1. 1.
    +41 -1
    sanatçıların yalnız ölmesi olayına değinmek istiyorum.
    Haberlerde sık sık duyarız, "Türk Sineması'na yıllarını veren şu kişi şuradaki evinde yapayalnız bir şekilde hayata gözlerini yumdu" şeklinde anlatılır. Bu da toplumun ayıbıymış gibi ifade edilir. istenen şu mu: "Türk sinemasına yıllarını veren kişiye ölene kadar refakat etmeliyiz çünkü o filmlerde rol aldı." Sanatçı yalnız ölmesin hep beraber ülke olarak ölelim. Mahalledeki bakkaldan da yıllarca ekmek aldın, git adamı nüfusuna geçir o zaman. Ha diyeceksin ki ekmeğin parasını verdim aldım. Peki sinema sanatçısı babasının hayrına mı oynadı filmlerde? Yeşilçam'dan bilmem kim sokaklarda yaşıyormuş. Bana ne kardeşim? Misal şimdi günümüz filmlerinden birinde oynayan bir aktör yüz binleri zütürürken, o bar benim, bu bar senin gezerken seni beni mi tanıyor? Yolda görsen yüzüne bakmaz. Parayı çarçur edip o duruma gelince mi toplum oluyoruz? Bırakın bu ayakları.
    ···
  2. 2.
    0
    @2 @3 @4 sağolun panpalar
    ···
  3. 3.
    +2
    @6 @7 helal size lan. dökün içinizi. gibeyim yeşilçamı!
    ···
  4. 4.
    0
    @9 @10 sağolun beyler rekora gidiyoruz amk full şukulanan ilk başlık
    ···
  5. 5.
    +2
    @12 ulan salak teoman seni yolda görse çekil dıbına kodumun sümsüğü deyip yüzüne tükürür
    ···
  6. 6.
    0
    Sağolun panpa desteğiniz için.
    @12 binini sanatçılar gibmiş.
    ···