-
1.
-1Üniversite 1. Sınıf öğrencisiyim memleketim ve okuduğum şehir birbirine çok yakın bu yüzden her hafta eve giderim. Her neyse konuya geçmişten gireyim ilkokul lise ve sosyal hayatım da gayet sevilen sayılan bir insanım uyum sağlayabilen biriyimdir de ama bu anasını gibdigimin üniversitesinde herkes bana düşman muş gibi geliyor kimseyle muhattap olamıyorum herkesle diklesiyorum tartışıyorum kavga ediyorum sınıfta herkesten uzaklaşmış gibi hissediyorum sanki tüm öğrenciler bana bir ibmelik yapacakmış gibi geliyor sınır olduğum çocuklara bahane yaratıp bulaşıyorum ama öyle sessiz tiplere değil zaten bir kaç arkadaşım var onlarda sessiz çocuklar genelde onlarla arkadaş olurum zaten sınıftaki kendini bir bip saman tiplere bulaşıyorum onlar in laf demesini bekliyorumcunku beynim onları tehlike olarak algılıyor her niyeyse normalde semt çocuğuyum yani bu tip insanlar arasında büyümüşken birden bana bunlar düşman gibi görünmeye başladı okulda kimsenin beni sevmedigini filan düşünmeye başladım birine bir laf diyecekken birşey olur diyemezsem içime dert oluyor uyku uyuyamıyorum anlayacağınız kafayı siyiriyorum galiba uyardım edin panpalarim bana
Edit: kaan entry gir panpalar sizde
-
kadın poposu şeklindeki suni vajinamı
-
öğlen içtiğim şarap yeter amk
-
haftaya astsubay olarak
-
dıbına saplayayım ki fakirim amk
-
girdiğim triplere bak amk
-
31 spor emmi eğer 50 ytl lem olsaydı belki
-
kariyer netten iş ilanlarına başvurmaya başladım
-
gran torino panpa bisey sorcam merak ettim
-
altı gündür no faptayım
-
kutsal kitaplar neden parayla satılıyor
-
kadını muhtemelen zorlaa
-
ben geldim özlediniz mi beni biraz ara vermem
-
6 sene sonra atığım ilk başlık
-
ders çalışmalıydım v729
-
kahramanmaraş savcılıktaki
- / 1