0
herkes koltuklarına oturdu. ışıklar kapandı. kemerler bağlandı, görüntüler yolda. çok heyecanlı başladı, saatte zibilyon kilometre hızla giden bir aracın içindeyiz. fekat o da ne? dikkatsiz bir kişilik kemerini açtığı için yolculuğumuz sona ermek üzere, tekrar başlayacağız. ne diyordu murphy? "bir şeyin ters gitme olasılığı varsa ters gidecektir." birinci çinko! guttirik cancanın o kemeri açma potansiyeli olduğu sürece bu yolculuk hiç bitmeyecek, hep başa saracağız.
diğer taraftan, kuantum düşünce tekniğine göre, o kemerin açılma olasılığının "o" sunu bile düşünmediğimiz sürece bir sorun çıkmayabilir. eğer kemerin açılması düşünce gücüyle daha önceden planlanmışsa neden übersonik quarklarımızla taarruza geçip sonucu değiştirmeyelim? kuantum fiziğine göre elimizde maddenin değil enerjinin konuştuğu bir evren var. yapmamız gereken; guttirikcan kemerini açmadan önce, zihninden yayılan enerjiye, gönderdiğimiz düşünce paketçiklerindeki zeki, çevik ve cengaver atomaltı parçacıkların enerjisiyle cevap vermek.
işler burada sarpa sarıyor. muallaklar nehrine kürek çekiyorum. bir olayın gerçekleşme olasıkları arasında elbette hoşlaşmayacağımız alternatifler olacaktır. ama sonucun iyi veya kötü olması düşünce gücümüzü kullanıp kullanmamamıza mı bağlıdır? "doğru yer ve doğru zaman" klişesiyle atik, gözüpek quarklarımızı devreye soktuğumuz sürece murphy yasaları geçerli olmayacak mıdır? yhprum kanunu(dikkat ederseniz ismi bile murphy kelimesinin tersi) edward a. murphy'ye nanik mi yapacak demektir bu? ikinci çinko!
peki ya yukarıda bahsettiğim kemerin açılması olayı bilerek yapılmadıysa? o zaman iyi bir sonuca varabilmek için hangi parçacıkların enerjisiyle iletişim kuracağız? ortada ağır basacak fevkalade kötü bir olasılık yoksa kendi varsaydığımız olasılığa mı meydan okuyacağız? tombala! neyse, olmuyorsa zorlayalım, kırılırsa zaten değişmesi gerekirdi!
