkla nasıl tekrar
iletişime geçecektim? bana ne demişti, neden ırmak şeklindeydi
ve niye bir anda gazabını göstermişti. belki de sadece kemal ve
cenk değil, benimde peşimde olan başka varlıklar vardı.
acıktığımı hissedince, bir mekana girip yemek yedim,
sokaklarda boş boş dolaştım. sanırım geceye kadar dolaştığımı
hatırlıyorum. gece olunca son çare eve gitmek zorunda kaldım.

kapıyı açıp içeri girdim. fakat evin içerisi son derece havasız.
ama yani öyle böyle değil, resmen oksijen tükenmiş içeride.
havada yoğun bir kükürt kokusu var. koridor tarafında çıkınca,
kemal in kapısının tıpkı o çocuğun evinde olduğu gibi
komple yandığını gördüm. ayaklarım titredi. bugün
bir de o adamı görünce altıma da kaçırmıştım.
bir anda panik atak geçirmeye başladım, başım döndü.
midem bulandı, nefes alamıyordum. kendimi zorla
onun odasına doğru attım. kapı hala kilitli.
bu arada yanık sandığınız gibi odun yanığı değil;
yüzeysel olarak yanmış. üstü is içeriside öyle bir şey.
ama belli ki varlıklar buraya gelmiş.
kapıyı zorladım. o anda anahtarı bulmak aklıma bile gelmedi
zar zor kendimi geriye attım, daha sonra omuzla
kapıyı kırdım. zaten çok halsizleşmiştim, yere kapaklandım bir anda.
kafamı kaldırınca, kemal in mosmor suratıyla karşılaştım.
geriye doğru sekip, başımı komidine vurmuşum.

bir müddet baygın kalmışım kısaca. kabuslar gördüm sürekli.
gene altın bir taht üzerinde oturuyorum, benim hemen önümde
sonsuz kudrette bir alev var, içerisinde tanıdık yüzler
görüyorum; kemal, cenk, ırmak. babam hemen arkamda, omuzlarımı
sıkıyor. kafamı kaldırıp yüzüne bakıyorum; bu babam değil.
net bir şekilde hatırladığım ve çığlıklarını kulağımda
duyduğum tek kabus buydu. onunla beraber sabaha karşı zıplayarak uyandım.
kemali öyle görünce, tekrar kötü oldum. ben onu
rüyada gördüm sanıyordum. tarif etmem gerekirse;
gözleri ve ağzı sonuna kadar açık, son derece
korkmuş bir ifade; ama aynı zamanda korkunç.

çenesi kaskatı kesilmiş belli ki, suratı ise
mosmor. boğazının üstünde kül lekesi var;
iki adet el. yani tahmin edileceği gibi
ben ayini yaptığım sırada bir başka varlık
burada onu boğmuş. hemde gözdağı verircesine.
kendimi toplamaya çalıştım, bir yandan
beni bir ağlama tuttu. ulan resmen adam ölmüştü.
belkide benim yüzümden öldü; ben odaya kapattım diye.
ama yatakta hiç direnme izi yok. kollar ayaklar
öylecene uzanmış. belli ki üstüne çöküp;
ki tıpkı geçen seferki denemeler gibi
öyle öldürülmüş. hıçkıra hıçkıra ağladım.
havada hala yoğun bir kükürt kokusu var.

kalkıp bütün camları açtım; ufak bir bez ile
boğazının üstündeki kükürt izlerini sildim.
iyice havalandırdım; daha sonra ne yapmam gerektiğini
düşünmeye başladım.

geç kalıyordum; acilen bir karar vermem lazımdı.
bu cesetten kurtulmaya çalışabilirdim; ama muhtemelen
daha başaramadan yakalanırdım. cenk e ulaşmayı düşündüm.
fakat o iş çok daha sakattı. o olay üstüne, bu cesette binerse
işler iyice karışacaktı. muhtemelen cenk de bana yardım
etmezdi zaten. hemen yatağının altında tuz döktüm.
benzer benzeri çeker; kötü bir varlık var ise
ve hala bizi izliyorsa bunu önlemek istedim.
daha doğrusu bunu bir anda içimde bir his
duydum ve öyle yaptım. normalde, o kitap içerisinde
falan okuduğum bir öneri değildi. bunlarda diğer
şeyler gibi hurafe olma ihtimali yüksek şeyler çünkü.

bir sigara yaktım, bir başkasını yaktım.
elimde telefonla öylece duruyordum.
sonunda numarayı yazdım: 155. burada bir cinayet
vakası var, çabuk gelin. geliyoruz. ki açık açık
bir cinayet olmasına rağmen, polis 45 dk da anca gelebildi.
içeriye girerken, muhtemelen direkt ilk zanlı olarak
beni seçtiler. bir tanesi kapıyı tuttu; diğeri
içeriye girdi. hiçbir şey yokmuş gibi
dışarı çıktı. bir kaç kişi daha geldi,
aradılar konuştular. beni aşağıya indirip
ekip otusunun orada beklettiler.
bir kaç saat içerisinde olay yeri
inceleme ekipleri geldi. daha sonra savcı geldi.
sabah - öğle arası bir vakitti.
daha sonra beni karakola zütürüp
ifademi aldılar.

Süpersin panpa bitircegin zaman bu gecelik yeter de ki. Bosuna beklemeyip uyuyalim.

reserved

işte başladım anlatmaya;
kemal bir kızı seviyordu. fakat ben hiç
o kızla görüşmedim. ki kemalle eski
bir sevgilim aracılığıyla tanımıştım. sevgilim intihar edince
birlikte eve çıktık. en baştan beri sessiz sakin bir
tipdi. kemal, sevgilisiyle kavga ettiği gün eve geldi,
fazlasıyla sinirliydi. ben "o kızdan sana hayır yok,
huurnun tekiydi zaten" diyince, üstüme yürüdü
aramızda kavga çıktı, onu darp ettim. daha sonra odasına
gidip kendini kapattı. zaten depresyona çok yatkın birisiydi.
bende sabah olunca evden ayrıldım, gece yarısı geri döndüm.
evden ayrıldığımı kanıtlayabilirim, otele gitmiştim.
orada yangın çıktığı için geç geldim zaten.
geri döndüğümde kapısının yanık olduğunu gördüm,
kırıp içeri girdim. panik atak geçirip bayılmışım
daha sonra şoku atlatınca sizi aradım. olay budur.

buna yakın bir ifade verdiğimi hatırlıyorum.
bütün karakol tiptip bana bakıyordu. çünkü
verdiğim ifade çok kolpaydı, tipim uyuşturucu
bağımlılarını aratmıyordu, şüpheli ve garip
hareketlerim vardı. evi arıyorlardı.
o da ne! o hengame de kitap ve masayı saklamayı unutmuştum.
yani birazdan onları bulacaklardı.
ve tabi ki garipliği anlayacaklardı.
birazdan işim bitmişti, tüm tarikatın sırlarını
açığa çıkartacaktım. birazdan içeriye amirleri girecek
beni tutuklatacak ve zanlı olarak içeriye attıracaktı.
daha da kötüsü peşime tarikat düşecekti.
yani birazdan, sadece bir kaç saat içerisinde
bütün hayatım baştan aşağıya kayacaktı.

edit; imla