NEDEN GiTTiKÇE KALiTEMiZ DÜŞTÜ?

'Gençler, bugün biliyoruz ki sizin yaşantılarınız DNA'nızı etkiliyor. Kitap okudukça doğacak çocuğunuz okumaya daha yatkın olacak, kazandığınız alışkanlıklar genlerimizi değiştiriyor. Eğer düzenli beslenirseniz, uzun zamanlı güzel alışkanlıklar kazanırsınız, genlerinizin kalitesi de artar.'

Demişti çok sevdiğim bir genetik hocam. Buradan çıkardığım çok önemli bişey var.

Ben ne yesem kilo alan bi adamdım mesela, kilo vermem çok zor oluyordu. Bu adamı dinledim ve dişimi sıktım, sağlıklı beslenme alışkanlığı kazanmaya çalıştım. Sonunda ideal kilomda uzun süre kalmaya başladım. Spor yapmadığım zaman bile göbeğim çıkmamaya başladı. Kendi metabolizmamı düzelttim. Ve benim doğacak çocuğum da kaliteli bir eş bulabilirsem bu açıdan hiç sıkıntı çekmeyecek.

Bir düşünün, eğer düzenli kitap okuma alışkınlığı kazanırsak, spor yapmayı alışkanlık haline getirirsek, kendimizi her alanda geliştirmeye çalışırsak, bunlar bizim DNA'mıza işliyor. Yani başka bir adam oluyorsun. Olabileceğinin en iyisi oluyorsun.

Bilimsel olarak doğruluğunu görmek isteyen araştırabilir.

Bundan önce insanoğlu, tıp alanında bu kadar ilerlememişken hasta olmaya yatkın olan genler, büyüyemeden kaybedermiş. Hayattaysa büyük büyük annenize babanıza sorun. 5 çocuğum vardı,2si küçükken vefat etti gibi bir sürü şey duyabilirsiniz.
Sadece sağlıklı ve sağlam genler büyür ve yoluna devam edermiş.

Daha sonra tıp alanında ilerledik. Bir çok hastalığa çare bulduk. Çocuk ölüm oranları gelişmiş ülkelerde neredeyse sıfır. Aklımız olduğu için doğal seçilimi yok ettik. işte bu yüzden zaman geçtikçe gen kalitemiz düştü. Şu an da büyük bir hızla düşmeye devam ediyor.

inşallah anlatabilmişimdir.

insanlar küçük topluluklarda yaşarken, işlerini şimdiki gibi makineler yapmıyordu beyler. Doğduğundan itibaren hayata başlamak zorundaydı. Babasının ona bildiği ne varsa öğretmesi lazımdı. Annesiyle geçirdiği vakit bile çok azdı.

Dişiler de geleneklere göre büyür,biz eşitiz demezdi. Çünkü o hayat beden gücüne dayalı olduğu için bariz farklılar. Eşitsen gel sen avlan,ben çadırı toplayayım diyeceklerini biliyordu. Ve bundan memnundu. Kendini olduğu gibi kabul ediyordu. istisnalar kaideyi bozmaz, savaşçı kadınlar da vardı tabi.

Daha sonra ilerledik. Makineleri bulduk. Ve şu an evde oturan, televizyon,bilgisayar başında züt büyüten bi topluluk haline geldik. Dışarıda suç oranları arttı. Annen seni dışarı çıkarmaya bile korktu. Özel güvenlikli sitelerde oturmak istedi herkes. Sen, babanı sadece akşam gördün. Annenle çok fazla vakit geçirdin. O da içgüdüsel olarak senin erkeksel yeteneklerini ve 'alfa'nı köreltti. Çünkü sen tam anlamıyla 'erkek' olduğun zaman, dişilere pompalanan eşitlik, hatta üstünlük fikirleri boşa çıkacak. Kendi türünü korumak adına yaptı bunu.

Çoğunuz babanızla ava gitmediniz, balık tutmadınız, oturup size kızları anlatmadı, muhabbet etmedi. O yüzden böyle körelmeye başladık beyler. Hem malzeme kalitesizleşiyor hem de ustalar azalıyor git gide. Bu gidişe dur demek de senin elinde.

Genlerinin kalitesini de arttırabilirsin,tam anlamıyla bir 'erkek' de olabilirsin. Senin elinde.

AŞK

'Bütün canlıların ortak en temel içgüdüleri, soylarını devam ettirmektir.

Cinsiyet hormonlarımızın salgılanmaya başlamasıyla, karşı cinse ilgi duymaya başlarız. Bu andan itibaren biz farkında olmadan, beynimizde bir karşı cins tasviri oluşur. Kıvırcık olsun, uzun saçlı olsun, elleri güzel olsun, göğüşleri büyük olsun, zeki olsun bu liste uzar gider. Bu listede farkında olmadan çocuğumuzda olmasını istediğimiz özellikleri sıralarız.

Daha sonra bu listeye uygun bir karşı cins gördüğümüzde beynimiz alarm verir.

ARADIĞIMI BULDUM, BUNUNLA BERABER OLMAKTAN BAŞKA ÇAREMiZ YOK.

işte 'aşk',insan ırkının devamı için bir sigortadır. Onunla beraber olma isteği hormonların bir illüzyonudur çocuklar. Sadece kafamızdaki tasvire uyması yeter.'

Çok değerli bir profesör olan fizyoloji hocam, bize aşkı böyle anlatmıştı. Çok da doğru. Bu isteğe aşk adını veren eminim ki bi dişiydi.

Bizim belki de en zayıf olduğumuz zaman, aşık olduğumuz zamandır. Seni uyaran o kadar insana rağmen gerçekleri göremeden peşinden gitmeye devam edersin.

Aşk, hormonların bir ilüzyonudur. Bir kadın ilk erkek çocuğunu doğurduktan sonra ona aşık olur. O yüzden anne sevgisi diye bişey var. Ve kaçınılmaz. Doğduğunda seni ilk kucağına aldığında, aşık olduğun insanı gördüğün zaman salgılanan hormonlar salgılanıyor. ilk emzirdiği zaman, orgazm sırasında salgılanan hormonlar salgılanıyor.

Aşk diye birşey yoktur. Bu dediklerimden ibaret. Hormonlar ve içgüdüler.

Toplumda şu an bir aşk furyası var. Bu da kadınların yarattığı bişey. Evde zütünü devirip sabahtan akşama kadar yatan kezbanımız, aşkını arıyor. Allah allah.

Bu oyuna gelmiyoruz beyler. Gerçekleri görüyoruz.

Şimdi içinizde aşık olduğunu zannedenler vardır. işte kardeşim sen bunları yaşıyorsun. insanları köreltmek isteyenlerin en güzel ekmek kapılarından birisidir aşk. Öyle yüce bir duygu değil, istediğin dişiyle sevişme isteğidir.

Şu an üzerine destanlar yazılıyor, filmler yapılıyor, insanlar aşkı için herşeyi yapması gerektiğine inandırılıyor. Kalitesiz bir dişi de ona aşık olduğunu anlamak da doğuştan usta olduğu için, seni parmağında oynatıp egosunu tatmin ediyor. işte sen bu gerçekleri göremiyordun. Kızlar kendi aralarında gerçek yüzlerini bildikleri için birbirlerini hiç sevmezler.

Aşk diye tabir ettiğimiz duyguyu bunları özümsedikten sonra yaşamayacaksın. Bana güven. Sevgi, çok başka bir konu.

Yavaş yavaş oturuyor yerine değil mi beyler?

Bugünlük benden bu kadar. Gelebildiğim zaman geleceğim.