Az önce bilgisayardan dünyanın en pahalı yiyeceklerine bakıyordum. 1.000 dolarlık Matsutake mantarından Wagyu bifteğine öyle inceliyorum kendi kendime. Belki fotoğrafını çıktı alıp kağıttan yalarız diye konuşuyoruz arkadaşlarla. O sırada telefon çaldı, Akbank. Açtım, “x bey kredi çekmek ister misiniz?” dedi. Ulan dedim arkadaş evren bana resmen “x'cim senin bu eti yemen için evi barkı satman lazım” mesajı mı veriyor n’apıyor? Ama bir an, sadece bir saniyeliğine düşünmedim değil, “kredi çekip şu porsiyonu 130 gbp olan Japon Sığırı Wagyu bifteğinden yesem mi acaba?” Birisi yorum yapmış “Bu eti yerken zevkten ağlıyordum az kalsın” diye asdafgsf

Bu arada bu hayvan beslenirken bira falan içiriliyormuş, günün belirli saatlerinde masaj yapılıyormuş falan. Sığıra bizden iyi bakıyorlar amk. Bana da her gün bira içirip masaj yapsalar ben de bir süre sonra kesilmeyi kabul ederdim anasını satiyim ama bizim şansımıza etimizi Eminönü’nde dürüm yapar satarlar.