0
sadece buldum, daha icraat yok. anlatcam.
ben hep farklı şeylerden hoşlandım. çevremdekiler beni hiç anlamadı. dinlediğim müzikler, izlediğim filmler, okuduğum kitaplar(çoğu okumuyor bile ama) arkadaşlarımdan çok farklıydı. içlerinde kara koyun gibiydim. ilgimi çeken bir konuda ağzımdan çıkan her lafta "ne diyo la bu?" dediler. kimse anlamadı. ben de anlatamadım.
aklınızda çevremle ilgili bi şekil oluşturmak gerekirse, dream theater ya da herhangi bir metal grubu tişörtü gördüklerinde "dıbına koyim satanist mi olcan, sen ne garip şeyler dinliyon öyle, ne la bu şimdi" diyen, shameless, game of thrones, spartacus yerine daha çok yer gök aşk, muhteşem yüzyıl, ben bilmem eşim bilir izleyen tiplerle büyüdüm ve büyümeye de devam ediyorum. aynı lisede, üniversite ya da mahallede olmamız dışında hiç bir ortak noktamız olmayan kişiler benim arkadaş çevremi oluşturdu. ben de sanırım bu yüzden asosyal oldum.
tam bu kaybolmuşluğun ortasındayken, tam kendimle özdeşleştirebileceğim kimsenin olmadığı bir anda onu gördüm. ilk önce kampüs girişinde gözlerimi ondan alamadım. eve gidene kadar aklımdaydı. büyülenmiş gibiydi. aradım durdum ve sonra tumblr'da gördüm. en sevdiğim kitaplardan yaptığı alıntılar, en sevdiğim filmlerin en sevdiğim sahnelerini postlaması, sevdiğim müzikleri paylaşması, en sevdiğim karikatüristin bütün kitaplarıyla çektirdiği fotoğraflar. neredeyse bütün paylaşımları beni anlatan bir kızdı. onun gerçekten özel biri olduğunu o an anladım. bu kızla kesinlikle tanışmalıydım.
bir tane bile ortak arkadaşım yoktu onunla. aynı fakültelerde bile değildik. ne yapar nereye gider bir daha nasıl görürüm hiç bir fikrim yoktu. resmen takibe aldım onu. face, twitter, tumblr, blog'u... yaptığı her aktivite kendimden geçmeme bir adım daha yaklaştırıyordu beni. amerikan dizilerinde "the one" bizde de ruh eşi filan denilen kişi oydu. bundan emindim.
beş gün oldu binler. ekledim. çok alakasız yerlerden konuya girdim. beni hiç terslemedi. en ufak kezbanlık yapmadı lan. gayet düzgün konuştu, o anlattı ben dinledim, ben anlattım o dinledi... sonra haftaya çıkacak bir film için sinemaya davet ettim. olur dedi. havalara uçtum. sonraki gün sinema öncesi aramız soğumasın diye bi şeyler yazdım, komik postlar attım. her şey gayet güzeldi fakat son 3 gündür internete girmiyor. ben yarın eskişehir'e döneceğim ve orda internetim yok. kızla haberleşemem. o yüzden az önce online olmamasına rağmen, "sana sinema sözüm var fakat ben yarın eskişehir'e dönüyorum ve orada internetim yok. eğer yarın akşam 8'e kadar bana numaranı verirsen haberleşebiliriz" yazdım ve gönderdim. beklemedeyim.
özet:tüm mevzuyu özet geçtim binler. biliyorum bu saatte hiç biriniz okumazsınız, eminim hatta. ama olur da okursanız, bi yorumu çok görmeyin, ya iyi temennide bulunun ya da tavsiyeniz varsa akıl verin.
okuyan herkese teşekkürler...
edit: pek anlatamamışım orayı. eskişehir'e gitcem derken, ben zaten eskişehir'de okuyorum. kızda eskişehirde zaten. orda internetim yok. ankara'daydım bi kaç gündür. o yüzden burdan ekledim, konuştum.
Tümünü Göster