Bi başlada alırız

ilk hazır partı atıyim bekletmeyim sizi rezleri alın Karadenize gideceğim. hayatımda ilk kez. adnan menderes havaalanındayım. aldım biletimi, kapıya geçtim bekliyorum. uçağın kalkmasına 1 saat 15 dakika var ve o kapıdan uçağa binecek herkes kuyruk oluşturmuş bile.

evet gideceğim yer trabzon.

aklım almıyor. tiplere bakıyorum tek tek. lan diyorum yaz mevsimi, gittiğim yere bak. bi tane mi yaşıtım insan olmaz. alayı teyze, amca .mna koyiim. taktım kulaklıkları zaman öldürüyorum. artık o kuyruk baskısına dayanamadım uçağa binmeden 15 dakika önce sıkıntıdan gittim o kuyruğa girdim. daha karadenize gitmeden içim karardı popülasyonun cinsliğinden. ama tam o esnada birini gördüm. belki o tipler arasında gördüğüm içindir çölde vaha efekti yarattı. sapsarı saçlar, renkli gözler. daha da dayanılmazı minyon mu minyon bi kız. kuyruğun yanından geçti gitti öyle. arkasından baktım sadece.

beyler okuyanlar belli etsin kendini varsa kendi kendime yazmayım

Kesin yaşanmıştır bu

ben yine de 1 part daha atiyim şuku atsın okuyanlar amk

şans olsa zaten bizde dedim. neyse. bindik uçağa gittim koltuğumu buldum. e sırası. "s.k gibi ortadayız ya etrafa da bakamıcaz" diyorum. telefona gömdüm kafayı uçak kalkana kadar müzik falan takılayım diyorum. biri omzuma dokundu. kaldırdım kafayı, kimi göreyim? (kesin tahmin edememişsinizdir)

minyon sarışın. elim ayağıma dolandı. önce telefon düştü, sonra kız pencere kenarına geçsin diye yer verirken kulaklığın kablosu kolçağa takıldı falan. elli tane maymunluk. benim paniğim kızı panik yaptı, arkadakilerin de sözsüz baskısı nedeniyle hemen oturdu yerine. 2 dakika sonra fark ettim kızın kucağında kocaman çanta var. eğer isterse çantasını yukarı koyabileceğimi söyledim, yüzüme öyle tatlı tatlı güldü ve olur dedi ki size bunu oturup da tarif edemem beyler. ederim etmesine de bu yazı olur 3 sayfa. dediğim gibi rezleri alsın okuyanlar akşam akşam aklıma geldi lan yazıyim

yarım saate gelicem 3 5 şuku varsa devamı gelir

devam etmiyor beyler olmadı amk kimse bakmıyor ki

Devam et bin gelirler banada gelmediler

beyler son kez söylüyorum okuyanlar şu entryi şukulasınlar amk zor bişey değil lan şuku için değil içimi dökmek istiyom

heh şöyle işte geliyor yeni part

uçak kalktı, artistlik yapıcam ya. taktım kulaklığı arada pencereden bakıyorum ayağına kızı kesiyorum. yüzü görünmüyo saçlarından. o da sürekli dışarı bakıyo. izmir-trabzon arası 2 saate yakın bi uçuş. 1 saat geçti, 1 buçuk saat geçti. "olm ne kaybediceksin lan?" dedim. "ta anasının nikahına gidiyosun, hayatında bi daha rast gelmiceksin zaten, yardır" dedim. çıkardım kulaklıkları saçma sapan trabzona gidişimiz hakkında konuşmaya başladım. ilk cevabından bu konuşmanın 2 cümle ile bitmeyeceğini anladım. yüzüme tatlı tatlı gülerek cevap veriyor, sorduğum sorulara uzun cevaplar veriyor daha da önemlisi o da sorular soruyodu. muhabbet kişisel bilgilere geldi ve kızın her yazının doğduğum yerde geçtiğini öğrendim (izmirin kuzey kısımları). izmir'de okuduğunu, ailesinin karadenizde kaldığını ama aslen akdenizli(şehir isimlerini pek veresim yok) olduklarını, dıdının dıdısını falan öğrendim. hatta ikimiz de trabzona inmemize rağmen trabzona gitmeyecektik. 

neyse. indik, valizleri aldık yavaş yavaş dışarı çıkıyoruz. gideceği yere nasıl gideceğini sordum. servis kullanacağını söyledi. dedim kasma ya, beni alacaklar, gel beraber gidelim seni yolda gideceğin yerde indiririz.

aradı anasını babasını, iznini aldı, haberini verdi çıktık yola. az gittik uz gittik. kızın ineceği yere geldik. kızı anası babası dayısı karşıladılar. orda ayak üstü biz de tanışmak zorunda kaldık. "ay ne iyi insanlar var bey" falan gibisinden anası bi övdü bizi. orda beni karşılayan akrabam kartını verdi ailesine, olur da ihtiyacınız olur, ararsınız falan diye. çünkü akrabayla da özel konuşamadık. herif dumur oldu havaalanından sarışın bi kızla çıktım diye. manita ya da manita adayı diye düşündü

beyler yazıyorum o kadar emeğe saygı şukulayın amk

ben yatıyorum sabaha 3 5 kişi olsa yine yazarım iyi geceler beyler

uyan sana tilki uyan

heh işte şöyle başlıyoruz birazdan

karadenizde 3 hafta kalacaktım. kız ile bildiğim doneler şu şekilde:
yazın gittiği yer, aslen akdenizli oluşu, karadenizde ailesinin olduğu, okuduğu okul-bölüm ve ismi.
ama sadece ismi.

karadenizdeki son 1 haftamda çılgınlar gibi sosyal medyada kızı aramaya başladım. yok anasını satayım. ortak tek bi kişi yok. bulamıyorum kızı. bazı hesaplar var ama fotoğraflardan bi b.k anlaşılmıyo.

neyse izmire döndüm en sonunda. okulu ve bölümü biliyorum ya. herkese sorup bulucam eninde sonunda bu kızı. gibimsonik bi bölümde okuyodu kız. aynı okuldan 40 kişiye sormuşumdur. ulan o bölümden bir insan evladının arkadaşı olmaz mı ya? okulun kapısına gidip beklicem artık kızı o seviyedeyim.

en son dedim ki yok abi bulamıcaz bu şekilde. kızın bölümünün facebook gruplarına falan bakınmaya başladım. en son random bi kız ekledim ordan. bizim kızla uzaktan yakından alakası yok.

beyler partlar hazır dün oturup yazdım yavaş yavaş yollarım şukuya göre dediğim gibi 3 5 kişi olsa yine yazarım

rezarvasyon

lan okuyosanız şukulasanıza ona göre devam etcem 3 5 kişiye

[devam etmedi]