Yaz sen okuyoruz

Yaz artik

yazsana lan

beyler okuyan varsa atıyorum

Birazdan Eren çıktı :

Eren : Ooo kanka ne zamandır görüşemiyoruz nasılsın ?

Ben : iyiyim kardeşim dışarı gelsene hem konuşur hem özlem gideririz.

Eren : Tamam bekle geliyorum.

Birazdan Eren geldi sarıldık özlemiştik birbirimizi. Daha sonra hep yaptığımız gibi şehir içinden sahil tarafına doğru giderdik. Deniz havası bize iyi gelirdi. Eren'le baya konuştuk okuldan , hayattan hatta kız arkadaşımızdan bile bahsederdik güvenirdik birbirimize. "Şehir bu günlerde biraz fazla kalabalık" dedim. O da "Evet biliyorum ama nedenini bilemiyorum" dedi. ikimizde habersizdik bu durumdan ne olmuştu ki şehir merkezinden uzaklaşıyordu bunu öğrenmemiz gerekiyordu. Sahile gelmiştik tek tük insan vardı bir bank bulup oturduk ufka doğru baktım içimde bir sıkıntı vardı ama neydi bilmiyordum. 5 dakikalık bir sessizliği Eren bozdu.

Eren : Ee kanka üniversiteyi bitirdin ne yapıcaksın şimdi ?

Ben : Gemi mühendisliği düşünüyorum.

Eren : Bence iyi bir bölüm deniz ile ilgili bir okul zaten seversin denizi iyide para var.

Ben : Parasında değilim sevebileceğim bir meslek olsun yeter.

Eren : Doğru söylüyorsunda para da lazım ama bence.

Ben : Sevdiğin mesleği severek yaparsan para da gelir merak etme.

Bu konuşmadan sonra epey bir sessizlik oldu üstüme yorgunluk çökmüştü ve hava kararıyordu. Eren "hadi kalkalım akşam oluyor" dedi. Eve doğru yavaş adımlarla gidiyorduk ve üstümüzde bir karaltı gördüm.

Ben : Bune lan.

Eren : Karga işte dıbına koyim ne olcak.

Ben : Onu bende biliyorum dangalak bu kadar kargamı olur lan akşam akşam.

Eren : Karganın vaktimi olur gerzek istediği zaman uçar işte.

Durdum ve kargalara baktım üstümüzden geçiyordu yani Batı tarafına uçuyorlardı sanki göç ediyo gibiydiler ancak kargalar göç etmezdi bildiğim kadarıyla. Eren'i evine bıraktım ve bende eve gittim. Bizimkiler hayla gelmemişlerdi endişelenmeye başlıyordum. Sabahleyin onları bulmalıydım ama nasıl olacak hiçbir fikrim yoktu

Sindire sindire okuyun diye part part atıyorum beyler hikayenin baya bölümünü yazdım arşivledim

Rezolver

Okuayacam panpa

Rezervasyon

Rezz alalım

Beyler iyi güzel okuyonuz rez alıyonuzda 3-5 şuku atarsanız çok makbule geçer hani

Hadi amk

Bu entry den sonra olaylar başlıyor beyler

Güneşin yüzüme vurmasıyla uyandım dışarıda akşamkinden daha fazla gürültü vardı. Pencereyi açtım ve sokağa baktım. insanlar sağa sola hızlıca koşarak gidiyorlardı arabalar sağda solda duruyordu. Trafik epey uzundu anlaşılan. Ama neden insanlar koşarak adeta kaçarak uzaklaşsınlarki. Birazdan polis geldi aşağı inmek istemedim. Az sonra da Eren geldi. Bana baktı duraksadı. Ve sonra ciddi bir şekilde "toparlan burdan gidiyoruz hemen" dedi. Neden niçin demeye kalmadan yanında getirdiği sırt çantasını bana verdi. "Bak soru sorma sadece gerekli şeyleri al gidiyoruz" dedi. Dediklerini yaptım evde bulduğum erzakları aldım bir iki çeşit de kıyafet aldım ve bir aile fotoğrafını aldım ve hazırım dedim. Bana baktı ve bunu al lazım olabilir dedi. Uzattığı bir altıpatlardı. Eren'in yüzüne baktım büyük bir endişe ve korku vardı. Silah kullanmayı onla beraber öğrenmiştik lisedeyken fazla aksiyon oyunu oynardık ve şehre yeni bir atış poligonu açılmıştı bizde hemen gitmiştik. Bunun yanında at sürmeyi ve ok atmayı da biliyordum. Ama unutmuş olabilirdim en az 4 yıldır bunların hiçbirini yapmamıştım.

Çantayı sırtıma taktım eve son bir göz gezdirdim. Anahtarımı aldım kapıyı kilitledim ve aşağıya doğru hızlıca indik. Cebimi yokladım telefonumu unutmuştum. Eren "Bak artık hiçbir şey eskisi gibi değil artık herşey için geç burdan gitmeliyiz" dedi ses tonunda daha önce hiç duymadığım ciddilik vardı bu ciddilik onun karakterine tamamen zıttı önemli birşeyler olduğunu o zaman anladım. Kapıyı açar açmaz gürültü kulaklarımızı sağır ediyordu. "Eren bak soru sorma dedin ama bu kalabalık ne nereye gidiyoruz ?" dedim. Cevap vermedi. Durmadı da sürekli yürüyordu hızlıca. insanlar sürekli bağırıyordu "gidin hadi koşun" ne gibim oluyordu bilmiyorum ama bildiğim 3 şey vardı ailemi bulmak , burdan gitmek ve güvende olmak..

alın bakalım bahtiyar olun

ne gibim oluyordu bilmiyorum ama bildiğim 3 şey vardı ailemi bulmak , burdan gitmek ve güvende olmak..

Eren hemen önümde gidiyordu sonradan fark ettim yerde yatan ya da bayılmış biri vardı. Koluna takıldım ve düştüm kafamı yerdeki parke taşına vurdum sanırım. Son gücümle Eren diye bağırdım ama beni duymadı ve bayıldım...

--- Bölüm 2 ---

Uyandığımda küçük bir odadaydım. Yavaşca ayağa kalktım tarif edilemeyen bir susuzluk hissediyordum. Tuvaletten su içmek zorunda kaldım en azından musluktan içmiştim. Ardından çantamı aradım ama bulamadım yanımda hiçbirşeyim yoktu derken elimi belime zütürdüm. Silahım yoktu Eren gerekli dediyse gerçekten ihtiyacım olabilirdi ona güvenirdim bir bildiği vardı mutlaka odaya göz gezdirdim ve bir dolabın çekmecesinde buldum. Mermileride yerinde duruyordu. Şimdi tekrar eve gitmem gerekliydi cebimi yokladım evet anahtarım vardı dış kapıyıda bir şekilde açarım diyerek kapıdan çıktım. Burası bir hastaneydi yada bir sağlık ocağı olabilirdi. Hastanede kimse yoktu. Çok sessizdi bu sessizliği bozmak yürek isterdi ve bende ondan yoktu. Yavaşca ses çıkarmadan hastaneden çıkacaktım ve şehir merkezinden uzak duracaktım. Çünkü tahminen oralarda yine insanlar olacaktı ve sıkıntı olabilirdi. Ara sokaklardan eve gittim ve kapı açıktı. Yukarı doğru çıktım kapıyı açtım. Eve girdim acıkmıştım. Dolap çalışmıyordu içindeki bazı yiyecekler bozulmuştu. Hayla yenebilecek olanlardan yedim. Ailemi ve Eren'i düşünüyordum acaba ne yapmalıydım hiçbir fikrim yoktu. Kanepeye uzandım ve uyudum.

alın dıbına koyayım mutlumusunuz

Rezervasyon

Atsana gooot

ivet mutliyukk

Rezzzzz

Hızlı at lan